วันเกิดน้องชาล ขอให้โชคดี ๆ นะลูกเอ้ย

เจาะเวลาหาอดีตเว่อ

มุ้ปออนยากด้วยค่ะ ขนาดกอนต์ยังจะรอเอลล์วูดตลอดไปเลย🤞🤞

เห็นเยอะมากจนนี่ติดใจเลยค่ะว่ามาจากตอนไหน 😆 ถ้าบังเอิญคุณแตไปเจอเข้า วานคุณแตบอกนี่ด้วยได้มั้ยคะ อยากอ่านสำนวนภาษาไทยม้าก แห่ะ ๆ

แบบว่า นี่ไปเปิดใน goodreads แล้วเจอประโยคนี้ ‘Ellwood smiled, and a sudden, dry bleakness spread over Gaunt’s heart as he thought of Hercules, and Hector, and all the heroes in myth who found happiness briefly, only for it not to be the end of the story.‘ นี่อ่านแบบภาษาไทยแล้วไม่คุ้นประโยคนี้เลยค่ะ คุณแตพอจะคุ้นมั้ยคะ🙂‍↕️

จริงค่ะ ถ้าทำตรงตามต้นฉบับคงได้เป็นหนึ่งในซีรีส์น้ำดีปีนี้แน่ 🙂‍↕️ จะว่าไป คุณแตอ่าน In Memoriam เวอร์ชั่นแปลไทยมั้ยคะ

อาจจะเฟ้นหาเจ้าที่จะทำถึงอยู่ก็ได้ค่ะ ทรอม่าฉันที่แหละท่านขุน ส่งผลเป็นวงกว้าง 💀

สรุปว่ายังไม่ได้ขายสิทธิ์ให้หรอคะเนี่ย เห็นท้ายเล่มพูดไว้เนือง ๆ ว่ามีคนแนะนำเรื่องการขายสิทธิ์ นี่ก็อยากดูเหมือนกันค่ะ 🙂‍↕️🤞 ถ้าทำเป็นหนังต้องสนุกแน่ ๆ เลยค่ะ ขนาดแค่อ่านอย่างเดียว จินตนาการเอา dead poet society มาผสม ๆ กับ all quiet on the west front ยังได้ฟีล ๆ เลย ถ้าได้เป็นหนังคงสนุก x 1000 แน่่😋🥰

ต้องขอบคุณคุณแตด้วย 💘 ถ้าไม่ได้คุณแตแนะนำ คงไม่ตัดสินใจซื้อนะ เพราะเล่มหนามาก + ราคาแอบแรง เรื่องนี้สนุกจริง ๆ คุ้มราคาสุด ๆ สนุกทุกแผ่นที่ได้อ่าน ยิ่งหน้าที่เป็นแบบหนังสือพิมพ์ ยิ่งให้ความรู้สึกเหมือนต้องมาหารายชื่อผู้บาดเจ็บ อ่านกลอนอาลัยรัก เหมือนญาติทหารสมัยนั้นเลย 😭

แล้วนะ ไม่ได้ตั้งใจจะรีบอ่านจนจบ แต่สนุกจนวางไม่ลงจริง ๆ

ยิ่งอ่านเล่มนี้ แล้วอ่านห้องโจวันนี แล้วอ่านว่ายวนยามสนธยา ก็แอบรุ้สึกอะไรสักอย่าง พูดไม่ถูก กว่าเราจะมีสมรสเท่าเทียม ต้องมีกอนต์กับเอลล์วูด โจวันนีกับเดวิด ยานุชกับลุดวิก บนโลกอีกกี่คน เกือบร้อยปีกว่าจะมีสมรสเท่าเทียม เห้อ สงครามก็อีกเรื่อง

อ่านจบแล้ว! 😭😭😭 พวกหนุ่ม ๆ เอ้ย ชอบมาก ๆ อาจจะไม่เข้าใจพาร์ทที่เป็นบทกวีเท่าไหร่ แต่เด็กพวกนี้ก็เก่งมากนะ คิดจะพูดอะไรก็โยงกับกวีได้ ถ้าไม่มีสงครามคงส่งตรงออกฟอร์ดเลย รวมไปถึงที่กวีเป็นสิ่งที่คอยดึงสติเอาไว้ด้วย shell shock ของเอลล์วูดต้องดีขึ้นจนหายแน่นอน มันหายได้มั้ยนะ เสียใจเรื่องพี่โรสเวียร์นะ อุตส่าห์หนีรอดออกมาแต่งงานแล้วแท้ ๆ แล้วก็ขอให้พี่เฮยส์มีความสุขด้วยเถอะ

สนุกจริง ๆ นะ สองวันนี่อ่านไป 300 หน้า ไม่เบื่อสักช่วง ลองได้แล้ววันนี้ In memoriam

อืม ฉันความอดทนต่ำ ก็เลยเปิดไปอ่านหน้าสุดท้ายก่อน โอ้ย ลูกเอ้ย

แต่ดีใจนะที่กอนต์ยังมีชีวิตอยู่ บอกทีว่าจบดี 😭

อืม ถ้าเอลวูดตายเพราะคิดว่าจะได้เจอกับกอนต์ล่ะ ทำไง 😭😭😭😭

แต่ถ้าเกิดพวกฮีต้องมายิงกันเองละ หอบข้าวของแล้วหนีไปด้วยกันเถอะ 😭

เห้ย ฉันมีความหวังนะ โอ้ย ๆๆ

ปีนี้ห่างจากสงครามโลกครั้งที่ 1 มา 111 ปีแล้วหรอ รู้สึกเหมือนสงครามโลกมันใกล้กับปัจจุบันมากกว่านั้น อืม ไม่แปลกที่คนจะลืมว่าสงครามมันไม่มีอะไรดี

อาจจะเพราะตัวละครรุ่นราวคราวเดียวกันล่ะมั้ง ก็เลยอินเป็นพิเศษ รู้สึกจะชอบกว่าว่ายวนยามสนธยาซะอีก อาจจะเพราะเคยมีช่วงนึงสนใจพวกหนังสงครามด้วยละมั้ง อลิซ วินน์ บรรยายออกมาได้ดีจริง ๆ

เอลล์วูดจะยกโทษให้รึเปล่าไม่รู้ แต่ไม่ใช่ฉันแน่ ชีวิตเรามันสั้น มัวแต่ให้อภัยกันแล้วเมื่อไหร่จะได้แก้แค้น 😭😭😭

สมัยนั้นเยอรมันมียาปฏิชีวนะยังนะ หรือนั่นสงครามโลกครั้งที่สอง โอ้ย ขอให้พลิกล็อค กอนต์ถูกช่วยไว้โดยทหารฝั่งนั้นด้วยเถอะ จะโดนเรียกว่าเป็นสายลับ ขายชาติอะไรก็ช่าง แค่มีชีวิตอยู่ก็พอแล้ว 😭

รอยกระดาษที่ขาด ตอกย้ำเรื่องกอนต์สุด ๆ เห้อ เบอร์กอยน์ ฉันโทษนายคนเดียว

เบอร์กอยน์นี่ทำตัวชวนให้อยากจับมาดีดกระโหลกซะจริง