โบคุโตะชอบเล่นฝน
ถึงแม้เขาจะหูดับเมื่อฝนตก แต่เขาก็ชอบยามที่สายฝนโปรยปรายลงมา ชอบให้เม็ดฝนเหล่านั้นกระทบผิวหนัง
และเพราะเขาหูดับ เขาจึงไม่เคยได้ยินเสียงผู้คนร้องห้ามเวลาตากฝนเลย
จนกระทั่ง…
“อ๊ะ!? อย่าตากฝนสิครับ โบคุโตะซัง!”
เขาได้ยินเสียงของอาคาอาชิ เคย์จิ
🐈⬛🌙
สึกกี้เป็นสัตวแพทย์ วันดีคืนดีเจอแมวดำบาดเจ็บหน้าคลินิก ด้วยความที่เป็นหมอน้องก็เอามารักษา เอามาดูแลอย่างดี พอเห็นว่าไม่มีปลอกคอน้องก็เลยคิดว่าคงเป็นแมวจร เอามาเลี้ยงที่คลินิกดีกว่า จากนั้นก็ตั้งชื่อให้มันว่าคุโระ เลี้ยงได้สามวันก็มีคนหัวไก่มาบอกว่าตัวเองเป็นเจ้าของแมว
"แกนะแก หายไปตั้งหลายวัน บ้านช่องไม่ยอมกลับ มาอยู่ที่นี่เองเรอะ!?"
🐈⬛🌙
สึกกี้เป็นสัตวแพทย์ วันดีคืนดีเจอแมวดำบาดเจ็บหน้าคลินิก ด้วยความที่เป็นหมอน้องก็เอามารักษา เอามาดูแลอย่างดี พอเห็นว่าไม่มีปลอกคอน้องก็เลยคิดว่าคงเป็นแมวจร เอามาเลี้ยงที่คลินิกดีกว่า จากนั้นก็ตั้งชื่อให้มันว่าคุโระ เลี้ยงได้สามวันก็มีคนหัวไก่มาบอกว่าตัวเองเป็นเจ้าของแมว
"แกนะแก หายไปตั้งหลายวัน บ้านช่องไม่ยอมกลับ มาอยู่ที่นี่เองเรอะ!?"
"วันนี้โบคุโตะซังไม่มาโรงเรียนหรอครับ?" นั่นคือคำถามแรกที่อาคาอาชิถามรุ่นพี่ในชมรม เพราะปกติทุกพักเที่ยง โบคุโตะจะต้องโผล่ไปวอแวเขาถึงในห้องเรียนจนถึงคาบบ่าย หรือไม่ก็จะได้ยินเสียงของอีกฝ่ายดังลั่นโรงยิมแล้ว แต่ว่าวันนี้โบคุโตะทั้งไม่โผล่ไปที่ห้องเรียนของเขา แถมยังไม่ส่งเสียงดังลั่นเหมือนทุกทีด้วย
"หมอนั่นหรอ ก็อยู่นั่นไง"
"วันนี้โบคุโตะซังไม่มาโรงเรียนหรอครับ?" นั่นคือคำถามแรกที่อาคาอาชิถามรุ่นพี่ในชมรม เพราะปกติทุกพักเที่ยง โบคุโตะจะต้องโผล่ไปวอแวเขาถึงในห้องเรียนจนถึงคาบบ่าย หรือไม่ก็จะได้ยินเสียงของอีกฝ่ายดังลั่นโรงยิมแล้ว แต่ว่าวันนี้โบคุโตะทั้งไม่โผล่ไปที่ห้องเรียนของเขา แถมยังไม่ส่งเสียงดังลั่นเหมือนทุกทีด้วย
"หมอนั่นหรอ ก็อยู่นั่นไง"
เขาเป็นเกย์...
นั่นคือเรื่องที่ซาคุสะรู้เกี่ยวกับตัวเองเมื่อไม่นานมานี้ เมื่อก่อนเขาคิดว่าตัวเองเป็นพวก aromantic มาโดยตลอด เพราะเขาไม่เคยมีความรู้สึกชอบพอผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษเลย เขาเคยคิดว่าคงเป็นเพราะเขาไม่ไว้ใจในเรื่องสุขอนามัยของคนอื่น แต่มันไม่ใช่
เขาเป็นเกย์...
นั่นคือเรื่องที่ซาคุสะรู้เกี่ยวกับตัวเองเมื่อไม่นานมานี้ เมื่อก่อนเขาคิดว่าตัวเองเป็นพวก aromantic มาโดยตลอด เพราะเขาไม่เคยมีความรู้สึกชอบพอผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษเลย เขาเคยคิดว่าคงเป็นเพราะเขาไม่ไว้ใจในเรื่องสุขอนามัยของคนอื่น แต่มันไม่ใช่
"หยิบมาเยอะไปแล้วนะครับ"
"ไม่ต้องห่วง ฉันกินหมดอยู่แล้ว!!!"
อาคาอาชิถอนหายใจออกมาเล็กน้อยหลังจากที่ได้ยินคำตอบ แบบนี้ต่อให้เขาห้ามก็คงไม่ฟังอยู่ดี
"อ๊ะ!? อันนี้เมนูใหม่สินะ เอาอันนี้ด้วยดีกว่า! อาคาอาชิ นายเองก็ต้องกินเยอะ ๆ นะ กินอย่างอื่นนอกจากแซลมอนบ้าง!"
โบคุโตะพูดจบก็หยิบซูชิอีกหลายจานแล้วเอาไปวางฝั่งของอาคาอาชิ ดู ๆ แล้วตอนนี้น่าจะ 8-9 จานได้แล้ว...
"หยิบมาเยอะไปแล้วนะครับ"
"ไม่ต้องห่วง ฉันกินหมดอยู่แล้ว!!!"
อาคาอาชิถอนหายใจออกมาเล็กน้อยหลังจากที่ได้ยินคำตอบ แบบนี้ต่อให้เขาห้ามก็คงไม่ฟังอยู่ดี
"อ๊ะ!? อันนี้เมนูใหม่สินะ เอาอันนี้ด้วยดีกว่า! อาคาอาชิ นายเองก็ต้องกินเยอะ ๆ นะ กินอย่างอื่นนอกจากแซลมอนบ้าง!"
โบคุโตะพูดจบก็หยิบซูชิอีกหลายจานแล้วเอาไปวางฝั่งของอาคาอาชิ ดู ๆ แล้วตอนนี้น่าจะ 8-9 จานได้แล้ว...