Ze was vierentwintig.
Sam.
Een jonge moeder uit Oss, doodgeschoten in Rotterdam. Haar kind is drie, te klein om te begrijpen dat mama niet meer wakker wordt. De kranten schrijven het netjes op: “slachtoffer van een schietincident.”
Ze was vierentwintig.
Sam.
Een jonge moeder uit Oss, doodgeschoten in Rotterdam. Haar kind is drie, te klein om te begrijpen dat mama niet meer wakker wordt. De kranten schrijven het netjes op: “slachtoffer van een schietincident.”
Een man van taal, van warmte, van verhalen.
Joost Prinsen leerde generaties dat ernst en humor elkaar niet uitsluiten, maar juist versterken. Of hij nu zong, acteerde of voorlas, er zat altijd menselijkheid in zijn stem.
Een man van taal, van warmte, van verhalen.
Joost Prinsen leerde generaties dat ernst en humor elkaar niet uitsluiten, maar juist versterken. Of hij nu zong, acteerde of voorlas, er zat altijd menselijkheid in zijn stem.
En dus is Rob Jetten nu aan de beurt.
Jong, capabel, welbespraakt, en dus verdacht.
En dus is Rob Jetten nu aan de beurt.
Jong, capabel, welbespraakt, en dus verdacht.
Dit gedicht gaat over dat dunne verschil.
Over de dagen waarop je niet weg wilt,
maar ook niet weet hoe je moet blijven.
𝐈𝐤 𝐰𝐢𝐥𝐝𝐞 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐝𝐨𝐨𝐝
Ik wilde niet dood,
ik wist alleen niet meer
hoe ik moest leven.
Dit gedicht gaat over dat dunne verschil.
Over de dagen waarop je niet weg wilt,
maar ook niet weet hoe je moet blijven.
𝐈𝐤 𝐰𝐢𝐥𝐝𝐞 𝐧𝐢𝐞𝐭 𝐝𝐨𝐨𝐝
Ik wilde niet dood,
ik wist alleen niet meer
hoe ik moest leven.
Ik sta er niet omdat politiek mijn droom is.
Ik doe dit omdat ik te veel zag wat niet klopt in ons land.
Ik zag kinderen die proberen te leren met een lege maag. Slim, nieuwsgierig, en toch achterop door iets waar ze zelf geen controle over hebben.
Ik sta er niet omdat politiek mijn droom is.
Ik doe dit omdat ik te veel zag wat niet klopt in ons land.
Ik zag kinderen die proberen te leren met een lege maag. Slim, nieuwsgierig, en toch achterop door iets waar ze zelf geen controle over hebben.
Jasmijn was 2 weken oud en wij dachten dat wij het ouderschap wel even zouden rocken. We waren volwassen, verstandig en hadden zelfs boekjes gelezen.
Wat kon er misgaan?
Toen kwam de nacht.
Jasmijn was 2 weken oud en wij dachten dat wij het ouderschap wel even zouden rocken. We waren volwassen, verstandig en hadden zelfs boekjes gelezen.
Wat kon er misgaan?
Toen kwam de nacht.
Ik kwam naar Nederland als peuter.
Verscheurd uit het land waar mijn wieg stond. Niet omdat we wilden vertrekken, maar omdat blijven geen toekomst had.
Ik groeide op in Venlo.
Ik leerde hier praten.
Ik leerde hier fietsen.
Ik leerde vloeken in het Venloos.
Ik kwam naar Nederland als peuter.
Verscheurd uit het land waar mijn wieg stond. Niet omdat we wilden vertrekken, maar omdat blijven geen toekomst had.
Ik groeide op in Venlo.
Ik leerde hier praten.
Ik leerde hier fietsen.
Ik leerde vloeken in het Venloos.
CDA-leider Henri Bontebal vroeg het hardop bij Nieuwsuur:
“Maar de vraag is dan, wil je die scholen die vrijheid ontnemen? Want de vraag is dan ook steeds, wat verliezen we als we dus scholen niet meer toestaan om dit soort religieuze standpunten te uiten?”
CDA-leider Henri Bontebal vroeg het hardop bij Nieuwsuur:
“Maar de vraag is dan, wil je die scholen die vrijheid ontnemen? Want de vraag is dan ook steeds, wat verliezen we als we dus scholen niet meer toestaan om dit soort religieuze standpunten te uiten?”
Een jongeman op internet noemde het kindermoord.
En ik dacht: dat is knap, zo’n grote mening met zo weinig kennis van een baarmoeder.
Een jongeman op internet noemde het kindermoord.
En ik dacht: dat is knap, zo’n grote mening met zo weinig kennis van een baarmoeder.
Soms kijk ik naar het leven en denk ik: het klopt gewoon niet. Een kind van drie met dementie, of kanker. Een leven dat nog niet eens begonnen is en al moet vechten om te blijven. Wat is daar het nut van? Welke les zit daarin verborgen?
Soms kijk ik naar het leven en denk ik: het klopt gewoon niet. Een kind van drie met dementie, of kanker. Een leven dat nog niet eens begonnen is en al moet vechten om te blijven. Wat is daar het nut van? Welke les zit daarin verborgen?
Vandaag is het Wereldmeisjesdag. En hoewel dit al de dertiende editie is, leven we in donkere tijden voor meisjes wereldwijd.
Vandaag is het Wereldmeisjesdag. En hoewel dit al de dertiende editie is, leven we in donkere tijden voor meisjes wereldwijd.
En daar zat ze dan, bij Pauw & De Wit, tegenover Agema, die al jaren verwart wat roepen is met wat denken heet. Sylvana Simons, die als enige nog durft te zeggen wat iedereen hoort te denken: dat er een politieke beweging is die baat heeft bij domheid.
En daar zat ze dan, bij Pauw & De Wit, tegenover Agema, die al jaren verwart wat roepen is met wat denken heet. Sylvana Simons, die als enige nog durft te zeggen wat iedereen hoort te denken: dat er een politieke beweging is die baat heeft bij domheid.
Twee vrouwen. Vermoord. Op één avond.
De een in haar eigen huis, de ander op straat.
De dader van de tweede had een huisverbod.
Op papier dus. Niks meer.
En dus staan we hier weer.
𝐖𝐞 𝐝𝐫𝐚𝐚𝐢𝐞𝐧 𝐫𝐨𝐧𝐝𝐣𝐞𝐬 𝐢𝐧 𝐡𝐞𝐭𝐳𝐞𝐥𝐟𝐝𝐞 𝐛𝐥𝐨𝐞𝐝𝐬𝐩𝐨𝐨𝐫.
Twee vrouwen. Vermoord. Op één avond.
De een in haar eigen huis, de ander op straat.
De dader van de tweede had een huisverbod.
Op papier dus. Niks meer.
En dus staan we hier weer.
𝐖𝐞 𝐝𝐫𝐚𝐚𝐢𝐞𝐧 𝐫𝐨𝐧𝐝𝐣𝐞𝐬 𝐢𝐧 𝐡𝐞𝐭𝐳𝐞𝐥𝐟𝐝𝐞 𝐛𝐥𝐨𝐞𝐝𝐬𝐩𝐨𝐨𝐫.
Zo noemen we dat dus.
Als een man zijn ex doodschiet.
Niet: moord.
Niet: terreur.
Nee hoor, relationele sfeer. Klinkt gezellig. Alsof er ruzie was over de vaatwasser.
Ze was 29.
Hij schoot haar neer.
Zij stierf.
Hij ook, maar 𝐨𝐩 𝐞𝐢𝐠𝐞𝐧 𝐯𝐨𝐨𝐫𝐰𝐚𝐚𝐫𝐝𝐞𝐧.
Zo noemen we dat dus.
Als een man zijn ex doodschiet.
Niet: moord.
Niet: terreur.
Nee hoor, relationele sfeer. Klinkt gezellig. Alsof er ruzie was over de vaatwasser.
Ze was 29.
Hij schoot haar neer.
Zij stierf.
Hij ook, maar 𝐨𝐩 𝐞𝐢𝐠𝐞𝐧 𝐯𝐨𝐨𝐫𝐰𝐚𝐚𝐫𝐝𝐞𝐧.
“Het maakt ons vrouwen niet uit door wie we verkracht worden. We willen níet verkracht worden.” Sylvana Simons zei het luid, en de echo zou oorverdovend moeten zijn. Maar wat hoor je?
“Het maakt ons vrouwen niet uit door wie we verkracht worden. We willen níet verkracht worden.” Sylvana Simons zei het luid, en de echo zou oorverdovend moeten zijn. Maar wat hoor je?
Hij teert op leugens.
Geen compassie.
Geen respect voor het leven dat verloren ging.
Hij teert op leugens.
Geen compassie.
Geen respect voor het leven dat verloren ging.
Dilan Yeşilgöz. De grote belofte van de VVD. Het frisse nieuwe gezicht. En wat kregen we? De karaokeversie van Geert Wilders. Zelfde woorden, zelfde riedel, maar dan met een VVD-logo op de achtergrond. Alsof je naar een coverband gaat die denkt dat ze het origineel overtreft.
Dilan Yeşilgöz. De grote belofte van de VVD. Het frisse nieuwe gezicht. En wat kregen we? De karaokeversie van Geert Wilders. Zelfde woorden, zelfde riedel, maar dan met een VVD-logo op de achtergrond. Alsof je naar een coverband gaat die denkt dat ze het origineel overtreft.
Dilan Yeşilgöz en de VVD. Het huwelijk tussen een partij die zichzelf al jaren overschat en een lijsttrekker die dacht dat je met wat glimlachjes en ferme one-liners een land kunt besturen. Nou, het volk is klaar met het toneelstuk. Acht zetels weg sinds de verkiezingen.
Dilan Yeşilgöz en de VVD. Het huwelijk tussen een partij die zichzelf al jaren overschat en een lijsttrekker die dacht dat je met wat glimlachjes en ferme one-liners een land kunt besturen. Nou, het volk is klaar met het toneelstuk. Acht zetels weg sinds de verkiezingen.
We schrijven 1937. Duitsland. Een zaal ergens in München. Borden met “Entartete Kunst” aan de muur. Entartete, voor wie het vergeten is, betekent ‘ontaard’. In de zaal hangen drie schilderijen van angst:
We schrijven 1937. Duitsland. Een zaal ergens in München. Borden met “Entartete Kunst” aan de muur. Entartete, voor wie het vergeten is, betekent ‘ontaard’. In de zaal hangen drie schilderijen van angst:
Er liggen voedselpakketten op pallets, zegt IDF. Al weken. Niemand komt ze halen. En dat vinden ze vreemd. Een leger dat mensen doodschiet bij het uitdelen van hulp, vraagt zich hardop af waarom niemand zijn gezicht laat zien bij de hulppost.
Er liggen voedselpakketten op pallets, zegt IDF. Al weken. Niemand komt ze halen. En dat vinden ze vreemd. Een leger dat mensen doodschiet bij het uitdelen van hulp, vraagt zich hardop af waarom niemand zijn gezicht laat zien bij de hulppost.