" .. "

[ เลิกทำหน้าตาประหลาดที่ โกลเด้น ฮอร์ด คนนี้คิดไปเองว่าน่ากลัว น่าเกรงขาม กลับมาอยู่ในสภาพปกติ ไม่สิ เขินอายกว่าปกติ ที่แก้มทั้งสองข้างขึ้นสีแดงจางๆ ]

" โฮ่ .. ปะ - แปลว่าไม่กลัวผีเช่นกันสินะ "

[ ชูกระดาษบิงโกในมือซ้ายให้เห็นอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยเรื่องไม่กลัวผีเพื่อแก้เขิน ]

" เอาเป็นว่า ข - ข้ามีสายเลือดผสม แต่คิดว่าจะรู้อยู่แล้ว ]

[ เปลี่ยนเรื่องเอาเสียเลย ]

" ถ้างั้นล่ะก็ ในเร็วๆ นี้ จะลองไปหาที่ห้องพยาบาลดูก็แล้วกัน แน่นอนว่า จะเอาเจ้าธงที่ว่านี้เข้าไปด้วย ถ้าไม่ได้โดนห้ามซะก่อนล่ะนะ "

[ มือขวาที่จับธงเอาไว้เขย่าธงเบาๆ จนใบธงปลิวสะบัดเล็กน้อยตามแรงเขย่า ]

" ขอบคุณสำหรับคำแนะนำที่ทรงคุณค่านี้ล่ะ "

" โฮ่ .. เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจ "

[ หลังจากตั้งใจฟังอย่างเงียบๆ จนอีกฝ่ายพูดจบ โกลเด้น ฮอร์ด จึงเอ่ยออกมาว่า สนใจในข้อเสนอนั้น ]

" โดยเฉพาะที่ว่า เทรนเนอร์ผู้นอนได้ 25 ชั่วโมงต่อ 1 วันเนี่ย น่าสนใจ น่าสนใจจริงๆ "

[ แน่นอน เธอย่อมมีความรู้พื้นฐานอยู่แล้ว ว่าวันหนึ่งมี 24 ชั่วโมง เพราะอย่างนั้น จึงสนใจในตัวของ ' อาจารย์ฮารุ ' ผู้นอนได้ 25 ชั่วโมงต่อ 1 วัน ]

(+)

" โฮ่ .. เช่นนี้นี่เอง แต่โลกนี้มีความเชื่อเรื่องผีอยู่มากมาย ขืนกลัวก็เป็นอุปสรรคต่อการพิชิตโลกพอดีน่ะสิ "

[ ตอนนี้เธอได้เข้าใจแล้วว่าที่อีกฝ่ายทำหน้าน่ากลัวใส่นั้นหมายถึงอะไร แต่ทันใดนั้น ความคิดชั่วร้าย ? ก็ได้ปรากฏขึ้นในหัวของเธอ ]

" ... "

[ ทันใด เธอแลบลิ้นออกมาบ้าง พยายามทำหน้าน่ากลัวที่สุดเท่าที่ตัวเองจะทำได้ ? ]

" แฮ่ ! "

[ แต่อาจจะดูน่ารักมากกว่าน่ากลัว (?) ]

(ขอมาซาวน์เสียงหาสมาชิกเริ่มต้นกับอาจารยที่ปรึกษาก่อนค่ะ ถ้าได้คนพอจนตั้งได้จะมาติดแท็คและจัดกิจกรรมโปรโมทรับสมาชิกเพิ่มอีกที สำหรับคนที่สนใจสามารถเมนชั่นหรือหลังไมค์มาได้เลยนะคะ ขอบคุณค่ะ)

[ เมื่อจบประโยค ก็ปล่อยมือซ้ายจากด้ามธง แนบแขนซ้ายข้างลำตัว ขณะที่มือขวายังจับด้ามธงไว้แน่น ]

" และฉันก็อยากรู้ด้วยว่ามีเทรนเนอร์คนไหนสนใจสาวม้าที่อยากพิชิตโลกบ้างไหม ? ว่าแต่เธอล่ะ ขอโทษถ้าเกิดก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวนะ แต่ .. ทางเธอล่ะ มีสหายร่วมอุดมการณ์รึยัง .. ที่หมายถึงเทรนเนอร์น่ะ "

" ไว้ฉันพิชิตโลกได้ก่อน ฉันคงจะตั้งเป้าหมายที่จะพิชิตจักรวาลเป็นอันดับต่อไปแน่ .. ว่าไปนั่น "

[ บัดนี้ ธงที่เมื่อครู่ได้ปลิวไสวไปตามแรงแกว่ง บัดนี้แทบจะนิ่งสนิท มีเพียงสายลมที่พัดเข้ามาเบาๆ ทำให้ใบธงขยับไปตามแรงของมันอยู่บ้าง ]

" ต้องเล่นใหญ่หน่อยล่ะนะ เพราะฉันคิดว่า .. ต้องประกาศเจตนารมณ์และเป้าหมายให้เทรนเนอร์ได้รับรู้ จะได้พิจารณาได้ว่าจะรับฉันเข้าสู่สังกัดหรือไม่ ? "

(+)

" ไม่ได้อยากที่จะโดนชมว่าซื่อสัตย์แบบนี้เลยแฮะ คงต้องรีบทำตัวให้ไม่น่าเชื่อถือซะแล้ว แต่ก็ขอบคุณล่ะ "

[ แม้จะทำทีเป็นปฏิเสธ แต่ก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่หลังโดนชมซะอย่างนั้น ]

" ถ้าไม่ติดที่ว่าต้องคุมปริมาณขนมที่ทานต่อวัน เพื่อที่จะรักษารูปร่างให้ยังเหมาะสมกับการพิชิตโลก ขนมปริมาณเท่านี้ฉันคงทานหมดได้อย่างไวเลยทีเดียว ! "

[ ในขณะนั้น ก็รับขนมสตรอว์เบอรี่อบแห้งมาจากอีกฝ่ายด้วยมือซ้าย ]

[ มือซ้ายถูกชูขึ้นเหนือหัว นิ้วชี้ชี้ไปยังฟากฟ้าเบื้องบน ไม่แน่ใจในเหตุผลของการกระทำนี้นัก เป็นเพราะเพิ่งได้พูดอ้างอิงถึง ' ฟ้านิรันด์ ' หรือเพียงทำเอาเท่ก็ไม่ทราบได้ พลางดูดชาในขวดที่ถือด้วยมือขวาต่อไปเสียอึกใหญ่ จากนั้นจึงพูดต่อ โดยที่ยังไม่ได้ลดแขนซ้ายลงมาแต่อย่างใด ]

" แต่ชาแมนที่ว่าก็ปล่อยพลังไม่ได้หรอกนะ แต่จะว่าไป ชาแมนที่ปล่อยพลังได้ก็มีเหมือนกัน ... หมายถึงชาแมนญี่ปุ่นน่ะ (?) "

" ปิ๊ง ป่อง ~ จริงๆ ก็ไม่ใช่คำตอบที่ฉันคิดไว้แต่แรกหรอก แต่ฉันให้ถูก ! "

[ อย่างนี้ก็ได้หรือ ดูเหมือนว่าหลักเกณฑ์ให้คะแนนของพิธีกรเกมโชว์ ? คนนี้ จะแปลกๆ อย่างไรชอบกล ]

" ในดินแดนมาตุภูมิของฉัน มีความเชื่อและผูกพันธ์กับชาแมนมาตั้งแต่ครั้งอดีต ว่ากันว่าพวกเขาถือเป็นตัวแทนของฟ้านิรันด์ที่อยู่เบื้องบน แม้ว่าในสายตาของผู้คนสมัยใหม่ มันจะเป็นเพียงความเชื่อที่ไม่น่าเป็นจริงก็ตาม "

(+)

" โฮ่ ประสงค์ที่จะรู้นามแห่งข้าหรือ ? เช่นนั้นก็ย่อมได้ ... "

[ รูปประโยคกลับกลายเป็นโบราณและมากพิธีการ สรรพนามจาก ' ฉัน ' ตามยุคสมัย กลับกลายเป็น ' ข้า ' เช่นในอดีต เมื่อสิ้นประโยคจึงฉีกยิ้มออกมา ดวงตาจับจ้องไปที่ตั๋วบิงโกของตนในมือของอีกฝ่าย ]

" โกลเด้น ฮอร์ด .. ผู้ถือกำเนิดในดินแดนแห่งทุ่งหญ้าสุดขอบฟ้า ภายใต้ท้องนภาสีครามอันเป็นนิรันด์ ผู้หมายจะพิชิตโลก ! "

" ฉันตอบไม่ได้หรอกว่าเธอคิดผิดรึเปล่า และฉันก็ไม่ได้บังคับหรือขอร้องให้เชื่อใจกันด้วย ฉันเองก็ไม่ใช่สาวม้าที่ใจดีหรอก เป็นถึงผู้ที่หมายจะพิชิตโลกเชียวนะ ความเจ้าเล่ห์ และการหลอกลวงก็เป็นหนึ่งในคุณสมบัติและวิธีการที่จะพิชิตโลก "

[ ระหว่างที่พูด มือสองข้างไม่อยู่เฉย แกว่งธงเล่นไปด้วย ]

" ขอยืนยันอีกครั้ง ว่าถ้าไม่รังเกียจกัน ก็สามารถนับฉันเป็นสหายได้ ]

" โฮ่ ตามปกติจะเป็นฉันเองที่มองว่าผู้อื่นเป็นเป้าหมายที่ต้องพิชิต แต่คราวนี้ เหมือนว่าจะต้องตกเป็นฝ่ายถูกมองว่าเป็นเป้าหมายบ้างแล้ว ถึงจะไม่ใช่เรื่องของการแข่งขันก็เถอะนะ "

[ เก็บกระดาษบิงโกเข้าไปในกระเป๋าสะพายข้าง ]

" นับว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้กลายเป็นเป้าหมายของเธอ แต่ในฐานะเป้าหมายแล้ว จะไม่ยอมให้พิชิตได้โดยง่ายเป็นแน่ ! "

[ เอ่ยจบประโยค ก็ฉีกยิ้มออกมา ]

" .. !? "

[ ทันใดที่ได้เห็น โกลเด้น ฮอร์ด ที่กำลังรอคำถาม พลางสงสัยว่าอีกฝ่ายจะเอามือมาปิดหน้าทำไมอยู่นั้น ถึงกับเผลอก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าวอย่างไม่รู้ตัว แต่เพียงไม่กี่วินาทีต่อมาก็ตั้งสติได้ ]

" โฮ่ .. เป็นกลยุทธ์สร้างความตื่นตระหนกให้แก่ศัตรูที่ไม่เลว ไม่เลวเลย แต่ทำเช่นนี้ เกี่ยวข้องกับบิงโกในช่องใดกันนะ ? "

[ ก้าวเท้ากลับมายืนอยู่ในตำแหน่งเดิม โดยที่ยังไม่เข้าใจจุดประสงค์ของมิจิ ]

" ถ้าหากเพียงลำพังล่ะก็ แค่จะยังมุ่งมั่นในความฝันจนถึงทุกวันนี้ก็คงทำไม่ได้เสียด้วยซ้ำ "

[ มือทั้งสองกระชับด้ามธงไว้แน่น ก่อนที่จะโบกสะบัดธงให้ปลิวไสวไปตามแรงสะบัด เธอทำเช่นนี้ทั้งหมดสามครั้ง เพื่อเหตุใดกันนะ ? เมื่อครั้งที่สามผ่านพ้น จึงยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ ก่อนจะเอ่ยต่อ ]

" เพราะอย่างนั้นสหายร่วมเส้นทางจึงจำเป็นอย่างมาก ... หรือถ้าจะเรียกให้ง่ายๆ ก็เทรนเนอร์ล่ะน้า ~ "

" ... "

[ โกลเด้น ฮอร์ด เงียบไปครู่หนึ่ง แม้ว่าอีกฝ่ายจะเอ่ยจบประโยคไปสักพักแล้วก็ตาม สีหน้าและแววตาของเธอดูจริงจังขึ้น คล้ายว่าเมื่อเธอลองนึกย้อนกลับไป การที่จะมุ่งมั่นในเส้นทางฝันนั้นไม่ได้ราบรื่นเสียทีเดียว .. แต่ที่สุดแล้ว เธอก็เอ่ยขึ้นเพื่อต่อบทสนทนาที่ค้างไว้ ]

" ขอบคุณ .. สำหรับกำลังใจ กำลังใจน่ะจำเป็นอย่างมากต่อการพิชิตโลก ! ฉันน่ะ พิชิตโลกโดยลำพังไม่ได้หรอก "

(+)

#โรลเปิด #แยกรูท
-----
ยามเย็นหลังเลิกเรียน ที่โรงอาหารรวม

นอกจากร้านอาหารตามเดิมที่คุ้นเคย ดูจะมีร้านเพิ่มขึ้นมาอีกร้านนึง
คนทำเป็นสาวม้าผมขาว ในชุดผ้ากันเปื้อนลายสตรอว์เบอร์รี

หน้าร้าน มีป้ายที่เขียนด้วยมือลวกๆว่า

[แกงกะหรี่สตรอว์เบอร์รี แจกฟรี☆☆]

--------------
(แปะหัวไว้ก่อนว่า อาจจะตอบช้าหน่อยนะคะ แม่ไม่ค่อยว่าง(...)
นร. อ. จะใครก็มารับของฟรีได้นะคะ~)

[MAIN EVENT 01] #เปิดชมรม_MKG

“ชมรมทุกชมรมสามารถเตรียมบูธแนะนำและรับสมัครสมาชิกใหม่ได้ในวันพุธที่ 15 นี้ ณ ลานกิจกรรมกลางโรงเรียน นักเรียนที่สนใจจัดตั้งชมรมใหม่สามารถยื่นแบบฟอร์มขอจัดตั้งได้ตั้งแต่วันนี้ถึงวันที่ 14”

|
ระยะเวลาดำเนินกิจกรรม 10 ตุลาคม - 15 ตุลาคม (23:59 น.)
รายละเอียดอีเว้นท์ : docs.google.com/document/d/1...

" ขอบคุณนะที่เป็นห่วง ไม่เป็นไรหรอก อาการบาดเจ็บแค่นี้นับว่าเล็กน้อยนัก ไม่เป็นอุปสรรคต่อการพิชิตโลก "

[ เด็กสาวใช้มือทั้งสองข้างดันพื้นขึ้นมา ก่อนจะลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แต่ดวงตาสีทองของเธอจับจ้องไปที่กระเป๋าอีกฝ่ายอย่างตาไม่กระพริบ ]

" แต่จริงๆแล้ว ก็เป็นอยู่นิดหน่อย ~ "

[ ปรากฏรอยยิ้มขึ้นบนใบหน้า แต่สายตายังจ้องเขม็งไปที่กระเป๋าของอีกฝ่าย เป็นนัยว่า ' รู้นะ ' ]

[ ทันใด จากที่ทั้งสองมือจับธงเอาไว้ ก็เปลี่ยนมาเป็นถือธงด้วยมือขวาเพียงข้างเดียว โดยให้ด้ามธงสัมผัสกับพื้น ขณะที่มือซ้ายชี้ลงไปที่ขา และรองเท้าของตน ]

" นั่นหมายความว่า ต้องพิชิตสนามแข่งทั่วหล้ายังไงล่ะ แต่ความฝันนี้อาจดูเกินตัวไปสำหรับกำลังของฉันเพียงคนเดียว เพราะอย่างงั้นล่ะก็ "

[ กลับมาจับธงด้วยสองมือเช่นเดิม ]

" จึงต้องการสหายร่วมอุดมการณ์ยังไงล่ะ ! "

" มิใช่แรงไฟในดวงใจของวัยรุ่นหรอก มันบริสุทธิ์และเด็กน้อยเสียยิ่งกว่านั้น .. ฉันน่ะ อยากพิชิตโลกตั้งแต่อายุได้ 5 ขวบ "

[ เปิดเผยอดีตบางส่วนให้รับรู้ ทั้งยังเอ่ยขึ้นมาเองว่าเป็นเพียงความฝันของเด็กน้อย ? ]

" พิชิตด้วยวิธีไหน ? โฮ่ .. เป็นคำถามที่ดีมาก ยากที่จะหาคำถามใดที่ยอดเยี่ยมกว่านี้ได้ หากจะพิชิตโลกย่อมต้องพิชิตผืนปฐพี หากต้องการพิชิตผืนปฐพี ... "

(+)

" นี่ดูถูกข้างั้นรึ ? ว่าข้าที่เป็นบุตรของบิดาและมารดาผู้ที่ทำอาหารได้เลิศรสที่สุดจะทำอาหารมิเป็น เช่นนั้นล่ะก็ .. "

[ แสร้งทำเป็นกอดอก ทำหน้าตาจริงจัง แต่เก๊กได้ไม่กี่วินาทีก็หลุดขำออกมา ]

" ฮ่าฮ่าฮ่า ! ดูถูกที่ว่าน่ะ คือดูถูกเผงเลยทีเดียว ! ข้าไม่สันทัดจริงๆ นั่นล่ะ เอาล่ะ นอกจากลักษณะภายนอก ข้านั้นมีสายเลือดผสม คิดว่าคงจะทราบดีอยู่แล้ว .. แต่ถ้าอยากได้บิงโกช่องอื่นล่ะก็ ลองถามไถ่ข้าอีกสิ "

" สัตว์เลี้ยง ไม่สิ สหายผู้มิใช่ทั้งมนุษย์และสาวม้าของฉันยังคงอาศัยอยู่ที่บ้านในฟุกุโอกะ นามของพวกเขาเหล่านั้นคือ สหายผู้มาจากทุ่งหญ้า ไวท์ ฮอร์ด ผู้เป็นมาร์มอตขนปุกปุย และสหายผู้มาจากผืนฟ้า บลู ฮอร์ด นกพิราบผู้สามารถโบยบินได้อย่างอิสระบนผืนฟ้า ! "

[ ดูจะเป็นการแนะนำตัวอย่างอลังการเกินไป ( ไม่ ) หน่อย ]

" ฉันไม่เคร่งมารยาทหรอกน่า แต่ก็เป็นฉันเองเช่นกันที่เสียมารยาท ขอโทษนะ .. ยินดีที่ได้รู้จักล่ะ โฮจิทานิ "

[ รอยยิ้มที่ดูอ่อนโยนปรากฏขึ้นบนใบหน้า ขณะเดียวกัน มือขวาข้างที่ไม่ได้ถือกระดาษบิงโก ก็ใช้นิ้วชี้ชี้เข้าหาตนเอง ]

" นามของฉันคือ โกลเด้น ฮอร์ด ชั้นปีที่ 2 ผู้มาจากดินแดนแห่งทุ่งหญ้า และฟากฟ้าอันเป็นนิรันด์ "

[ จากนั้นจึงยกมือขวาชูขึ้นฟ้า นิ้วชี้นั้นก็ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วย ]

(+)

" ขอบคุณที่เอ่ยชม ทำได้ดีกว่าที่คาดหมายด้วยซ้ำ ตอนแรกคิดว่าอาจจะสะดุดล้มซะอีก ~ "

[ เมื่อถูกชมก็เกิดอาการเหลิง (?) เดินมูนวอล์คโชว์รอบตัวของอีกฝ่าย แต่ขณะที่กำลังจะเดินครบรอบก็ .. ]

" เอะ .. !? "

[ สะดุดล้มจนได้ โชคดีที่ยังเอามือทั้งสองข้างยันพื้นไว้ได้ทัน แต่ก็เจ็บที่มืออยู่บ้าง กระดาษบิงโกก็ร่วงตกลงพื้นอยู่ใกล้ๆ ]

" โฮ่ .. มันไม่ง่ายเลยที่จะเดินมูนวอล์คจนครบรอบ "