ห หายไปนานเลย ส ส สวัสดีค่า

อันนี้เป็นภาพร่างค่ะ ส่วนตัวชอบภาพร่างกว่ามากๆ เพราะยิ้มหวานดีค่ะTT

แต่เอ้อ พอตัดเส้นลงดีเทลแล้ว ยิ้มตรงคาร์เขานั่นแหละ ดูสุข แต่ก็อมทุกข์ดี แหะๆ

(ฮิฮิ ขอบคุณฮะคุณไหมTT ผมแก้มแตกแน่ะ😭)

อันที่จริงมีหลายอย่างที่อยากวาดมากกกกก(และก็ร่างทิ้งไว้เยอะด้วย) แต่ด้วยความเป็นภาษามือ แล้วต้องวาดมือ ซึ่งสกิลวาดมือของผม 💀

แต่ยังไงปีนี้ก็จะมีอุเมะยูกิอีกแน่นอนค่ะ ขอเวลาสักหน่อย ทั้งสกิลการวาด และการศึกษาภาษามือนะคะ 🥹

อันนี้คืออักษรนิ้วที่กำลังศึกษาค่ะ !

ตามที่เราแปลแล้วเข้าใจคือ ชื่อคันจิตีความได้หลากหลาย เลยสะกดอักษรนิ้วให้เข้าใจตรง แล้วก็เอ่อ...เหมือนจะใช้คุยแทนภาษามือได้ด้วย ถ้าลืมภาษามือคำนั้นน่ะ

แปะต้นทางที่ไปตามศึกษา เค้าอ่าน+ฟังจากคุณโกโตะน่ะ เผื่อมีใครอยากไปหาดูเพิ่ม! > www.1101.com/n/s/sign_lan...

อยากสื่อสารกับซายูกิ อยากคุย อยากถ่ายทอดสิ่งที่มันลึกซึ้ง ส่งไปถึงอีกคนได้ อยากให้ซายูกิมีความสุขร่วมกับทุกคน เขาอยากจะช่วยเองนั่นแหละ

แรกๆ ที่แวะมาหาเขาแอบมีเปิดเน็ต จดลงกระดาษ แอบดูโพย แล้วทำตามต่อหน้าเขา(ทุลักทุเลนิดหน่อย แต่ซายูกิมองว่าน่ารักดี ☺️) หลังๆ มาสักพัก ก็รบกวนขอให้ซายูกิสอนภาษามือให้นั่นแหละ ซึ่งซายูกิก็ยินดีที่จะสอนให้

/แต่ก็เป็นอาจารย์ที่เข้มงวดนะ ไม่ใจดีหรอกค่ะ

เสริมตรงนี้ :
สองปีก่อนปัจจุบัน ซายูกิเป็นคนสอนภาษามือให้อุเมะ ตามที่อีกคนขอนั่นแหละ จริงๆ จะคุยกันผ่านแชท ผ่านการเขียนกระดาษโน๊ตก็ได้ ซึ่งตัวซายูกิก็ไม่ได้ ไม่มีปัญหาตรงจุดนั้น สำหรับเขาแค่มีคนตั้งใจสื่อสารกับตัวเอง ซายูกิก็ดีใจมากๆ

แต่ตัวอุเมะอยากรู้ภาษามือ(ในhcเรา เขาชอบที่จะเรียนรู้ และเข้าใจทุกคน) ภาษามือมันก็คือภาษาหลักของคนหูหนวกที่ไว้ถ่ายทอดความรู้สึกแทนเสียงน่ะ