Agne Askelianec
@agneaske.bsky.social
indie writer from Lithuania, polyglot (I speak 7 languages) and pet person
- Вчитися відьомства, - почала вона. - Це зовсім не те саме, що вчитися в школі. Спершу тобі дають тест, а тоді вже ти роками зʼясовуєш і вивчаєш, як тобі вдалося його скласти. Це, певною мірою, як у житті.
Т. Пратчетт, «Вільні малолюдці»
Т. Пратчетт, «Вільні малолюдці»
December 20, 2025 at 6:48 PM
- Вчитися відьомства, - почала вона. - Це зовсім не те саме, що вчитися в школі. Спершу тобі дають тест, а тоді вже ти роками зʼясовуєш і вивчаєш, як тобі вдалося його скласти. Це, певною мірою, як у житті.
Т. Пратчетт, «Вільні малолюдці»
Т. Пратчетт, «Вільні малолюдці»
Pasaulis, bičiuli Govinda, nėra netobulas arba lėtai slenkąs tobulumo keliu, ne, jis kiekvieną akimirką tobulas, visose jo nuodėmėse jau glūdi malonė, visuose mažuose vaikuose jau gyvena senis, visi kūdikiai nešiojasi mirtį, visi mirštantieji - amžiną gyvenimą.
👇🏻
👇🏻
December 13, 2025 at 8:31 PM
Pasaulis, bičiuli Govinda, nėra netobulas arba lėtai slenkąs tobulumo keliu, ne, jis kiekvieną akimirką tobulas, visose jo nuodėmėse jau glūdi malonė, visuose mažuose vaikuose jau gyvena senis, visi kūdikiai nešiojasi mirtį, visi mirštantieji - amžiną gyvenimą.
👇🏻
👇🏻
-…išmintis neperduodama. Išmintis, kurią bando perduoti išminčius, visada panaši į kvailą pokštą.
- Tu juokauji? - paklausė Govinda.
- Nejuokauju. Sakau, ką suradau. Žinias galima perduoti, bet išminties - ne. Ją galima rasti, išgyventi…
H. Hesse, “Sidhartha”
- Tu juokauji? - paklausė Govinda.
- Nejuokauju. Sakau, ką suradau. Žinias galima perduoti, bet išminties - ne. Ją galima rasti, išgyventi…
H. Hesse, “Sidhartha”
December 13, 2025 at 4:41 PM
-…išmintis neperduodama. Išmintis, kurią bando perduoti išminčius, visada panaši į kvailą pokštą.
- Tu juokauji? - paklausė Govinda.
- Nejuokauju. Sakau, ką suradau. Žinias galima perduoti, bet išminties - ne. Ją galima rasti, išgyventi…
H. Hesse, “Sidhartha”
- Tu juokauji? - paklausė Govinda.
- Nejuokauju. Sakau, ką suradau. Žinias galima perduoti, bet išminties - ne. Ją galima rasti, išgyventi…
H. Hesse, “Sidhartha”
Kai kurie žmonės, Govinda, turi vis keistis, panešioti įvairius apdarus - toks esu ir aš, mielasis.
H. Hesse, “Sidhartha”
H. Hesse, “Sidhartha”
December 13, 2025 at 4:33 PM
Kai kurie žmonės, Govinda, turi vis keistis, panešioti įvairius apdarus - toks esu ir aš, mielasis.
H. Hesse, “Sidhartha”
H. Hesse, “Sidhartha”
- Ką gi tau, garbingasai, galėčiau pasakyti? Gal tai, kad per daug ieškai? Kad ieškoti tau - nereiškia rasti?
- Kaip? - paklausė Govinda.
- Kai žmogus ieško, - tarė Sidhartha, - tada lengvai atsitinka, kad jo akys mato tik tą dalyką, kurio ieško, ir jis nieko kito neįstengia 👇🏻
- Kaip? - paklausė Govinda.
- Kai žmogus ieško, - tarė Sidhartha, - tada lengvai atsitinka, kad jo akys mato tik tą dalyką, kurio ieško, ir jis nieko kito neįstengia 👇🏻
December 13, 2025 at 4:31 PM
- Ką gi tau, garbingasai, galėčiau pasakyti? Gal tai, kad per daug ieškai? Kad ieškoti tau - nereiškia rasti?
- Kaip? - paklausė Govinda.
- Kai žmogus ieško, - tarė Sidhartha, - tada lengvai atsitinka, kad jo akys mato tik tą dalyką, kurio ieško, ir jis nieko kito neįstengia 👇🏻
- Kaip? - paklausė Govinda.
- Kai žmogus ieško, - tarė Sidhartha, - tada lengvai atsitinka, kad jo akys mato tik tą dalyką, kurio ieško, ir jis nieko kito neįstengia 👇🏻
- Aš vilkiu turčiaus drabužiais, tu teisingai sakai. Aš jais apsivilkęs, nes pats buvau turčius, ir plaukai sušukuoti kaip žmonių, atsidavusių aukštuomenės malonumams, nes ir aš buvau toks.
- O dabar, Sidhartha, kas tu dabar?
- Nežinau, nutuokiu tiek, kiek ir tu. Aš - kelyje.
H. Hesse, “Sidhartha”
- O dabar, Sidhartha, kas tu dabar?
- Nežinau, nutuokiu tiek, kiek ir tu. Aš - kelyje.
H. Hesse, “Sidhartha”
December 12, 2025 at 1:45 PM
- Aš vilkiu turčiaus drabužiais, tu teisingai sakai. Aš jais apsivilkęs, nes pats buvau turčius, ir plaukai sušukuoti kaip žmonių, atsidavusių aukštuomenės malonumams, nes ir aš buvau toks.
- O dabar, Sidhartha, kas tu dabar?
- Nežinau, nutuokiu tiek, kiek ir tu. Aš - kelyje.
H. Hesse, “Sidhartha”
- O dabar, Sidhartha, kas tu dabar?
- Nežinau, nutuokiu tiek, kiek ir tu. Aš - kelyje.
H. Hesse, “Sidhartha”
Maloniai skambėjo sakmė apie Budą, kerais dvelkė šitos žinios. Juk pasaulis sirgo, sunku buvo jame gyventi, o toji pasaka atrodė lyg trykštantis šaltinis, joje tarsi skambėjo šauklio kvietimas - guodžiantis, švelnus, kupinas kilniausių pažadų.
H. Hesse, “Sidhartha”
H. Hesse, “Sidhartha”
December 11, 2025 at 10:32 AM
Maloniai skambėjo sakmė apie Budą, kerais dvelkė šitos žinios. Juk pasaulis sirgo, sunku buvo jame gyventi, o toji pasaka atrodė lyg trykštantis šaltinis, joje tarsi skambėjo šauklio kvietimas - guodžiantis, švelnus, kupinas kilniausių pažadų.
H. Hesse, “Sidhartha”
H. Hesse, “Sidhartha”
- Dabar, o Govinda, ar mes einame tikruoju keliu? Ar artėjame prie pažinimo? Ar kylame prie išsivadavimo? Sakyk, o gal mes einame ratu - mes, tikėjęsi išnirti iš sūkurio?
Ir atsakė Govinda: 👇🏻
Ir atsakė Govinda: 👇🏻
December 11, 2025 at 10:28 AM
- Dabar, o Govinda, ar mes einame tikruoju keliu? Ar artėjame prie pažinimo? Ar kylame prie išsivadavimo? Sakyk, o gal mes einame ratu - mes, tikėjęsi išnirti iš sūkurio?
Ir atsakė Govinda: 👇🏻
Ir atsakė Govinda: 👇🏻
Кажуць, што доўгія гады лёс дае звычайна дурням, каб яны папоўнілі разумовы недахоп багатым вопытам. Ну што ж, я жадаў бы быць дурным удвая і пражыць яшчэ столькі, бо я дапытлівы суб’ект.
У. Караткевіч, “Дзікае паляванне караля Стаха”
У. Караткевіч, “Дзікае паляванне караля Стаха”
December 8, 2025 at 3:03 PM
Кажуць, што доўгія гады лёс дае звычайна дурням, каб яны папоўнілі разумовы недахоп багатым вопытам. Ну што ж, я жадаў бы быць дурным удвая і пражыць яшчэ столькі, бо я дапытлівы суб’ект.
У. Караткевіч, “Дзікае паляванне караля Стаха”
У. Караткевіч, “Дзікае паляванне караля Стаха”
Klątwa ludom, co swoje mordują proroki.
A. Mickiewicz „Do przyjacioł moskali”
A. Mickiewicz „Do przyjacioł moskali”
December 8, 2025 at 10:20 AM
Klątwa ludom, co swoje mordują proroki.
A. Mickiewicz „Do przyjacioł moskali”
A. Mickiewicz „Do przyjacioł moskali”
O biedny chłopie! za cóż mi łza płynie
I serce bije, myśląc o twym czynie:
Ach, żal mi ciebie, biedny Słowianinie! -
Biedny narodzie! żal mi twojej doli,
Jeden znasz tylko heroizm - niewoli.
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
I serce bije, myśląc o twym czynie:
Ach, żal mi ciebie, biedny Słowianinie! -
Biedny narodzie! żal mi twojej doli,
Jeden znasz tylko heroizm - niewoli.
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
December 8, 2025 at 7:48 AM
O biedny chłopie! za cóż mi łza płynie
I serce bije, myśląc o twym czynie:
Ach, żal mi ciebie, biedny Słowianinie! -
Biedny narodzie! żal mi twojej doli,
Jeden znasz tylko heroizm - niewoli.
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
I serce bije, myśląc o twym czynie:
Ach, żal mi ciebie, biedny Słowianinie! -
Biedny narodzie! żal mi twojej doli,
Jeden znasz tylko heroizm - niewoli.
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Ambasadory zagranicznych rządów,
Którzy pomimo i mrozu, i nudy,
Dla łaski carskiej nie chybią przeglądów
I co dzień krzyczą: „O dziwy! O cudy!”
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Którzy pomimo i mrozu, i nudy,
Dla łaski carskiej nie chybią przeglądów
I co dzień krzyczą: „O dziwy! O cudy!”
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
December 8, 2025 at 7:44 AM
Ambasadory zagranicznych rządów,
Którzy pomimo i mrozu, i nudy,
Dla łaski carskiej nie chybią przeglądów
I co dzień krzyczą: „O dziwy! O cudy!”
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Którzy pomimo i mrozu, i nudy,
Dla łaski carskiej nie chybią przeglądów
I co dzień krzyczą: „O dziwy! O cudy!”
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Zostało tylko dla następnych carów
Przylewać kłamstwa w brudne gabinety,
Przysyłać w pomoc despotom bagnety,
Wyprawić kilka rzezi i pożarów;
Zagrabiać cudze dokoła dzierżawy,
Skradać poddanych, płacić cudzoziemców,
Byzyskać oklaskFrancuzów i Niemców,
Ujść za rząd silny, mądry i łaskawy
A.Mickiewicz
Przylewać kłamstwa w brudne gabinety,
Przysyłać w pomoc despotom bagnety,
Wyprawić kilka rzezi i pożarów;
Zagrabiać cudze dokoła dzierżawy,
Skradać poddanych, płacić cudzoziemców,
Byzyskać oklaskFrancuzów i Niemców,
Ujść za rząd silny, mądry i łaskawy
A.Mickiewicz
December 8, 2025 at 7:40 AM
Zostało tylko dla następnych carów
Przylewać kłamstwa w brudne gabinety,
Przysyłać w pomoc despotom bagnety,
Wyprawić kilka rzezi i pożarów;
Zagrabiać cudze dokoła dzierżawy,
Skradać poddanych, płacić cudzoziemców,
Byzyskać oklaskFrancuzów i Niemców,
Ujść za rząd silny, mądry i łaskawy
A.Mickiewicz
Przylewać kłamstwa w brudne gabinety,
Przysyłać w pomoc despotom bagnety,
Wyprawić kilka rzezi i pożarów;
Zagrabiać cudze dokoła dzierżawy,
Skradać poddanych, płacić cudzoziemców,
Byzyskać oklaskFrancuzów i Niemców,
Ujść za rząd silny, mądry i łaskawy
A.Mickiewicz
Każdy jenerał jest robaczkiem jasnym,
Co błyszczy pięknie w nocach świętojańskich…
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Co błyszczy pięknie w nocach świętojańskich…
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
December 8, 2025 at 7:33 AM
Każdy jenerał jest robaczkiem jasnym,
Co błyszczy pięknie w nocach świętojańskich…
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Co błyszczy pięknie w nocach świętojańskich…
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Kokietka idąc na bal do pałacu
Nie tyle trawi przed zwierciadłem czasów,
Nie robi tyle umizgów, grymasów,
Ile car co dzień na tym swoim placu.
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Nie tyle trawi przed zwierciadłem czasów,
Nie robi tyle umizgów, grymasów,
Ile car co dzień na tym swoim placu.
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
December 8, 2025 at 7:29 AM
Kokietka idąc na bal do pałacu
Nie tyle trawi przed zwierciadłem czasów,
Nie robi tyle umizgów, grymasów,
Ile car co dzień na tym swoim placu.
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Nie tyle trawi przed zwierciadłem czasów,
Nie robi tyle umizgów, grymasów,
Ile car co dzień na tym swoim placu.
A. Mickiewicz, „Przegląd wojska”
Lecz skoro słońce swobody zabłyśnie
I wiatr zachodni ogrzeje te państwa,
I cóż się stanie z kaskadą tyraństwa?
A. Mickiewicz, „Pomnik Piotra Wielkiego”
I wiatr zachodni ogrzeje te państwa,
I cóż się stanie z kaskadą tyraństwa?
A. Mickiewicz, „Pomnik Piotra Wielkiego”
December 8, 2025 at 7:26 AM
Lecz skoro słońce swobody zabłyśnie
I wiatr zachodni ogrzeje te państwa,
I cóż się stanie z kaskadą tyraństwa?
A. Mickiewicz, „Pomnik Piotra Wielkiego”
I wiatr zachodni ogrzeje te państwa,
I cóż się stanie z kaskadą tyraństwa?
A. Mickiewicz, „Pomnik Piotra Wielkiego”
Nie chcieli ludzie; - błotne okolice
Car upodobał, i stawić rozkazał,
Nie miasto ludziom, lecz sobie stolicę…
A. Mickiewicz, „Petersburg”
Car upodobał, i stawić rozkazał,
Nie miasto ludziom, lecz sobie stolicę…
A. Mickiewicz, „Petersburg”
December 7, 2025 at 10:15 AM
Nie chcieli ludzie; - błotne okolice
Car upodobał, i stawić rozkazał,
Nie miasto ludziom, lecz sobie stolicę…
A. Mickiewicz, „Petersburg”
Car upodobał, i stawić rozkazał,
Nie miasto ludziom, lecz sobie stolicę…
A. Mickiewicz, „Petersburg”
Żeby zwieźć głazy do tych obelisków,
Ileż wymyślić trzeba było spisków,
Ilu niewinnych wygnać albo zabić,
Ile ziem naszych okraść i zagrabić;
Póki krwią Litwy, łzami Ukrainy
I złotem Polski hojnie zakupiono
Wszystko, co mają Paryże, Londyny…
A. Mickiewicz, „Przedmieścia stolicy”
Ileż wymyślić trzeba było spisków,
Ilu niewinnych wygnać albo zabić,
Ile ziem naszych okraść i zagrabić;
Póki krwią Litwy, łzami Ukrainy
I złotem Polski hojnie zakupiono
Wszystko, co mają Paryże, Londyny…
A. Mickiewicz, „Przedmieścia stolicy”
December 7, 2025 at 10:12 AM
Żeby zwieźć głazy do tych obelisków,
Ileż wymyślić trzeba było spisków,
Ilu niewinnych wygnać albo zabić,
Ile ziem naszych okraść i zagrabić;
Póki krwią Litwy, łzami Ukrainy
I złotem Polski hojnie zakupiono
Wszystko, co mają Paryże, Londyny…
A. Mickiewicz, „Przedmieścia stolicy”
Ileż wymyślić trzeba było spisków,
Ilu niewinnych wygnać albo zabić,
Ile ziem naszych okraść i zagrabić;
Póki krwią Litwy, łzami Ukrainy
I złotem Polski hojnie zakupiono
Wszystko, co mają Paryże, Londyny…
A. Mickiewicz, „Przedmieścia stolicy”
Niemojewski: To i u was na Litwie toż samo się dzieje?
Adolf: Ach, u nas gorzej jeszcze, u nas krew się leje!
Niemojewski: Krew?
Adolf: Nie na polu bitwy, lecz pod ręką kata,
Nie od miecza, lecz tylko od pałki i bata.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Adolf: Ach, u nas gorzej jeszcze, u nas krew się leje!
Niemojewski: Krew?
Adolf: Nie na polu bitwy, lecz pod ręką kata,
Nie od miecza, lecz tylko od pałki i bata.
A. Mickiewicz, „Dziady”
December 4, 2025 at 2:50 PM
Niemojewski: To i u was na Litwie toż samo się dzieje?
Adolf: Ach, u nas gorzej jeszcze, u nas krew się leje!
Niemojewski: Krew?
Adolf: Nie na polu bitwy, lecz pod ręką kata,
Nie od miecza, lecz tylko od pałki i bata.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Adolf: Ach, u nas gorzej jeszcze, u nas krew się leje!
Niemojewski: Krew?
Adolf: Nie na polu bitwy, lecz pod ręką kata,
Nie od miecza, lecz tylko od pałki i bata.
A. Mickiewicz, „Dziady”
A teraz zabierz z sobą twe złości i błędy,
Skąd wszedłeś i jak wszedłeś, idź tam i tamtędy.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Skąd wszedłeś i jak wszedłeś, idź tam i tamtędy.
A. Mickiewicz, „Dziady”
December 4, 2025 at 10:52 AM
A teraz zabierz z sobą twe złości i błędy,
Skąd wszedłeś i jak wszedłeś, idź tam i tamtędy.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Skąd wszedłeś i jak wszedłeś, idź tam i tamtędy.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Ale ta miłość moja na świecie,
Ta miłość nie na jednym spoczęła człowieku
Jak owad na róży kwiecie:
Nie na jednej rodzinie, nie na jednym wieku.
Ja kocham cały naród! - objąłem w ramiona
Wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia…
A. Mickiewicz, „Dziady”
Ta miłość nie na jednym spoczęła człowieku
Jak owad na róży kwiecie:
Nie na jednej rodzinie, nie na jednym wieku.
Ja kocham cały naród! - objąłem w ramiona
Wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia…
A. Mickiewicz, „Dziady”
December 3, 2025 at 2:48 PM
Ale ta miłość moja na świecie,
Ta miłość nie na jednym spoczęła człowieku
Jak owad na róży kwiecie:
Nie na jednej rodzinie, nie na jednym wieku.
Ja kocham cały naród! - objąłem w ramiona
Wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia…
A. Mickiewicz, „Dziady”
Ta miłość nie na jednym spoczęła człowieku
Jak owad na róży kwiecie:
Nie na jednej rodzinie, nie na jednym wieku.
Ja kocham cały naród! - objąłem w ramiona
Wszystkie przeszłe i przyszłe jego pokolenia…
A. Mickiewicz, „Dziady”
Lecz jestem człowiek, i tam, na ziemi me ciało;
Kochałem tam, w ojczyźnie serce me zostało.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Kochałem tam, w ojczyźnie serce me zostało.
A. Mickiewicz, „Dziady”
December 3, 2025 at 2:44 PM
Lecz jestem człowiek, i tam, na ziemi me ciało;
Kochałem tam, w ojczyźnie serce me zostało.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Kochałem tam, w ojczyźnie serce me zostało.
A. Mickiewicz, „Dziady”
O wy! co tylko na świat idziecie z północą,
Chytrość rozumem, a złość nazywacie mocą;
Kto z was wiarę i wolność znajdzie i zagrzebie,
Myśli Boga oszukać — oszuka sam siebie.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Chytrość rozumem, a złość nazywacie mocą;
Kto z was wiarę i wolność znajdzie i zagrzebie,
Myśli Boga oszukać — oszuka sam siebie.
A. Mickiewicz, „Dziady”
December 2, 2025 at 2:57 PM
O wy! co tylko na świat idziecie z północą,
Chytrość rozumem, a złość nazywacie mocą;
Kto z was wiarę i wolność znajdzie i zagrzebie,
Myśli Boga oszukać — oszuka sam siebie.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Chytrość rozumem, a złość nazywacie mocą;
Kto z was wiarę i wolność znajdzie i zagrzebie,
Myśli Boga oszukać — oszuka sam siebie.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Czy zła myśl wygra, czy dobra pokona,
Jutro się w mowach i w dziełach pokaże;
I jedna chwila tej bitwy wyrzeka
Na całe życie o losach człowieka.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Jutro się w mowach i w dziełach pokaże;
I jedna chwila tej bitwy wyrzeka
Na całe życie o losach człowieka.
A. Mickiewicz, „Dziady”
December 1, 2025 at 8:03 PM
Czy zła myśl wygra, czy dobra pokona,
Jutro się w mowach i w dziełach pokaże;
I jedna chwila tej bitwy wyrzeka
Na całe życie o losach człowieka.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Jutro się w mowach i w dziełach pokaże;
I jedna chwila tej bitwy wyrzeka
Na całe życie o losach człowieka.
A. Mickiewicz, „Dziady”
I ty w samotnym więzieniu,
Jako prorok na pustyni,
Dumaj o twym przeznaczeniu.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Jako prorok na pustyni,
Dumaj o twym przeznaczeniu.
A. Mickiewicz, „Dziady”
December 1, 2025 at 7:54 PM
I ty w samotnym więzieniu,
Jako prorok na pustyni,
Dumaj o twym przeznaczeniu.
A. Mickiewicz, „Dziady”
Jako prorok na pustyni,
Dumaj o twym przeznaczeniu.
A. Mickiewicz, „Dziady”