[ รับแย้ววว ]

tya.777 : คนนั้นไงที่เขาดังๆน่ะ เพราะถ้านายต้องการโชคจากสถานที่ไหนนายก็ต้องทำหน้าสถานที่นั้นไงล่ะ🤩 /มั่ว

โทยะทำสีหน้าประหลาดใจ ไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง
พิจารณาทั้งของในมือและคนที่อยู่ตรงหน้าพลันนึกขึ้นได้ว่าคงจะเป็นคนที่เคยผ่านหน้าผ่านตากันในโรงเรียน

คิดอยู่นานสุดท้ายก็รับมาจนได้ เพราะทนความวุ่นวายของเจ้าครีมพัฟไม่ไหว

"เอ่อ...อยู่ชมรมบาสใช่มะ"

"พรุ่งนี้เปิดเทอมฉันจะซักมาคืนนะ"

คนตัวสูงละเมียดละไมเช็ดราวกับผ้านั่นมีมูลค่าสิบล้านเยน ก็เข้าเกรงใจนี่นา

tya.777 : เขาบอกถ้าลองหมุนรอบตัวเองทวนเข็มนาฬิกาจะเหมือนเอาโชคร้ายออกไปล่ะ พรุ่งนี้เช้าก็ลองยืนทำหน้ารร.ดูสิ /หลอก

โทยะหันไปเจอกับคนคุ้นหน้าคุ้นตา เดาไม่ยากว่าคงจะเป็นคนที่โรงเรียน

"อ่า ไม่เป็นไร"

เขาปฏิเสธเงียบๆ ตามนิสัย
แต่เหมือนยิ่งถือก็จะยิ่งเลอะ ขืนปล่อยไว้คงจะเหนียวเหนอะไปทั่ว

เขานิ่งเงียบชั่งใจชั่วครู่ก่อนจะหันไปยิ้มแหยๆ หลังจากเพิ่งปฏิเสธความช่วยเหลือไป

" แหะๆ ฉันขออันนึงดิ "

สุดท้ายก็ต้องขอจนได้น่าอายชะมัด แม้จะรับทิชชู่มาถึงสองแผ่นแต่ก็อดสมเพชตัวเองไม่ได้

[ โทยะน้ำตาหดก่อนเลยย ปลอบก่อนก้ด้ะๆๆๆ นี่ๆ เป่าสองทีแผลฉันก็หายแล้วล่ะ จะไม่ร้องไห้แล้วใช่มั้ย😵‍💫 ]

[เอาล่ะๆๆๆ ฉันให้เป่าก็ได้ หยุดร้องได้แล้วคนคิดว่าฉันรังแกเธอหมดแล้ว /ล่กๆๆๆ

แอะตะกี้เค้าไปแก้มาเค้าทำงานจนเบลอTT]

คนที่กำลังวุ่นวายอยู่สะดุ้งโหยงจนของในมือเกือบจะไปอยู่ที่พื้น
โทยะหันไปมองอย่างคาดโทษ, คิ้วขมวดเป็นปมโดนอัตโนมัติ

"หา?"

'เอ้ะ หมอนี่ที่ชอบรังควานอยู่เรื่อยตอนอยู่โรงเรียนนี่' เขาคิดในใจ แถมยังนึกภูมิใจขึ้นมาที่ไม่พลาดทำของตกตะกี้

"จะแบ่งให้นายถือละกันนะ เอ้าฝากหน่อย"
ว่าแล้วก็ยื่นให้อีกคนเขาสะบัดมือให้ครีมที่เลอะออก

"เหนียวเป็นบ้า"

สะบัดแรงไปหน่อยแฮะเลอะอีกคนจนได้

"..."

tya.777 : ลืมสนิทเลยแฮะ ฉันฉันนอนดีกว่า🙂‍↕️🙂‍↕️🙂‍↕️

tya.777 : ฟ้องครูดีกว่า

[ เรากอดๆนะคะ ให้กำลังใจผ่านทางนี้ ]

[ น่าร้ากคับบบบบ ]

[ + ได้นะคะ เค้าเขียนไม่พอ555555 ]