Ik heb meegemaakt dat een jonge collega met Marokkaanse roots werd geweigerd vrijaf te nemen om zijn vader in diens geboorteland te begraven. Die paar dagen pasten niet in de planning. Ik snap dat er dan een lampje uit gaat in iemands hoofd, en herinner mij zijn kwaadheid en verdriet.
Zelf geen last van, maar doet enigzins denken aan enge (meestal) mannetjes die achter een vrouw aan blijven klootzakken en ouwehoeren omdat zij de betekenis van het woord Nee niet kennen, ook niet na tien keer. Just sod off.
Denk dat ik hem een tijd geleden heb geblokkeerd, Friese dwarskop (moi dus) en zo. Wel okee gast, ik vraag mij onderhand weleens af wat ik hier nog doe. Ben ik onderdeel vd oplossing of ben ik onderdeel vh probleem door hier te blijven.
Ach, wat vreselijk. Ik meende toch krap vijftig jaar terug enige significante overlap tussen de bijbel en de Torah te herkennen. Note:ik ben niet gelovig maar kan lezen.
