(เคยวาดไว้ตั้งแต่ช่วงแรก ๆ เลย แต่ไม่ได้แปะค่ะ
อยากมาแปะย้อนหลัง ฮือ ๆๆ 🥺)

(นิบิฮิคุงตอนเหม่อ ๆ ขณะเรียนค่ะ)

[ประกาศจบ communtiy]
[ประกาศเปลี่ยนเป็นแท็ค]

❄️❄️สัญญาณของหน้าหนาวได้มาเยือน ตอนนี้หิมะสีขาวปกคลุมไปทั่วทั้งเขตโรงเรียนและเมืองโมจิซุกิ❄️❄️

เหล่านักเรียนทั้งหลายต่างได้รับอนุญาติให้หยุดสั้นเพื่อฉลองปีใหม่กับเพื่อนๆและครอบครัว…

อธิฐานแต่สิ่งดีๆสำหรับปีต่อๆไป
😔🫶💗

#YSRK_Sportday

ปิดเทอมมีเรื่องให้คิดเยอะนิดหน่อย พอถึงช่วงกีฬาสีเลยลงกีฬาวิ่งไปซะเยอะเลย ใช้เหงื่อคลายเครียด!

#YSRK_monstermeal

ดูเหมือนว่าโรงเรียนยาซุระกะจะเอาใจใส่เด็กนักเรียนของตัวเองมากเกินไปหน่อย…💀💀💀

🍴เพราะตอนนี้เนื้อมอนสเตอร์หลากหลายแบบ ต่างมารวมกันในโรงอาหารพร้อมเสริฟให้รับประทานในวันนี้ 🍴

ด้วยความเชื่อที่ว่าเมื่อได้กินเข้าไปแล้ว เด็กๆจะต้องแข็งแรงไม่ต่างกับมอนสเตอร์แน่นอน…💪😈

รายละเอียด: docs.google.com/document/d/1...

(เซนเซออกมาซ้อมกีฬาสำหรับแข่งกีฬาสี💪🏼

ถึงไม่แต่งหน้าท่านั่งก็ตัวแม่อยู่ดี—)

#YSRK_Sportday

🏁🏁🏁เสียงเชียร์กึกก้อง ขบวนพาเหรดนักกีฬาเข้าสู่สนาม🏁🏁🏁

ธงสีปลิวไสวใต้แสงแดด เสียงพลุประกาศศึกแห่งศักดิ์ศรีได้เริ่มขึ้นแล้ว!

รายละเอียด: docs.google.com/document/d/1...

#YSRK_2ndgakki
#YSRK_โรลเปิด

แยกรูท | เวลา 07.30 น.

พี่ส้มเดินเข้ารั้วโรงเรียนพร้อมกับภาพลักษณ์ที่เปลี่ยนไปเล็กน้อย เขาเพิ่งค้นพบเมื่อเช้าว่า ผมเขายาวพอที่จะรวบได้แล้ว เลยลองรวบมาโรงเรียนดู

" โอ้? "
เซย์จิหันหน้ามองคนคุ้นหน้าคุ้นตา

" ไง ! ไม่ได้เจอกันนานนะ~ "

พออีกฝ่ายเดินเข้าบ้านไปเรียบร้อยแล้วเขานั้นก็ได้เดินกลับไปยังหอพักของตนเอง

" พูดไปแล้วสินะ… ถีงเจ้าตัวจะไม่ได้ยินก็ตามนะ "

เขาเอ่ยออกมาในระหว่างเปิดประตูเข้าหอพักของตัวเอง

(จบ)

" วันนี้ผมสนุกมาเลยล่ะ รอบหน้า เราไปด้วยกันอีกนะครับ "

เสียงของเอล์ฟหนุ่มเอ่ยออกมาพร้อมว่งยิ้มให้เพื่อนแมวตรงหน้าอีกครั้งหนึ่ง ถึงเขาจะไม่อยากกลับเลยก็ตามนะ แต่งานเลี้ยงยอมมีวันเลิกราเป็นธรรมดา

ในระหว่างทางเดินกลับไปส่งอีกฝ่ายถึงบ้านเขาทั้งสองนั้นไม่ได้พูดอะไรออกมาบรรยายกาศที่เงียบระหว่างสองเรานั้นก็ไม่ค่อยแปลกใจเท่าไหร่หรอกนะ

ในที่สุดพวกเขานั้นก็ได้เดินมาถึงบ้านของอีกฝ่ายแล้วซึ่งก็แปลว่าเวลาที่เขานั้นจะได้อยู่กับอีกฝ่ายหมดลงแล้วน่าเสียดายสุดๆไปเลยนะ

" ครับผม ยินดีครับ ไว้เจอกันตอนเปิดเทอมนะครับ "

เขาเอ่ยลาอีกฝ่ายพร้อมกับโบกมือลาอีกฝ่ายก่อนจะมองอีกฝ่าย

(+)

" นั้นสินะครับ ผมเองก็ไม่ค่อยชินเหมือนกัน "

เขาเอ่ยออกมาพร้อมส่งยิ้มให้ก่อนจะมองอีกฝ่ายที่ยังคงจัดการกับชุดยูกาตะเช่นเคยถึงอย่างงั้นเขาก็มองว่ายังน่ารักอยู่ดีนะ

" ครับ กลับกับเถอะครับ เดี๋ยวผมไปส่งนะ "

เขาเอ่ยออกมาพร้อมเดินตามอีกฝ่ายเพื่อไปส่งอีกฝ่ายถึงหน้าบ้าน ให้ตายสิยังไม่อยากแยกกันเลยนะ น่าเสียดายจัง

#ysrk_gakkigriffin
[Story-02] | รอยแค้น

Tw : Blood / Violence
📚 : www.readawrite.com/c/d00b047c3a...
....................
(กลับมาพร้อมสตอรี่ฮารุจังพาร์ท 2 ค่ะ😭 รู้สึกว่าเรี่ยวแรงในการแอคทีฟลดลงไปเยอะมาก รู้อีกทีก็เทอม 2 แล้ว!? แต่พอเห็นว่าอีเว้นล่าสุดมีเต้ากริฟฟินตัวแสบก็ได้ฤกษ์เขียนพอดี ขอฝากด้วยนะคะ🥹)

#YSRK_Welcomelottery

" อีกสักครั้งละกันนะ "

เอล์ฟหนุ่มพยักหน้าตอบอีกฝ่ายพร้อมกับแสดงรอยยิ้มที่แสนอบอุ่นออกมา พลุบนฟ้าที่ยังคงจุดขึ้นมาจนในที่สุดมันก็เรือนหายไปนั้นเป็นสัญญาณว่าพลุได้จบลงแล้ว

เขาหันไปหาอีกฝ่ายที่เอาที่อุดหูออกเรียบร้อยแล้ว.. นี่ก็จวนใกล้เวลาที่เขานั้นจะต้องแยกกับอีกฝ่ายแล้วหรอเนี่ย

' ไม่อยากกลับเลยแฮะ ' ความคิดในหัวของเอล์ฟหนุ่ม

" นั้นสินะครับ แล้วเราจะกลับเลยไหมครับ ^^ "

เขาเอ่ยถามคนตัวเล็ก

พอดูท่าทีของอีกฝ่ายที่ไม่ตอบสนองอะไรเขานั้นก็มั่นใจได้ว่าอีกฝ่ายนั้นไม่ได้ยินที่เขาเอ่ยออกไปเมื่อครู่นี้อย่างแน่นอน ดีแล้ว

แต่อันนี้ก็สวยดีเหมือนกันนะ…ปีหน้ายังมากับคนข้างๆอีกจังนะ

ในระหว่างที่เขานั้นกำลังยืนชมเหล่าพลุที่แสนสวยงามอยู่งั้นเขาก็หันไปหาอีกฝ่ายที่สหิดแขนของเขาพร้อมกับคำถามอีกฝ่ายพะงาบปากถามแทน

' ชวนแน่นอนครับ '

เขาชี้ไปทีปากของเขาเองเพื่อเป็นการให้อีกฝ่ายอ่านปากตน

เขาพยักหน้าตอบรับอีกฝ่ายก่อนจะหันไปมองท้องฟ้าที่ยังเต็มไปด้วยความว่างเปล่า

ในขณะเดียวกันเองพลุที่ถูกยิงขึ้นมาอย่างสวยงามและสายที่ค่อนข้างดังในระดับหนึ่งเลยเขานั้นนึกอะไรได้เลยหันไปหาอีกฝ่าย

" ชอบนะครับ..^^ "

เขาเอ่ยออกมาแข่งกับเสียงพลุแต่ไม่รู้สิ เขานั้นรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายน่าจะไม่ได้อยากเขาอยากแน่นอนเพียงเพราะว่าเขานั้นพูดแข่งกับพลุละมั้งนะ แต่ดีแล้วอย่าได้ยินตอนนี้เลยนะ

" ใช่ครับ ยังทัน "

เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับยืนมองบรรยากาศรอบตัวจุดที่พวกเขานั้นยืนอยู่ค่อนข้างสูงอยู่นิดหน่อยแต่ยังไงก็สามารถมองเห็นได้อยู่นะ

เขาหันไปมองอีกฝ่ายที่เตรียมใส่ที่อุดหูของสัตว์มาใส่เอาไว้เพื่อเตรียมตัวสำหรับการดูพลุในครั้งนี้สินะ…

" ถ้าผมพูดแบบนี้ ได้ยินผมไหมครับ "

เขาลองเอ่ยถามอีกฝ่ายด้วยระดับเสียงปกติว่าอีกฝ่ายนั้นได้ยินเขาหรือไม่

" งั้นมาครับ เกาะชายยูกาตะผมมาเลยครับ "

เขาเอ่ยออกมาพร้อมยื่นชายเสื้อยูกาตะของเขาให้อีกฝ่ายเผื่อกันอีกฝ่ายหลงด้วยเพราะทำมาทั้งงานให้อีกฝ่ายไม่หลงได้แล้ว จะมาเสียตอนนี้ไม่ได้หรอกนะ

" ทางนี้ครับ "

หลังจากที่เขานั้นแขวนป้านเสร็จเรียบร้อยแล้วเขานั้นเดินกลับมาหาอีกฝ่ายให้เพื่อกลับเข้าแผนในตอนแรกที่พวกเขานั้นได้วางเอาไว้

เขานั้นก็ได้แต่แอบหวังว่าคำขอของเขานั้นจะเป็นจริงเร็วๆนี้ไม่ก็อนาคตอันใกล้นี้นะ รินซุเกะหวังแบบนั้น

" ครับผม ไปหาที่ดูดอกไม้ไฟครับ เหมือนจะมีตรงเนินเขาตรงนู้นน่ะครับ คนไม่ค่อยเยอะด้วย สนใจไหมครับ "

เขาเอ่ยออกมาพร้อมชี้ไปตรงเนินเขาตรงนั้น

" ครับผม "

เขาเอ่ยออกมาก่อนจะเดินไปยังที่แขวนป้ายอธิษฐานที่อยู่ตรงบริเวณที่อีกฝ่ายนั้นชี้บอกเอาไว้ในขณะนั้นเขาเองก็มองไปยังที่เขาจะให้ป้ายแขวนเอาไว้

" งั้นขอแขวนไว้ข้างๆหน่อยนะครับ "

เขาเอ่ยออกมาก่อนจะแขวนป้ายเขาไว้ข้างๆอีกฝ่าย เขาแอบเหลือบไปเห็นข้างๆคือใบเขียนคำอธิษฐานเอาไว้พร้อมกับลูกแมว

" เรียบร้อยครับ "

#YSRK_2ndgakki

🌼ภาพเดิมๆวนมาอีกครั้ง🌼

กลุ่มนักเรียนในเครื่องแบบสีฟ้าครามตัดกับใบไม้ผลิสีเหลืองสดใสนั้นถูกถ่ายออกมาได้สวยรวมกับภาพวาดประดับพนัง ควรค่าแก่การขึ้นปกนิตยสาร…

ถ้าหากว่าตัดกริฟฟินในภาพไปได้ละก็นะ!💀💀💀🔥🔥🔥

รายละเอียด: docs.google.com/document/d/1...

( ไม่นานหรอกครับ )

(😮)

#YSRK_Matsurigetset

ฤดูร้อนของวันที่ 17 สิงหาคม ปี2002

ถูกลากมาที่งานมัตสึริอีกแล้ว ตอนแรกก็ไม่ได้อยากมา เพราะไม่ถูกกับเสียงพลุ อย่างน้อยมันก็มีข้อดีตรงที่มีของกินอร่อยๆ ติดแค่ปัญหาเดียว... ที่คนเยอะชะมัด

(นี้เป็นฟิคที่แต่งจากบทโรลเพลย์แล้วมาปรับเป็นมุมมองของโออุระครับ
ขอบคุณ @ysrkgaroku.bsky.social ที่มาโรลด้วยกันนะครับ!

Full fic: bit.ly/4je85gv)

" ผมเขียนเรียบร้อยแล้วครับ "

เขาเอ่ยออกมาก่อนจะหันไปมองอีกฝ่ายพร้อมกับรอยยิ้ม

" อื้อ เอาไปแขวนตรงไหนนะ "

เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับมองหาที่แขวนป้ายในมือของเขา