this account is for roleplay only !
(ผปค.ใช้ไอแพดเล่นเป็ยหลัก นิ้วจะเบียแเป็นพิเศา)
#UMN_Commu
Doc: bit.ly/AINAUMN
สูดหายใจเข้าลึกๆพลางเอื้อมมือไปดันมือข้างที่ถือรูปของอีกฝ่ายลง..ถ้ายังเห็นอยู่ในสายตาต้องหยุดขำไม่ลงแน่
ยังหัวเราะค้างอยู่เล็กน้อย
"ฮ่า..พอเลย..www..กะแย่งซีนของฉันหมดเลยรึไงเนี่ย"
ว่าไปนั่นยังไม่ได้ชูของตัวเองให้ดูเลย โดนของรุ่นน้องกินซีนไปหมดแล้ว
คิดแล้วก็ยื่นของตัวเองให้ดูบ้าง
"อ่ะนี่.. ของฉันล่ะ..w"
..มีกล้ามด้วย
สูดหายใจเข้าลึกๆพลางเอื้อมมือไปดันมือข้างที่ถือรูปของอีกฝ่ายลง..ถ้ายังเห็นอยู่ในสายตาต้องหยุดขำไม่ลงแน่
ยังหัวเราะค้างอยู่เล็กน้อย
"ฮ่า..พอเลย..www..กะแย่งซีนของฉันหมดเลยรึไงเนี่ย"
ว่าไปนั่นยังไม่ได้ชูของตัวเองให้ดูเลย โดนของรุ่นน้องกินซีนไปหมดแล้ว
คิดแล้วก็ยื่นของตัวเองให้ดูบ้าง
"อ่ะนี่.. ของฉันล่ะ..w"
..มีกล้ามด้วย
แต่ไม่นานก็เสร็จหลังอีกฝ่ายวาดเสร็จก่อนสักพักไม่กี่วิ
"อื้มฉันก็เสร็จเหมือนกันพอ..ดี"
แหงนหน้าไปมองสิ่งที่อีกฝ่ายวาดก็ถึงกับชะงัก
"..."
"..หัวลี่คุงนี่ขยันคิดนอกกรอบจริงๆเลยนะ"
ไม่ได้ว่า.. ชมด้วยซ้ำแต่ดูเหมือนประชดซะมากกว่า
"อ่ะ เอาไป"
ยื่นของตัวเองให้บ้าง
แต่ไม่นานก็เสร็จหลังอีกฝ่ายวาดเสร็จก่อนสักพักไม่กี่วิ
"อื้มฉันก็เสร็จเหมือนกันพอ..ดี"
แหงนหน้าไปมองสิ่งที่อีกฝ่ายวาดก็ถึงกับชะงัก
"..."
"..หัวลี่คุงนี่ขยันคิดนอกกรอบจริงๆเลยนะ"
ไม่ได้ว่า.. ชมด้วยซ้ำแต่ดูเหมือนประชดซะมากกว่า
"อ่ะ เอาไป"
ยื่นของตัวเองให้บ้าง
“เสร็จเรียบร้อยค่ะ~ ขอโทษที่ให้รอนานนะ”
ทำผมเสร็จเป็นที่เรียบร้อย !
เธอไม่รอช้าหยิบกระจกพับที่พกติดกระเป๋ามา ..ใช่พกใส่กระเป๋าตลอด ออกมาและโน้มไปหาเพื่อให้อีกฝ่ายนั้นได้ส่องจากด้านหน้า
“โทษทีนะถ้าเกิดมันเบี้ยวนิดหน่อยww พอดีนั่งทำแบบเอียงๆแบบนี้แล้วไม่ค่อยถนัดน่ะค่ะ”
“เสร็จเรียบร้อยค่ะ~ ขอโทษที่ให้รอนานนะ”
ทำผมเสร็จเป็นที่เรียบร้อย !
เธอไม่รอช้าหยิบกระจกพับที่พกติดกระเป๋ามา ..ใช่พกใส่กระเป๋าตลอด ออกมาและโน้มไปหาเพื่อให้อีกฝ่ายนั้นได้ส่องจากด้านหน้า
“โทษทีนะถ้าเกิดมันเบี้ยวนิดหน่อยww พอดีนั่งทำแบบเอียงๆแบบนี้แล้วไม่ค่อยถนัดน่ะค่ะ”
ส่วนฝั่งพี่สาวหรอ..
“มันไปอยู่ไหนเนี่ย..!?“
..อยู่ชั้นสองของบ้านและยังเดินวุ่นหากล่องปฐมพยาบาลไม่เจอ
.
ผ่านไปเกือบ10นาที ในที่สุดเจ้าตัวก็รีบเดินลงบันไดมาหา
“โทษทีนะโมะจัง! รอนานมั้ย??”
ส่วนฝั่งพี่สาวหรอ..
“มันไปอยู่ไหนเนี่ย..!?“
..อยู่ชั้นสองของบ้านและยังเดินวุ่นหากล่องปฐมพยาบาลไม่เจอ
.
ผ่านไปเกือบ10นาที ในที่สุดเจ้าตัวก็รีบเดินลงบันไดมาหา
“โทษทีนะโมะจัง! รอนานมั้ย??”
..เซอร์ไพรส์..เซอร์ไพรส์จนสีหน้าหดหู่เลยหลังได้ยินเรื่องทั้งหมด.. เพราะคิดว่าจะเป็นเรื่องน่าล้อ..
ไม่รู้ว่าทำไมอีกคนถึงกลัว หรือกลัวที่ว่าคือแบบไหน แต่ถึงขั้นทำให้คนอย่างคนๆนี้'กลัว'ได้นี่ไม่อยากคิดสภาพเลยว่าเพราะอะไร.. หรือคิดมากไปเองรึป่าวนะ
ส่ายๆหัวเล็กน้อยสลัดความคิดลบๆออก
" ..แล้วนี่ลี่คุงออกมาทำอะไรป่านนี้หรอ ไม่คิดเลยนะว่าจะตื่นเร็วขนาดนี้“
เปลี่ยนเรื่องเลย..
..เซอร์ไพรส์..เซอร์ไพรส์จนสีหน้าหดหู่เลยหลังได้ยินเรื่องทั้งหมด.. เพราะคิดว่าจะเป็นเรื่องน่าล้อ..
ไม่รู้ว่าทำไมอีกคนถึงกลัว หรือกลัวที่ว่าคือแบบไหน แต่ถึงขั้นทำให้คนอย่างคนๆนี้'กลัว'ได้นี่ไม่อยากคิดสภาพเลยว่าเพราะอะไร.. หรือคิดมากไปเองรึป่าวนะ
ส่ายๆหัวเล็กน้อยสลัดความคิดลบๆออก
" ..แล้วนี่ลี่คุงออกมาทำอะไรป่านนี้หรอ ไม่คิดเลยนะว่าจะตื่นเร็วขนาดนี้“
เปลี่ยนเรื่องเลย..
หลังจากที่สิ้นพิธีปฐมนิเทศแล้วและทุกคนแยกย้ายกันไปทำกิจกรรม..ก็ดูเหมือนว่าจะมีอยู่คนนึงที่ไม่ได้สติและยังยืนตัวเหี่ยวอยู่กับที่..
“..2-C…2-C..หรอ..”
พอยืนปุ๊บเธอก็เหม่อไปเลยเพราะความรู้สึกของร่างกายที่ไม่ชินกับการนอนน้อย.. และเหมือนปากก็กำลังพึมพัมเลขห้องเรียนของตัวเองอยู่ด้วย..
..ช่วยดีมั้ยนะ?
(มาปลุกยัยเด็กคนนี้ได้ตามสบายเลยนะคะ!🤲🎀)
หลังจากที่สิ้นพิธีปฐมนิเทศแล้วและทุกคนแยกย้ายกันไปทำกิจกรรม..ก็ดูเหมือนว่าจะมีอยู่คนนึงที่ไม่ได้สติและยังยืนตัวเหี่ยวอยู่กับที่..
“..2-C…2-C..หรอ..”
พอยืนปุ๊บเธอก็เหม่อไปเลยเพราะความรู้สึกของร่างกายที่ไม่ชินกับการนอนน้อย.. และเหมือนปากก็กำลังพึมพัมเลขห้องเรียนของตัวเองอยู่ด้วย..
..ช่วยดีมั้ยนะ?
(มาปลุกยัยเด็กคนนี้ได้ตามสบายเลยนะคะ!🤲🎀)
”อยากจะอยู่นานแค่ไหนก็นานได้ตามที่คุณต้องการเลย"
เธอไม่ได้เซ้าซี้ถามเพื่อลงลึกรายละเอียดต่อ
กำแบๆมือที่ยื่นรอให้อีกฝ่ายรับ
"ปะ ไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวยุงจะกัดเอานะคะ~"
เธอกล่าวขณะส่งรอยยิ้มอันอบอุ่นให้อย่างจริงใจเผื่อจะลดความรู้สึกผิดของอีกฝ่ายได้บ้าง เพราะเห็นสีหน้าอีกฝ่ายแอบดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
”อยากจะอยู่นานแค่ไหนก็นานได้ตามที่คุณต้องการเลย"
เธอไม่ได้เซ้าซี้ถามเพื่อลงลึกรายละเอียดต่อ
กำแบๆมือที่ยื่นรอให้อีกฝ่ายรับ
"ปะ ไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวยุงจะกัดเอานะคะ~"
เธอกล่าวขณะส่งรอยยิ้มอันอบอุ่นให้อย่างจริงใจเผื่อจะลดความรู้สึกผิดของอีกฝ่ายได้บ้าง เพราะเห็นสีหน้าอีกฝ่ายแอบดูไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
“. . .”
ได้ยินเหตุผลแล้วก็ยิ่งรู้สึกช็อคมากกว่าเดิมอีก..
เพราะโดนขนาดนั้น ถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลด้วยอีกต่างหาก ก็ยังสามารถใช้ชีวิตแบบไม่กลัวสัตว์ตังใหญ่ได้..นี่มันบ้าไปแล้ว..!
(+)
“. . .”
ได้ยินเหตุผลแล้วก็ยิ่งรู้สึกช็อคมากกว่าเดิมอีก..
เพราะโดนขนาดนั้น ถึงขั้นเข้าโรงพยาบาลด้วยอีกต่างหาก ก็ยังสามารถใช้ชีวิตแบบไม่กลัวสัตว์ตังใหญ่ได้..นี่มันบ้าไปแล้ว..!
(+)
@kon-umn.bsky.social
@kon-umn.bsky.social
ทางเดินระหว่างย่านการค้ากับสวนสาธารณะ | 7:20 น.
“ช-ช่วยด้วย…”
หญิงสาวที่กำลังจะมาซื้อวัตถุดิบที่จะทำในตอนเช้า แต่แล้วจู่ๆก็ต้องหยุดเดินชะงักไปเพราะ…สุนัขขนฟูตัวใหญ่ที่หลงมาจากไหนก็ไม่รู้ที่พุ่งตรงมาหาเธอจนคนที่กลัวสัตว์หน้าขนตัวใหญ่เป็นทุนเดิมอย่างเธอถึงกับต้องกลั้นหายใจไม่กล้าขยับกระตุกกระติกเลย
และดูท่าทีเจ้าเพื่อนขนฟูจะไม่ยอมไปไหนด้วย..ทำไงดี..!?
ทางเดินระหว่างย่านการค้ากับสวนสาธารณะ | 7:20 น.
“ช-ช่วยด้วย…”
หญิงสาวที่กำลังจะมาซื้อวัตถุดิบที่จะทำในตอนเช้า แต่แล้วจู่ๆก็ต้องหยุดเดินชะงักไปเพราะ…สุนัขขนฟูตัวใหญ่ที่หลงมาจากไหนก็ไม่รู้ที่พุ่งตรงมาหาเธอจนคนที่กลัวสัตว์หน้าขนตัวใหญ่เป็นทุนเดิมอย่างเธอถึงกับต้องกลั้นหายใจไม่กล้าขยับกระตุกกระติกเลย
และดูท่าทีเจ้าเพื่อนขนฟูจะไม่ยอมไปไหนด้วย..ทำไงดี..!?
( ใบโคไอนะจังมาแล้วค่ะ! รียูสภาพนิดหน่อยเพราะม่ายหวายแล้ว ทุกคนทำเป้นไม่รู้ทีนะคะ💔 )
( แล้วก็อื่นๆสามารถมาเสนอกันได้ตามสบายเลยค่ะ! ผปค.ค่อนข้างตันพอสมควร553535355 และสามารถเข้าไปดูดอคที่หน้าโปรไฟล์หรือพินเพื่อประกอบการตัดสินใจได้เลยนะคะ ฝากไอนะจังด้วยค้าบ><🤍 )
( ใบโคไอนะจังมาแล้วค่ะ! รียูสภาพนิดหน่อยเพราะม่ายหวายแล้ว ทุกคนทำเป้นไม่รู้ทีนะคะ💔 )
( แล้วก็อื่นๆสามารถมาเสนอกันได้ตามสบายเลยค่ะ! ผปค.ค่อนข้างตันพอสมควร553535355 และสามารถเข้าไปดูดอคที่หน้าโปรไฟล์หรือพินเพื่อประกอบการตัดสินใจได้เลยนะคะ ฝากไอนะจังด้วยค้าบ><🤍 )