「 ALBTRÄUME HOST CLUB 」

Secret note for guest

Capt. Jenna
citly.me/rabA1

Rafayel
citly.me/n0V7h

#ALT_LNDTH

「 ALBTRÄUME HOST CLUB 」

Secret note for them

Xavier (xadist)
citly.me/JxfD3

Xavier (xav)
citly.me/FIu3o

Seiya
citly.me/paWLt

Frost
citly.me/kS0rw

Cryo
citly.me/5D9xo

#ALT_LNDTH

「 ALBTRÄUME HOST CLUB 」

Secret note for them

Seoeon
citly.me/1mH0a

Caleb
citly.me/HsLyf

Tara
citly.me/fELSq

Lumiere
citly.me/73ymd

Lishen
citly.me/qAgem

#ALT_LNDTH

ยัง หาทั่วแล้ว ก็ยังไม่เจอ

ดีใจที่เจ้าชอบนะ

— ALBTRÄUME AU : TRUE END —

ราวกับทุกความรู้สึก ทุกสายสัมพันธ์ที่มีต่อเธอได้ถูกตัดให้หายไปจนหมดสิ้น

ความรู้สึกที่เคยมีต่อกันเป็นเหมือนเพียงความฝันที่เมื่อลืมตาตื่นก็ไม่มีใครจดจำมันได้อีก

“ผมจะไปส่งเธอที่บ้านแล้วกัน”

“อืม”

ดวงตาที่เคยเปี่ยมไปด้วยรัก บัดนี้ ดวงตาคู่นั้นไม่มีอีกต่อไปแล้ว ไม่ว่าในอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต

มันจากไปตลอดกาล

ทั้งที่เขาควรจะเป็นห่วง ทั้งที่เขาควรจะถามไถ่เธอสักหน่อย แต่เขากลับไม่ทำแบบนั้น ราฟาเอลเพียงแค่สตาร์ทรถ ให้เสียงเครื่องยนต์ดังขึ้นทำลายความเงียบจากบทสนทนาที่ไม่ได้เกิดขึ้น

ค่ำคืนแห่งการหลอกหลอนจบลง เมื่อวันใหม่และเดือนใหม่ก้าวเข้าแทนที่ พร้อมกับความรู้สึกบางอย่างในใจที่รู้สึกว่ามันขาดสะบั้นลง

ไม่นาน เขาก็เห็นหญิงสาวที่ตนรัก… หรือไม่ก็ ‘เคย’ รัก เดินตรงมาหาเขา ก่อนที่เธอจะเปิดประตูรถ และเดินขึ้นมานั่งบนที่นั่งข้างคนขับ

ดวงตาสีครามแดงปรายมองเธอด้วยความที่ว่างเปล่าและเย็นชา

เหมือนกับที่มองทุกคน

สุดท้ายแล้ว ในเมื่อเธอเป็นคนกำชับให้เขารอ เขาก็จึงเลือกที่จะรอ เลือกที่จะให้โอกาสทั้งตนเองและเธออีกสักหน่อย แม้ว่าการรอคอยนั้นจะเป็นสิ่งที่เขาเกลียดนักหนาก็ตาม

เพียงเสียงเข็มนาฬิกาแผ่วเบาก็ดังชัดเสียเหลือเกินในความเงียบสงัดนี้ และเมื่อราฟาเอลพลิกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาเพื่อดูเวลา ก็พบว่าอีกไม่นาน เข็มทั้งสองก็จะพาให้ห้วงเวลานี้ก้าวเข้าสู่วันใหม่

00.00

ความกังวลเริ่มก่อตัวขึ้นมาทีละน้อย เช่นเดียวกับความลังเลในใจที่ทำให้เขาตั้งคำถามกับตนเอง ว่าควรจะรออยู่ตรงนี้ต่อไป หรือเดินเข้าไปตามหาเธอในคลับนั้นให้รู้แล้วรู้รอด

21.00… 22.00… 23.00…

ชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่าที่ราฟาเอลนั่งอยู่บนรถคันหรู รอหญิงสาวผู้เป็นที่รักผู้ที่กำลังปฏิบัติภารกิจอยู่ในโฮสต์คลับลึกลับแห่งนี้

บานกระจกถูกลดลงมาครึ่งหนึ่ง เผยให้เห็นดวงตาสีสวยมองลอดออกไปยังป้ายไฟสีแดงที่ประดับอยู่หน้าร้าน

ALBTRÄUME HOST CLUB…

“เลือกที่จะปลดปล่อยทุกสิ่งและทุกคน? แบบนี้นี่เอง” ครานี้ชายผู้นั้นหัวเราะขึ้นอย่างจริงใจ

“จดจำการตัดสินใจของเธอให้ดีก็แล้วกัน ไม่มีการเปลี่ยนโชคชะตาเป็นคราที่สอง”

ซาตานตนนั้นยืนขึ้นและเดินเข้าไปหาเธอ เขาวางมือหยาบกร้านลงบนศีรษะของเธอก่อนมอบการลูบหัวราวกับปลอบประโลมอย่างแผ่วเบา

“เธอเป็นอิสระแล้ว”

“ไปได้แล้ว”

จากนั้น เขาก็พลันหายลับไปจากสายตา