Nuekage Hyorin
hyorinysrk.bsky.social
Nuekage Hyorin
@hyorinysrk.bsky.social
97 followers 110 following 77 posts
Nuekage Hyorin [鵺影 • 氷鱗] | Dungeon Sensei | #YSRK_commu https://shorturl.asia/LKGPj [ผปค.ไม่กัดเล่นกันได้ขำๆ แต่บลูสกายเล่นไงวะ]
Posts Media Videos Starter Packs
(ผมเปล่าเจ้ ไม่รู้ๆผมไม่ผิด---)
เฮียวรินมองตามโกคุที่ออกตัววิ่งไปตามทิศทางของกระโปรงแล้วแสยะยิ้ม

"นี่แหละ... จังหวะหนี!!"

เขารีบปล่อยมือจากต้นไม้แล้วกระโดดลงพื้นอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะปัดเสื้อให้เข้าที่แล้วออกตัวไปอีกทางแทบจะทันที

"ให้รอก็บ้าแล้ว!! ใครจะไปรอ!! หนีรอดดิวะ!!"

เสียงพึมพำอย่างหวาดระแวงพลางเร่งฝีเท้าออกจากพื้นที่เกิดเหตุให้ไวที่สุด ขอให้มันปลิวไปไกลตกแม่น้ำ...
"เชื่อก็ควายแล้ว!! ถ้าจะคุยก็คุยตรงนี้เลย! มาคุยกันแบบแฟร์ๆสิ! ไม่ต้องใช้กำลังน่ะ!!"

แต่พอเห็นสีหน้าโกคุที่ยังไม่เลิกคาดโทษ แถมเส้นเลือดขึ้นคอชัดเจน เขายิ่งกอดต้นไม้แน่นขึ้น

"แล้วอีกอย่างนะ!! ถ้าเจ้มัวแต่จะเอาคืนผม เดี๋ยวมันก็ปลิวไปไกลกว่านี้อีก!!"

"เจ้จะตามเก็บเองหรือจะปล่อยให้มันกลายเป็นสมบัติของโรงเรียนล่ะ!!"

หวังว่าประโยคนี้จะช่วยเปลี่ยนเป้าหมายความโกรธของโกคุได้บ้าง...
(เราคุยกันได้เจ้ หากเจ้ใจเย็นๆ---)
(คืองี้เจ้ ผมไม่ผิด... มันเป็นชะตากรรมของทอยเต๋า)
จู่ๆตัวเองถูกหิ้วขึ้นมาจากพื้นโดยไม่ทันตั้งตัว ถูกยกโชว์สูงๆราวกับเป็นของแปลกให้ทุกคนประเมิน

"เฮ้ยๆๆ เดี๋ยวก่อน!!"

เขารีบแกว่งแขนแกว่งขาอย่างเอาเป็นเอาตาย ก่อนจะหันไปมองอาจารย์คนอื่น ๆ ที่เริ่มทำหน้าครุ่นคิดกับคำว่า'ไล่ผีสักสองสามที'

"เข้าใจผิดกันอะไรเปล่าทุกคน!? ผมไม่ได้โดนสิงเว้ย! ผมแค่แกล้งดิ้นไปตามบทเท่านั้นเอง! มันดูเหมือนไปเหรอ!?"
(ผมยังอยากเป็นอูนิอยู่ครับจาน---)
(ผมก็ว่างั้นแหละ ทำไมถึงกลายเป็นเอาผีผมออกอ่า...)
เฮียวรินยังเกาะต้นไม้แน่น หลังจากโดนขู่ไปเมื่อครู่ ก็มองโกคุที่ส่งยิ้มพิมพ์ใจมาให้เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วแค่นหัวเราะเบาๆ

"ช่วยดี ๆ ใช่มั้ย? โอเค ได้เลยครับ~"

เขาเอื้อมไปหยิบกระโปรงของโกคุออกจากกิ่งไม้ช้าๆ ระหว่างนั้นก็แอบบ่นในใจแฝงความแค้นเล็กน้อย

จำไว้เลยนะ...ผมจะเอาทุกชุดของเจ้ไปแขวนบนเสาอากาศโรงเรียนให้หมด
(เอางี้ผมเป็นตัวไรกันแน่--- รู้สึกเป็นหลายอย่างเลย)
(ช่วยผมดิ...)
(ผมโดนหิ้วเป็นลูกหมาเลย...)
ความสงบมันอยู่ไม่นานจริงๆ เดินไปได้ไม่เท่าไหร่เสียงร้องก็ดังขึ้นซะงั้น ต้องหยุดยืนวิจาร์ณคนที่ดิ้นเหมือนจะตายเพราะแค่เกลือ

"ร้องขนาดนี้ผมว่าเราเจอผีแล้วล่ะ"

ก้มไปกำเสื้อหิ้วขึ้นมาจากพื้น ถือสูงๆโชว์ทุกคน

"อาจจะโดนผีสิงไปแล้วก็ได้ ต้องรีบกำจัดรึเปล่าครับ"

หันไปถามเพื่อนร่วมงานที่เดินทางมาด้วยกัน นี่อาจเป็นผีปลอมตัวมา คงไม่ใช่อาจารย์ที่พวกคุณรู้จักแล้วแหล่ะ

"ลองต่อยไล่ผีสักสองสามที?"
จากยิ้มกวนๆพลางทำท่าจะดึงกระโปรงแรงอยู่ดีๆ ก็ต้องเบิกตากว้าง เมื่อแรงสั่นสะเทือนมหาศาลจากหมัดของโกคุเล่นเอาต้นไม้ทั้งต้นสั่นสะเทือนเหมือนเจอแผ่นดินไหว

เล่นเอาเสียหลักเกือบหล่น ดีที่คว้ากิ่งไม้ข้างๆไว้ได้ทัน แต่ก็ต้องเกาะต้นไม้แน่นราวกับเป็นลูกลิง ใจเต้นรัวอย่างคนเพิ่งรอดตาย

"เมื่อกี้ผมตกใจไปถึงนรกแล้วนะ!! แกล้งนิดแกล้งหน่อยก็ไม่ได้! ชอบใช้ความรุนแรงขู่ตลอด!"
(เริ่มไร--- ผมอูนิไม่ใช่ผีชะหน่อย)
(เซย์จิคุง~ มาให้อจ.หลอนหน่อย ฮีๆ😈)
(ใช่แล้ว และจานจะไปหลอนเซย์จิคนแรกเลย)
(ก็ปาแล้วมันเข้าปากอ่า...)
"เฮ้ย เดี๋ยวๆ---"

ยังไม่ทันได้ท้วงอะไร ถุงเกลือถูกปามาใส่เต็มๆจนผงเกลือกระจายติดตัวไปหมด เฮียวรินหยุดนิ่งไปเสี้ยววินาที ก่อนจะร้องลั่นอย่างเวอร์วังไม่มีปี่มีขลุ่ย

"อ๊ากกกกกกก! ปวดแสบ! ปวดร้อน! อ๊ากกกกกกกกก!!"

ทำท่ากุมอกแล้วเซไปข้างหลังอย่างกับโดนโจมตีรุนแรง ก่อนจะค่อย ๆ ทรุดลงกับพื้นนอนดิ้นแรงเหมือนโดนปลาสะดุ้งน้ำร้อน

"ฮึก--- นี่มัน-- เค็มจังเลย…"
#YSRK_friendshipcamp
#YSRK_เปิดโรล
เวลา 22.00 น.

"โอเค ตอนนี้พวกเราพร้อมเผชิญหน้ากับสิ่งลี้ลับกันแล้ว หรือจริงๆต้องพูดว่าผีพร้อมเผชิญหน้ากับพวกเราดี?"

เขาหยิบถุงเกลือซองเล็ก ออกจากกระเป๋าเสื้อ แกว่งไปมาแล้วพูดต่อด้วยเสียงจริงจัง

"แล้วก็นี่! สำหรับคนที่กลัวก็ไม่ต้องเป็นห่วง ผมพกเกลือมาเผื่อ! ใช้ไล่ผีได้... หรือใช้โรยข้าวโพดคั่วกินตอนดูพวกอาจารย์ตกใจได้ด้วย~"
(จริง มาทีบ้านหายหมดเลยเหลือแค่โถส้วม)
(ขยันเกินไปแล้ว แงงงงงง😭💖💖💕💕💞🌸🌸💮💞💗✨️✨️ จะแก้แค้นให้ได้เลยทานากะคุง--)
#YSRK_1stgakki
(มาแปะย้อนหลังค่ะ 🙌)
(ระหว่างทางเดินด่อกแด่กไปเรียน🚶‍♂️)
(ผมนึกว่าเจ้ตั้งใจพิมพ์---)
เฮียวรินชะงักมือที่กำลังจะดึงกระโปรง คิ้วกระตุกก่อนจะหันไปมองโกคุด้วยสายตาอ่านใจ

"เดี๋ยวนะ… ทำไมถึงเรียกผมแบบนั้นล่ะ?"

เขาหรี่ตาลงเล็กน้อย ราวกับกำลังจับผิด ก่อนจะเหลือบมองกระโปรงที่ติดกิ่งไม้อีกครั้ง แล้วเหมือนจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

"เอ… หรือผมควรลองทดสอบความแข็งแรงของเนื้อผ้าดีน้า~?"

เขาพูดเสียงยานคาง พลางส่งยิ้มกวนๆไปให้คนข้างล่างหวั่งใจ