วีคนี้ได้หยุดพักว่างพอมารีวิวซีรี่ส์ท่านขุน EP1 ในเทรดนี้ แบบในมุมคนวิจารณ์ภาพยนตร์ที่ไม่รู้จักต้นฉบับและจะไม่นำต้นฉบับมาเปรียบเทียบ #ฉันนี่แหละท่านขุนที่สวยที่สุด
มาเริ่ม!!

ครูบาเฮงช่วยอ้วงเด้งด้วย

Rahu x Mahishasura ver. (มหิษาสูร)

“ถ้าหากฉันบอกว่าไม่เป็นไรคือไม่เป็นไร เข้าใจรึยัง หร่วน เหมย”

“..เข้าใจก็ได้ค่ะ”

“อืม ถ้างั้นก็เข้ามาใกล้ ๆ”
.
.
.
.

“แล้วกัดฉันซะ“

End

ถึงหล่อนจะใจดี อนุญาตให้ประทับเขี้ยวบนเรือนกายมากเท่าใดก็ได้ แต่เมื่อคำนึงถึงขีดจำกัดร่างกายของมนุษย์ เธอก็ต้องยับยั้งชั่งใจเอาไว้บ้าง

“มนุษย์มีการผลิตเม็ดเลือดแดงอยู่ที่ 120 วันและฉันเพิ่งดื่มเลือดคุณไปเมื่อสามสัปดาห์ที่แล้ว...”

“หร่วน เหมย เลิกดื้อสักที”

“...”

“คนตรงหน้าเธอคืออิมาเนเตอร์ของเทพดาราแห่งปัญญาที่เสาะแสวงหาทางย้อนวัยกลับไปได้”

ใช่ ผลกระทบอีกอย่างที่เปลี่ยนไปคือหร่วน เหมยกินอาหารธรรมดาอย่างที่เคยทานมาไม่ได้

สิ่งที่กระตุ้นความอยากอาหารมีเพียงอย่างเดียวคือกลิ่นคาวเลือด ทว่าไม่ใช่เลือดของสัตว์ แต่ต้องเป็นเลือดของมนุษย์

แต่ก็ไม่ใช่เลือดของทุกคนที่จะทำให้หร่วน เหมยอยากอาหารได้ วินาทีที่เฮอร์ธ่าเข้ามาใกล้ เธอก็รู้ว่าต้องเป็นคน ๆ นี้เท่านั้น

คนฟังนิ่วหน้า แม้อีกฝ่ายจะไม่แยแสความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น ทว่าเธอกลับไม่ชอบเอาเสียเลย

“แล้วเธอหิวรึยัง”

มือที่จับผลการทดลองชะงักไป เมื่อพิศมองให้เต็มตาจึงรู้ว่าครั้งนี้อีกฝ่ายใช้ร่างจริงลงมาหา ซึ่งก็มีอยู่จุดประสงค์เดียวที่ทำเช่นนี้

“ไม่หิวค่ะ”

“โกหก แอสต้าบอกว่าเธอไม่ยอมแตะเลือดที่เอามาให้เลยด้วยซํ้า”

“...”

“ทำไมยังไม่พักผ่อนอีก”

ร่างระหงสะดุ้งเล็ก ๆ เมื่อมีคนเข้ามาใกล้จากด้านหลัง ทว่าความรู้สึกนั้นคงอยู่เพียงชั่วขณะ ครั้นนึกขึ้นได้ว่ามีอยู่คนเดียวที่มีสิทธิ์ตระเวนไปทั่วสถานีอวกาศ

“นอนไม่หลับเลยค่ะ เฮอร์ธ่า”

“ผลกระทบจากสิ่งนั้น?”

“คิดว่าเป็นเช่นนั้นค่ะ”

หร่วน เหมยสันนิษฐานว่าแวมไพร์ตัวนั้นนำสารคัดหลั่งแทรกซึมเข้าไปทางบาดแผล ส่งผลให้โครโมโซมบางอย่างในร่างกายเปลี่ยนไป

ผิวพรรณซีดลง การไหลเวียนของเลือดผิดปกติ การตอบสนองทางร่างกายเองก็ช้าลง

แต่ท่ามกลางข้อเสียมากมายกลับมีข้อดีอยู่หนึ่งอย่างคือทำให้อายุขัยยาวนานขึ้น

Meiherta | #เหมยธ่า

หร่วน เหมยกลายเป็นแวมไพร์

นั่นคือข้อสรุปที่สมาคมอัจฉริยะร่วมกันขวนขวายหาคำตอบนานนับเดือน

หลังจากที่ไปสำรวจดาวดวงหนึ่งในระบบดวงดาวอันห่างไกล ด้วยความประมาทเลินเล่อของคนคุ้มกันจึงทำให้หร่วน เหมยและคนของสมาคมอัจฉริยะบางคนถูกทำร้าย

Player (Eng ver.) // By SIIX
CHAPTER 6.1 : Ploy's diary

#PlayerYuri
www.readawrite.com/a/742acd8068...

อาเครอนมองอีกคนที่กำลังเดินหาโทรศัพท์ของตนด้วยแววตาสับสน

บางที...ทฤษฎีคนรักมักมีความคล้ายกันอาจจะมีเหตุผลก็เป็นได้

End

“ว่าแต่คุณอาเครอนเห็นรีโมทโทรทัศน์มั้ยคะ”

“..อยู่ข้าง ๆ เธอไม่ใช่เหรอ”

“เอ๊ะ จริงด้วย ทำไมไม่เห็นกันนะ”

ดวงหน้าหวานฉายแววงงงวย หากเป็นงูคงไม่พ้นโดนฉกตายไปสามรอบ ท่าทางเช่นนี้คลับคล้ายเธอยามหลง ๆ ลืม ๆ ไม่น้อย

”คุณอาเครอนเห็นโทรศัพท์ฉันมั้ยคะ เมื่อกี้สาวไว้ตรงโต๊ะแท้ ๆ”

“ไม่เห็นนะ”

“ตายจริง ฉันเอาไปไว้ไหนนะ”

“เขาว่าคนรักกันมักจะมีอะไรคล้าย ๆ กันนะคะ”

คล้ายรู้ว่าเธอกำลังคิดสิ่งใด นักร้องสาวจึงหันมาหาพร้อมทั้งยื่นหน้าเข้ามาใกล้

“คุณกับฉันหน้าตาเหมือนกันเลย เห็นมั้ยคะ”

“ไม่เหมือน”

ถ้าไม่แต่งหน้าก็ไม่เหมือนเท่าไหร่ ทฤษฎีคงนี้ใช้ไม่ค่อยได้กระมัง

“เอ๋ ออกจะเหมือนขนาดนี้แท้ ๆ”

เจ้าตัวแสดงสีหน้าแง่งอนออกมา แต่เมื่อคนรักบอกว่าไม่เหมือนก็แปลว่าไม่เหมือน

ดวงตากลมโตกระพริบปริบ ๆ อย่างไม่รู้สึกรู้สา พร้อมทั้งโปรยรอยยิ้มหวานประจำตัว

“มานั่งก่อนสิคะ เดี๋ยวฉันชงชามาให้”

อาเครอนเดินตามแรงที่จับจูงนำทาง นั่งได้สักพักร่างเล็กก็ยกเครื่องดื่มมาให้แก้กระหาย ระหว่างยกมันขึ้นดื่ม สายตาก็จับจ้องโทรทัศน์ที่ฉายโฆษณาตัวนั้นไปด้วย

ไม่รู้ทำไม เมื่ออีกฝ่ายย้อมผมสีดำหน้าตากลับคลับคล้ายเธอนักนะ

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์สงบลง เธอก็ถอยหายใจออกมา ก่อนรีบไปจัดการธุระและกลับบ้าน

“กลับมาแล้วเหรอคะคุณอาเครอน”

ดวงตาสีเข้มมอง ‘ต้นเหตุ’ ที่ทำให้ตนถูกรุมล้อมอย่างเหนื่อยอ่อน

“สีหน้าไม่ดีเลย เป็นอะไรรึเปล่าคะ”

นักร้องสาวเดินเข้ามาใกล้อย่างเป็นห่วง ทว่าสายตากลับเท่าทันว่าหล่อนโดนอะไรมาจึงแสดงสีหน้าเหนื่อยล้าปานนี้

“..เพราะใครล่ะ”

“ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะ”

เหตุการณ์แบบนี้เธอเจอมานับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่โฆษณาเครื่องสำอางแบรนด์ดังฉายออกโทรทัศน์และติดโปสเตอร์ไปทั่วจักรวาล

อาเครอนใช้ความปราดเปรียวของตนหลบหลีกแฟนคลับออกมาพร้อมทั้งหาสถานที่ที่เหมาะแก่การซ่อนตัวไปด้วย

แม้ตนจะเดินผิด ๆ ถูก ๆ แต่เรื่องซ่อนตัวนับว่าชำนาญ ไม่นานนักกลุ่มแฟนคลับก็พากันหายไปเมื่อหาไอดอลของตนไม่พบ

“เฮ้อ...”

โรบิ้นอาเค | Robinache

“คุณโรบิ้นคะ ขอลายเซ็นหน่อยค่ะ!”

“..ฉันไม่ใช่” โรบิ้นสักหน่อย

พูดยังไม่ทันจบประโยค แฟนคลับจำนวนหนึ่งของนักร้องสาวก็กรูกันเข้ามาหาจนกลบเสียงของอาเครอนไปจนหมด ร่างเพรียวแสดงสีหน้ากระอักกระอ่วนอย่างหาได้ยาก

เราไปอ่านหนังสือทุกเล่มในสถานีอวกาศHertaมาละ (ยกเว้นอันสุดท้ายต้องไล่ทำเควสประจำวัน แต่น่าจะไม่ได้สำคัญอะไร)

สีเหลือง : อ่านก็ดีไม่อ่านก็ได้
สีส้ม : ควรอ่าน
สีแดง : ควรอ่านมากเพราะอาจมีคำใบ้แฝงอยู่

(มีอีกรูปอยู่ข้างล่าง)

รองม่อน - achemei ; 30 ใกล้กัน
www.readawrite.com/c/481e359d64...

สวัสดีค่ะ 🪼🌊 หมาจิ๋วค่ะ

นามปากกา irenepim / mujiew mhaha ตอนนี้เขียนฟิครางดาวเป็นหลัก (ยังเขียนอยู่นะคะ) เนื้อเรื่องไม่ได้หนักมาก เน้นอ่านเรื่อย ๆ ฝากติดตามด้วยนะคับ

www.readawrite.com?action=user_...

สวัสดีค่ะ🫶🏼 เราเป็นนักเขียนฝึกหัดค่ะ

-> เขียนด้อมเกนชินและรางดาวเป็นหลัก เน้นงาน GL มีเวิ่นบ้างไรบ้างตามอารมณ์ ฝากชาวด้อมติดตามผลงานกันด้วยนะคะ💗

ได้โปรดมาบอกเล่าให้ฉันได้ฟังเป็นบุญหูด้วย🥹🙏🏻