กลับมาแล้วค่าบ ㅠㅠ สามเดือนที่ไม่ได้โพสอะไรลงฟ้าท้องฟ้าเหี่ยวเฉาใจจัง

^.^🎶

เพื่อนเล่าให้ฟังว่ากำลังร่วมมือกับร้านอาหารในอยุธยาเพื่อทำให้วงการร้านอาหารในจังหวัดมันอยู่ได้ด้วยวิธีต่างๆ โดยไม่จำเป็นต้องเอาร้านเข้าไปขายในห้างเสมอไป คือร้านอาหารชุมชนต้องอยู่ได้ด้วยชุมชนและยังคงอยู่ในชุมชน เหมือนกำลังเริ่มต้นโปรเจ็คต์นะ

I ♥️ ,เมื่อวานแวะไปท้องฟ้าจำลองกรุงเทพมา ฟินระเบิด ด !! ทุกองค์ประกอบกระตุ้นให้เกิดกลุ่มก้อนความคิดถึง คิดถึงช่วงวัยที่ได้ไปทัศนศึกษาตามพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ คิดถึงทุกความทรงจำที่มีเสี้ยวของดาราศาสตร์ปะปนอยู่ ㅠㅠ

ชอบเดินสำรวจเมืองที่อยู่จริงๆ รู้สึกว่ามีอะไรให้ explore เยอะแยะไปหมดเลย 🥺 ชอบเดินดูว่าตรงไหนมีอะไร อ๋อแยกนั้นเดินไปแล้วจะไปเจอตรงนั้นตรงนี้ เอาไว้ map เส้นทางในหัวตัวเอง แล้วเวลาเจอร้านดีๆ มันเป็นประสบการณ์ที่ดีนะ แต่ในกรุงเทพหรือในไทยหลายๆ ที่มันไม่เอื้อกะการเดินสำรวจเลยจริงๆ เสียดาย

ภพนภา culture = ต่อมุกเล่นคำ (ขั้น advance)

เห็นความเห็นหลายอย่างเกี่ยวกับสวัสดิการผู้มีประจำเดือน ก็ให้ประเทศนี้อัตราเกิดมันต่ำเหมือนเดิมนั่นแหละ

ปุ๋ยที่เหนื่อยจนหลับ คือ ปุ๋ยคร่อก

Char☆en Krung （🚶）— เป็นวันที่เดินเยอะมาก（ｙ—ｙ）แต่ฉันก็มีความสุขมากเหมือนกัน เจอแมวเมืองกรุงทุก 30 นาที ได้หนังสือลด50%(ฟิร) แวะร้านหนังสือไป 4 ร้าน ได้สัมผัสบรรยากาศเมืองที่ไม่ได้มีแต่ตึกสูงเสียดฟ้า ภาพรวมประจำวันเลยได้คะแนนไป 5 ดาว

ใช่ว่าคนที่เขียนแบบเรื่อยเปื่อยเอาสิ่งเล็กๆมาบรรยายเขาจะไม่ใช้ความพยายาม​ซักหน่อย

ยังวาดรูปเล่นเพราะมันยังเป็นฝันของฉัน ยังเป็นสกิลที่อยากมี หลอกตัวเองทุกครั้งที่ได้จับปากกาหรือดินสอว่าสักวัน ๆ แต่ซัฟเฟอร์กับมันทุกวัน

คุณผึ้งกัดใบชอบมาก ใบมะลิน่าจะอร่อย

ถ้าจะพูดว่าหนังสือไทยมันไม่แพง ควรพูดในแง่ว่ามันคือราคาขายที่จะทำให้คนทำงานในนั้นหายใจได้ ถ้าถูกกว่านี้คนข้างในก็จะลำบาก (แต่ก็มีต้นทุนหลายส่วนที่ปรับลดแบบไม่ทำให้คนทำงานลำบากได้) แต่มันแพงเมื่อเทียบกับค่าแรงคนไทย ซึ่งก็มีอีกปัญหาคือค่าแรงคนไทยมันสุดจะต่ำ

มันมีจุดร่วมกันอยู่ระหว่างการมองรูปเจนเอไอว่าไม่สวย อ่านแฮร์รี่ไม่สนุกเหมือนเดิม หรือกินสตาร์บัคไม่อร่อย ถ้าให้พูดแฟร์ๆ มันปนอคติจริงๆแหละหลังเรารู้ว่าเบื้อหลังมันเหี้ยยังไง เอไอบางรูปทางทฤษฎีสี/อนาโตมี่ก็ไม่ผิดอะไร งานเจเคเคยสนุก สตบเคยอร่อย แต่ก็ทำไมล่ะในเมื่อเราเสพเนื้อเรื่อง เครื่องดื่ม งานศิลปะ เพื่อpleaseure ล้วนๆมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ถ้ามีอะไรที่ทำให้รู้สึกไม่ดีก็ไม่ต้องฝืนมัน

wrap-up ประจำไตรมาสที่ 1 คลอดออกมาแล้วค่ะ ㅜㅜ มีติดreading slumpนิดหน่อยช่วงเดือนนี้แต่จากภาพรวมก็ถือว่าอ่านได้ในระดับปกติสุด ๆ #readingwrapupth

อย่างั้นงี้ตอน ตอนแผ่นดินไหวนี่ก็ไม่ได้สำนึกในแว้บแรกว่าแผ่นดินไหว ความคิดแรกคือ เราอ่านเปเปอร์จนตาลาย หรือคาเฟอีนที่กินเข้าไปมันไม่ถึง.... ชีวิตมนุษย์ในสังคมทุนนิยมที่แท้

คือมาตรการมีแค่ของกทม.เหรอ แม่งควรจะระดับชาติด้วยซ้ำ เอ้ออ 😭

ฝันดีเป็นคำกริยา แต่ถ้าคุณบอกมามันจะเป็นคำวิเศษณ์

ฉันจะเขียนนิยาย เขียน เขียน เขียน แล้วก็เขียน จะเขียนจนได้ตีพิมพ์ เขียนจนสามารถใช้สิทธ์ไปเป็นสตาฟได้ เขียนจนสามารถไปงานหนังสือแล้วกระซิบบอกเขาว่าเล่มนี้ผมเขียนเองแหละ

แต่ว่าชอบความรู้สึกของการอยากอ่านก็อ่านมากเลย แม้จะไม่จบเล่มหรือลองแล้วไม่ไปต่อก็ตาม อยากให้ห้องสมุดมีเยอะๆ กว่านี้ เยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งดีที่สุดเลย

ว่านสองทิศและดอกฝรั่ง