کاش بیای وطن آریایی و ببینی کافه ادایی‌های شهر چه خودشون رو با پامپکین خفه کردن 🙄

ای جان، مبارکه :**

دقیقا :))))

کیمیایی برای درگذشت ناصر تقوایی یه مطلب نوشته و گفته دوستانم برای من تنهایی خواستند.
آخه لامصب چه جوری می‌تونی حتی مرگ یه نفر دیگه رو هم مال خود کنی؟ دو دقیقه بشین بذار به مرحوم توجه بشه، قول می‌دم بعدش همه‌ی نگاه‌ها برمی‌گرده سمتت.

آره مرتیکه

همون که متعرض در اوج افشای آزارهاش (پیش از نوروز باستانی) عذرخواهی و اظهار ندامت کرد، لکن الان به روش فرار به جلو به میادین برگشته و مرزهای وقاحت رو جابه‌جا کرده :))

روم سیاه، خیلی هوایی بود :))

اجازه بدین از طریق پیام خصوصی در یکی از پلتفرهای غیربومی اطلاعات کافی و وافی رو به عرض برسونم. مع‌الاسف در ساحت عمومی دست و بالم بسته‌س 😌

رو این قضیه یه آپدیت دیگه‌ای هم اومده توی ناتزی‌کده که دیگه کف تایم‌لاین ریخته.
خودتون برید اون‌ور بخونید 😌

همین رو برسونی دست اصغر فرهادی، اسکار سوم رو برده 😏

الان وضعیت این‌طوریه که هر آریایی که صبح از خواب بیدار می‌شه اول یه راهکار برون‌رفت و راه‌حل برای دوران گذار می‌ده، بعد روزش رو شروع می‌کنه.

وای، کاش این آپشن رو نصب نکنه دیگه 😑

امروز شروع کرد وسط کار خرچ خرچ کشک خوردن و فقط این‌قدر 👌🏻 مونده بود دستم به خون همکار آغشته بشه که تصمیم گرفتم همون‌جا کار رو متوقف کرده و از دفتر خارج بشم 🚶🏻‍♂️

ای جان، قیافشو ❤️😍

این‌قدر در طول روز آدم‌های اطرافم حرف می‌زنند و حرف می‌زنند و حرف می‌زنند، عصر که می‌آم خونه فقط سکوت می‌خوام. سکوت محض.

خیلی بامزه‌س. این دوست سابق ما که کارش تدوین استراتژی برند و مارکتینگه از کافه رییس به‌عنوان نمونه‌ی درست برندسازی نام برده.
یعنی تنها کافه‌ای که نباید برای این موضوع نام می‌برد کافه رییس بود.

ای وای ؛( کاش زود تموم بشه :**

به رغم اینکه حرفت کاملا درسته و چون و چرا نداره، به نظرم یک بخش زیادی از جامعه‌ی الانِ داخلِ ایران از بس ناامید و کلافه و مستاصل شده، مبارزه و مخالفت براش به روکم‌کنی تقلیل یافته. خیلی از واکنش‌هایی که این ۲-۳ ساله می‌بینیم و عجیبه، با این فرمول قابل درک می‌شه. «درست» نیست‌ها، فقط می‌شه فهمید از کجا می‌آد.

شهریوری واقعی خیلی کمه :))

کاغذی من هم پس‌فردا :))

ترکیه ترکیه ✊🏻✊🏻

:)))))) عالی

سوگمندانه یه همکار جدید داریم که در همه‌چیز زیاده. حرف‌هاش زیاده، احساساتش زیاده، خنده‌ش زیاده، تعارفش زیاده، اشتباهاتش زیاده، اعتماد به نفسش زیاده. کلا زیاده.
وسط روز یه وقت‌هایی از حجم زیادش می‌رم توی اتاق کنفرانس در رو می‌بندم به دیوار خیره می‌شم.

فکر کنم به نسبت شهرهای اطرافش امکان کشاورزی و باغداری بیشتری داره اما از بین اقوام دور و نزدیک نشنیدم کسی از این راه ارتزاق کنه. بعید نیست قبلا که بحران آب به شدت امروز نبوده این هم عاملی برای بقای اون منطقه بوده.