ปักชื่อชิโระตรงมุมผ้า
“ใช้ได้ไหม” ถามก่อน
ปักชื่อชิโระตรงมุมผ้า
“ใช้ได้ไหม” ถามก่อน
เดินไปเค้าท์เตอร์ พร้อมใส่ชุดผ้ากันเปื้อนสีขาวไว้ เป็นสัญญาณว่าเขาเข้างานแล้ว
“อืม ตามที่เห็น” ในตู้จะมีขนมเค้กหลากรส มีหลายอย่าง รวมถึงคุกกี้อีกหลายรส ล้วนแต่เป็นฝีมือคุณยายคุณย่าทั้งสิ้น
เพราะเขาแนะนำไม่เก่งเท่าไหร่เลย
เดินไปเค้าท์เตอร์ พร้อมใส่ชุดผ้ากันเปื้อนสีขาวไว้ เป็นสัญญาณว่าเขาเข้างานแล้ว
“อืม ตามที่เห็น” ในตู้จะมีขนมเค้กหลากรส มีหลายอย่าง รวมถึงคุกกี้อีกหลายรส ล้วนแต่เป็นฝีมือคุณยายคุณย่าทั้งสิ้น
เพราะเขาแนะนำไม่เก่งเท่าไหร่เลย
“อืม บอกไว้ก็ดี” กลัวว่าทางบ้านคุณจะตามหาคนหายเอา
ใช้เวลาแทบจะเกือบชั่วโมง เพราะฮิซากาวะเดินค่อนข้างช้า เน้นสโลวเดินเรื่อยๆ จนถึงร้านขนมคุณยายคุณย่า
“อืม บอกไว้ก็ดี” กลัวว่าทางบ้านคุณจะตามหาคนหายเอา
ใช้เวลาแทบจะเกือบชั่วโมง เพราะฮิซากาวะเดินค่อนข้างช้า เน้นสโลวเดินเรื่อยๆ จนถึงร้านขนมคุณยายคุณย่า
“อืม มาดูอะไรไปเรื่อย” ส่วนคุณเอง เขาคงไม่ต้องถาม เดาว่าคงพาสุนัขนี่มาเดินเล่น
“หาเรื่องโดนงาน”
“อืม มาดูอะไรไปเรื่อย” ส่วนคุณเอง เขาคงไม่ต้องถาม เดาว่าคงพาสุนัขนี่มาเดินเล่น
“หาเรื่องโดนงาน”
คราวหยิบปลาหมึกมาให้ เกรงว่าปฏิเสธคงจะไม่ได้ เพราะสายตาคุณดูจะคาดหวังนัก จึงรับมา
แล้วฟังคุณพูดไปเรื่อย แบบมีเอนเนอจี้ ที่ตัดกันกับเขานัก
“ยังไม่ได้พูดเลยว่าเบื่อ“ เขาตอบคุณไป ก่อนจะเริ่มกินปลาหมึกย่างนั่น ”แล้วไม่บอกที่บ้านไว้ก่อนเหรอ”
คราวหยิบปลาหมึกมาให้ เกรงว่าปฏิเสธคงจะไม่ได้ เพราะสายตาคุณดูจะคาดหวังนัก จึงรับมา
แล้วฟังคุณพูดไปเรื่อย แบบมีเอนเนอจี้ ที่ตัดกันกับเขานัก
“ยังไม่ได้พูดเลยว่าเบื่อ“ เขาตอบคุณไป ก่อนจะเริ่มกินปลาหมึกย่างนั่น ”แล้วไม่บอกที่บ้านไว้ก่อนเหรอ”
ตัวละครที่ว่าก็หน้าตาเหมือนเช่นกัน
“อืม”
“น่ารักดี”
ลูบเสร็จ ก็ปล่อยมือ พร้อมยืนขึ้นตามปกติ
ตัวละครที่ว่าก็หน้าตาเหมือนเช่นกัน
“อืม”
“น่ารักดี”
ลูบเสร็จ ก็ปล่อยมือ พร้อมยืนขึ้นตามปกติ
“โชคดีตรงไหนกัน“ เขาเอ่ย มันก็ถือว่าตลกดี ส่วนเท้าก็ค่อยๆเดินไปตามถนน
“กินอะไรมารึยัง” ซ้ำยังถามกลับบ้าง ด้วยน้ำเสียงห้วนตามประสา
“โชคดีตรงไหนกัน“ เขาเอ่ย มันก็ถือว่าตลกดี ส่วนเท้าก็ค่อยๆเดินไปตามถนน
“กินอะไรมารึยัง” ซ้ำยังถามกลับบ้าง ด้วยน้ำเสียงห้วนตามประสา
“อืม” เขาตอบรับ แต่ก็ยืนรอ
รอคุณไปก่อน
“อืม” เขาตอบรับ แต่ก็ยืนรอ
รอคุณไปก่อน
โค้งหัวให้คุณเบาๆ “อืม” ขานรับไป
“คราวหน้าขอให้ไม่ติดอีก” กลายว่าเป็นคำอวยพรเสียแล้ว
โค้งหัวให้คุณเบาๆ “อืม” ขานรับไป
“คราวหน้าขอให้ไม่ติดอีก” กลายว่าเป็นคำอวยพรเสียแล้ว
“งั้นวันนี้จะทำไข่ม้วนด้วย“
”แบบนั้นดีไหม” เขากระตุกเสื้อน้องเบาๆ
“งั้นวันนี้จะทำไข่ม้วนด้วย“
”แบบนั้นดีไหม” เขากระตุกเสื้อน้องเบาๆ
มือเขาจึงเข้าไปลูบหัวของมัน ขนนุ่มฟูที่ชอบ
“ปอนปอน..” เขาพึมพำชื่อของสุนัขตรงหน้า “ทำไมถึงชื่อนี้ล่ะ”
มือเขาจึงเข้าไปลูบหัวของมัน ขนนุ่มฟูที่ชอบ
“ปอนปอน..” เขาพึมพำชื่อของสุนัขตรงหน้า “ทำไมถึงชื่อนี้ล่ะ”
เขาลุกเต็มสูง ก่อนจะค่อยๆเดินออกตาม รองเท้าเปรอะทรายเต็มไปหมด
“งั้นเดินไป” เป็นคำพูดที่เหมือนสั่ง
แต่จริงๆ เขากำลังชวนเดินอยู่
เขาลุกเต็มสูง ก่อนจะค่อยๆเดินออกตาม รองเท้าเปรอะทรายเต็มไปหมด
“งั้นเดินไป” เป็นคำพูดที่เหมือนสั่ง
แต่จริงๆ เขากำลังชวนเดินอยู่
“ไม่เบื่อบ้างเหรอ”
“เมนูเดิมๆ” มีการถามคุณไว้
“ไม่เบื่อบ้างเหรอ”
“เมนูเดิมๆ” มีการถามคุณไว้
เหมือนจะเป็นเรื่องบังเอิญ ที่เขาอยู่แถวนั้น
เสียงเรียกของคุณทักขึ้น จึงหันมองหา ก่อนจะเอ่ยอะไรเขาก็สำรวจมองหน้าตาคนแปลกหน้าคนนี้เสียก่อน
“มีอะไร” พร้อมถามกลับไป รูปประโยคห้วนนัก แต่น้ำเสียงนี่เบาแผ่วเชียว
เหมือนจะเป็นเรื่องบังเอิญ ที่เขาอยู่แถวนั้น
เสียงเรียกของคุณทักขึ้น จึงหันมองหา ก่อนจะเอ่ยอะไรเขาก็สำรวจมองหน้าตาคนแปลกหน้าคนนี้เสียก่อน
“มีอะไร” พร้อมถามกลับไป รูปประโยคห้วนนัก แต่น้ำเสียงนี่เบาแผ่วเชียว
“อืม” เป็นอันว่าตกลงแล้ว เขาจับเสื้อคนน้องเบาๆ
“แล้วพรุ่งนี้เช้า”
“อยากกินอะไร”
“อืม” เป็นอันว่าตกลงแล้ว เขาจับเสื้อคนน้องเบาๆ
“แล้วพรุ่งนี้เช้า”
“อยากกินอะไร”
คราวนี้กระป๋องน้ำตกลงมาแล้ว กลายเป็นว่าจะได้ไม่ต้องไปหาตู้อื่น
เขามองหน้าคุณ “หยิบก่อนเลย”
คราวนี้กระป๋องน้ำตกลงมาแล้ว กลายเป็นว่าจะได้ไม่ต้องไปหาตู้อื่น
เขามองหน้าคุณ “หยิบก่อนเลย”
“อืม ว่าจะไปหาตู้อื่นแล้ว” ปากว่าพร้อมมองหาตู้ละแวกใกล้เคียง
เผื่อว่าจะได้ชวนกันไป
“อืม ว่าจะไปหาตู้อื่นแล้ว” ปากว่าพร้อมมองหาตู้ละแวกใกล้เคียง
เผื่อว่าจะได้ชวนกันไป
“ไม่ได้รบกวน” เขาเอ่ยตอบ
“ขอจับได้ไหม”
“ไม่ได้รบกวน” เขาเอ่ยตอบ
“ขอจับได้ไหม”
สองหนุ่มยืนหมดอาลัย
”…“ กลายเป็นยืนนิ่งหน้าตู้กดทั้งคู่
”..ไปหาตู้อื่นไหม“ เขาถามคุณ
สองหนุ่มยืนหมดอาลัย
”…“ กลายเป็นยืนนิ่งหน้าตู้กดทั้งคู่
”..ไปหาตู้อื่นไหม“ เขาถามคุณ
“ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
“ว่าจะลองดู”
หยอดเหรียญลงตู้ไปแล้ว พร้อมกดเลือกเครื่องดื่ม คอยลุ้นว่ามันจะตกลงมาไหม
“ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
“ว่าจะลองดู”
หยอดเหรียญลงตู้ไปแล้ว พร้อมกดเลือกเครื่องดื่ม คอยลุ้นว่ามันจะตกลงมาไหม
คุณเริ่มจะเคาะกระแทกตู้หรือไร เขาไม่รู้ แต่ถ้าทำแบบนั้นเกรงว่าตนคงจะไม่ได้น้ำอีกเป็นรายที่สอง
ฮิซากาวะเดินไปใกล้ขึ้นนิดหน่อย เขาเว้นระยะห่าง
“…ติดเหรอ” น้ำเสียงเอ่ยออกมา พร้อมสีหน้าที่เรียบเฉย
คุณเริ่มจะเคาะกระแทกตู้หรือไร เขาไม่รู้ แต่ถ้าทำแบบนั้นเกรงว่าตนคงจะไม่ได้น้ำอีกเป็นรายที่สอง
ฮิซากาวะเดินไปใกล้ขึ้นนิดหน่อย เขาเว้นระยะห่าง
“…ติดเหรอ” น้ำเสียงเอ่ยออกมา พร้อมสีหน้าที่เรียบเฉย
เขาเองก็เดินมารอกดน้ำต่อจากคุณตรงตู้
เห็นท่าทางที่ก้มย่อลงมองรอน้ำ
แล้วสักพักก็ยืนขึ้นมา มือที่ไร้เครื่องดื่ม
…กลายเป็นตอนนี้เหมือนยืนตัวแข็งกันสองคน อีกคนยืนหน้าตู้ อีกคนยืนต่อหลังเงียบๆ เห็นเหตุการณ์เงียบๆ
แต่ไม่พูดอะไรออกมา มีเพียงดวงตาที่มองว่าจะทำยังไงต่อ
เขาเองก็เดินมารอกดน้ำต่อจากคุณตรงตู้
เห็นท่าทางที่ก้มย่อลงมองรอน้ำ
แล้วสักพักก็ยืนขึ้นมา มือที่ไร้เครื่องดื่ม
…กลายเป็นตอนนี้เหมือนยืนตัวแข็งกันสองคน อีกคนยืนหน้าตู้ อีกคนยืนต่อหลังเงียบๆ เห็นเหตุการณ์เงียบๆ
แต่ไม่พูดอะไรออกมา มีเพียงดวงตาที่มองว่าจะทำยังไงต่อ
แต่เห็นมือคุณยื่นหา เขาจึงค่อยๆเอื้อมไปจับเบาๆ พยุงตัวเองขึ้นยืนเต็มตัว
ไม่ได้ปวดขาเท่าไหร่ พร้อมปัดฝุ่นปัดทรายออกมาจากตัวให้เรียบร้อย
“ยอมเดินแน่นะ” ถามทวน
แต่เห็นมือคุณยื่นหา เขาจึงค่อยๆเอื้อมไปจับเบาๆ พยุงตัวเองขึ้นยืนเต็มตัว
ไม่ได้ปวดขาเท่าไหร่ พร้อมปัดฝุ่นปัดทรายออกมาจากตัวให้เรียบร้อย
“ยอมเดินแน่นะ” ถามทวน
สุดท้ายก็ยอมขึ้นซ้อน เหมือนตอนเด็ก
“นึกถึงเมื่อก่อนเลย” วันวานย้อนมาอีกแล้ว
สุดท้ายก็ยอมขึ้นซ้อน เหมือนตอนเด็ก
“นึกถึงเมื่อก่อนเลย” วันวานย้อนมาอีกแล้ว