"แหม เอาลูกอมมาล่อผมแบบนี้ก็แย่เลยน่ะสิ"

เรียวตะหัวเราะก้มมองลูกอมในมืออีกฝ่ายอย่างสนอกสนใจ

"เอ รสนี้เปรี้ยวรึปล่าวครับ?"

เขาเอียงคอสงสัยก่อนจะมุ่ยปาก

"ผมไม่ค่อยชอบรสเปรี้ยวเท่าไหร่น่ะ.."

แล้วเปลี่ยนเป็นยิ้มชอบใจ

"แต่ถ้าคาตากิริซังอยากให้กินก็กินได้นะ แต่ขอแลกกับบัตรคืนได้ไหมครับ^^?"

(เจ้าเด็กกก😠🫵💥)

"^^????"

เรียวตะยิ้มค้างบัตรนักเรียนของเขาถูกสไลด์ไปเท้าอีกข้างของรุ่นน้องตรงหน้าอย่างแนบเนียน

แน่นอนว่ามันไม่พ้นสายตาอันเฉีบบคมดีกรีพ่อบ้านตาเหยี่ยวไปได้!!

"มีบัตรตกอยู่ใต้เท้าพ่อบ้านนาโอะจังแหน่ะ "
"รบกวนยกเท้าขึ้นให้กระผมตรวจสอบหน่อยได้ไหมครับ^^"

เรียวตะเปลี่ยนรูปประโยคนิดหน่อยแล้วพูดกับอีกฝ่ายอีกครั้ง

จู่ๆก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบโดยไม่ทราบสาเหตุ

"ฮ่าๆ นั่นสิน้า.." เรียวตะยิ้ม

ยื่นสองมือมือออกไปข้างหน้า

"ผมขอบัตรคืนได้ไหมครับชินนิกามิซัง^^"

เรียวตะกำหมัดแน่น
ตกที่ใครไม่ตก ไปตกตรงคนที่เขาชอบแกล้ง แน่นอนว่าอีกคนก็แกล้งเขาคืนได้ทุกครั้ง เช่นเดียวกันกับครั้งนี้

เขาถอนหายใจ

“ผมไม่อยากทำแบบนี้หรอกนะ..แต่เธอทำให้ผมไม่มีทางเลือก“

เรียวตะยกกำปั้นขึ้นมาสองข้าง

ก่อนจะ..

..ออดอ้อนแบบไม่มีทางเลือก(?)และหวังว่าอีกฝ่ายจะเห็นใจ(???)

(เค้ามาค่ะลบลงใหม่รอบที่ล้านTT ขอโทษที่ช้านะคะ💦💨)

เรียวตะยกยิ้มแต่ก็ต้องผิดหวังเมื่ออีกฝ่ายชักแขนกลับ

รู้สึกร้อนๆหนาวๆตอนอีกคนมองดูรูปถ่ายเก่าๆในบัตร

"อะ โอ้ยขโมยอะไรล่ะ นั่นรูปตั้งแต่ปีหนึ่ง คนเราก็ต้องเปลี่ยนไปเป็นธรรมดาสิ"

เรียวตะหน้าบึ้ง

"ผมว่าผมก็หล่อขึ้นน้า นายไม่คิดงั้นหรอ"

เขาพูดพลางเอื้อมมือไปหยิบบัตร

"เอ๋~ ทำไมทำแบบนี้ล่ะครับบ"
เรียวตะตีหน้าเศร้า หวังว่าอีกคนจะเห็นใจ

"ถ้าคุณไม่ให้ผมก็ไม่ได้กินข้าวน่ะสิ"
"ไม่สงสารเด็กหนุ่มหิวโซท้องกิ่วหรอครับ"

เขาทำท่าลูบท้อง ก้าวขาไปข้างหน้าเอียงคอทำตาแป๋วใส่อีกฝ่าย ถึงจะรู้ว่ามันดูอ้อร้อ ไม่ได้ดูน่าสงสารเท่าไหร่ก็เถอะ

แต่ก็ยังมีความหวังคิดว่าอีกฝ่ายจะใจดีกับเขา

"คืนให้ผมไม่ได้หรอครับ?"

"^_^??????????"

เรียวตะยิ้มค้างอย่างไม่เชื่อหูตัวเองกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อกี้

เขาเห็นเต็มสองตาว่ามีบัตรตกอยู่ตรงนั้นและเขาก็มองเห็นว่าอีกฝ่ายก็เหลือบมองตรงนั้นเหมือนกัน

เห็นชัดๆนี่นา

เรียวตะจำได้ว่าอีกฝ่ายคือเพื่อนร่วมชั้นปีที่อยู่ชมรมเดียวกัน เพื่อนพ้องชมรมเดียวกันแท้ๆแกล้งกันแบบนี้ไม่ดีเลยน้า

"^0^"

"แต่เมื่อกี้นี้ผมเห็นว่ามันมีนะ ช่วยยกขาขี้นหน่อยได้มั้ยครับ"

(🤩🤲🥮🍡🥟🥠🍦🍧🍨🍩🍪🎂🍰🧁🥧🍫🍬🍭🍮🍯)

(มาเลยๆ แฮปเซมไปหลายรอบจะเป็นไรไป😌😌

~แหม ก็หยวนๆให้ผมไม่ได้หรอ นี่วันเกิดผมน้ามาเมะจัง ถึงจะโตแล้วก็ยังอยากกินขนมนะ🥺🥺🤲)

(ขอบคุณที่มาแฮปนะครับอิบุจัง🫰

ผมขอ18ล่วงหน้าไปก่อนนะคร้าบ ตามมาไวๆนะ😉😉✌🏽✨️💨💨คิคิ)

(เจ๋งง นี่แหละของขวัญวันเกิดที่อยากได้ ไปกันฮารุ🤩🤩🤩🤩💥💥💥💨💨💨)

(ซนแค่เสียงนะคร้าบ ตัวจริงก็ไม่ได้ซนขนาดนั้นนน😌😌🤲💥ขอบคุณที่มาแฮปนะครับ🫰🫰)

(สดใสสุดเท่เลยใช่มั้ยล่ะ!💥💖 หวังว่าจะทำให้ยิ้มได้น้า ขอบคุณที่มาแฮปนะครับทานากะคุง!!💨💨)

(ขอบคุณคร้าบชิโยะจัง แม้จะเท่อยู่แล้วเซมไปก็จะเท่ขึ้นต่อไปทุกๆปีเลยน้า!!~~

ปีนี้เท่มาก ปีหน้าจะเป็นเท่ระเบิด🤩💥💥❤️‍🔥❤️‍🔥)

(โอ้ย55555555จะรั่วกับคำว่าเกิดแล้ว5555556655555ขอบคุณค้าบ เซมไปเกิดมา18ปีแล้วแหน่ะ🥳🥳

เพราะว่าคนเท่คลิปเลยออกมาเท่ยังไงล่ะ!!!!😎

ความลับในการงอกคลิปตอนติดงานของผมคือผมหนีงานมาไงล่ะ!555555555555555

แต่อีกสักหน่อยงานคงตามมาเอาคืน🥹✌🏽)

เรียวตะงุนงงเล็กน้อย เขารับบัตรมาอย่างขอบคุณที่อีกฝ่ายไม่ใช่คนขี้แกล้ง

ถ่ายรูปงั้นหรอ?
ไม่ได้ถ่ายนานแล้วแฮะ

แม้จะรู้สึกประหม่านิดหน่อยแต่ไหนๆอีกคนก็อุตส่าห์ก้มหยิบบัตรให้ ถูกถ่ายรูปนิดหน่อยก็ไม่ได้เสียหายอะไร

“แหมๆ ชิองคุง~ มาขอถ่ายรูปกันตรงๆแบบนี้ผมก็เขินน้า~”

เขาพูดเสียงอ้อร้อแหย่อีกฝ่ายเล่นนิดหน่อยก่อนจะยกยิ้มและชูสองนิ้วเป็นอันว่าอนุญาต

“ช่วยถ่ายผมออกมาหล่อๆเลยนะ ชิองคุง”

(/เพ้ทๆๆหัว เก่งจังเรยโอ้ยหลานป้ามามูๆๆๆหน่อย🫳🫳)

(oocบ้างแบบเม้นบน โคตรหล่อเลยค้าบลูกเพ่🤩🤩)