ไหว้พระจันทร์ปีนี้ แม่บอกว่าอาจจะเป็นปีสุดท้ายที่บ้านเราไหว้ก็ได้ เพราะปัจจัยทางบ้าน สุขภาพ และเศรษฐกิจ ยอมรับว่าตัวเราก็ไม่ได้เป็นคนจัดแจงอะไรในส่วนนี้ แต่ก็โตมากับการไหว้ทุกปี พอจะไม่ทำแล้วมันไม่ใช่แค่เศร้าที่ประเพณีจะหายไป แต่ก็เป็นสัญญาณของคนรุ่นแม่ในบ้านที่เริ่มโรยราด้วย ;-;

รู้สึกว่าหลังๆหลายครั้งคำพูดเราถูกทำให้มีน้ำหนักเกินกว่าที่เป็นไปมากๆ ก็เข้าใจได้แหละ แต่รู้สึกระแวงทุกการขยับตัวมาก เราไม่รู้เลยใครจะจับคำไหนจริงจังหรือจับคำไหนไปบิดบ้าง ซึ่งจริงๆนี่ก็เป็นแค่นข.บุษบาที่ชอบพูดเล่นเรื่อยเปื่อยไร้สาระ ชม.ถัดมาก็ไม่ชอบตัวเองแล้ว ขนาดกังวลขนาดนี้ตอนดีดๆก็ยังเผลอพูดเล่นออกมา ไม่รู้สิ เราเองไม่ใช่ดารา การพยายามให้ตัวตนยังคงอยู่มันเป็นไปได้จริงมั้ย

วันนี้ของปีวนมาอีกครั้ง คิดถึง fma เสมอเลย จนถึงวันนี้ก็ยังไม่มีเรื่องไหนมาโค่นแชมป์อันดับ 1 ในใจได้ อ.วัวเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้สักวันเราอยากเป็นนักเขียนหญิงที่เก่งและสร้างเรื่องราวได้สุดยอดแบบนี้บ้าง รักมากๆ 🤍

แล้วสภาพตอนเรียนเรื่องนี้สมัยป.ตรีคือ 90% ของเพื่อนในเอกเป็นผู้หญิง ทุกคนก็แบบ เจอกันในนรกจ้า 555555

เห็นเขาวิเคราะห์ silent hill f กัน แล้วนึกถึงตำนานนึงในศาสนาพุทธญี่ปุ่น เล่าถึงนรกบ่อเลือดที่ “ผู้หญิงที่มีประจำเดือน หรือให้กำเนิดบุตร” จะต้องตกลงไป เป็นนรกที่เต็มไปด้วยเลือดประจำเดือน แล้วผู้หญิงก็ต้องดื่มเลือดนั้น เป็นการลงโทษที่หลั่งเลือดมลทินที่ทำให้เทพแห่งผืนดินแปดเปื้อน 😭

เราไม่ชอบช่วงชีวิตม.ปลายของตัวเองเลย แต่หลังจากดู ちはやふる รู้สึกมีความสุขมาก จนเหมือนครั้งหนึ่งได้ใช้ชีวิตมัธยมปลายที่สวยงามแบบที่ฝันไว้บ้างแล้ว— ผ่านสายตาและเรื่องราวของตัวละครในเรื่องนี่เอง ขอบคุณมากนะ ❤️

#เซรินเสพสื่อ

เป็น slice of life ที่จริงใจ เรียบง่ายแต่งดงาม ชอบที่ภาคนี้ตัวเอกไม่ใช่ไทป์พระอาทิตย์เจิดจ้า แต่เป็นคนธรรมดาที่น่าเอาใจช่วย รีเลทได้ง่ายมากๆ

ใครที่ชอบการ์ตูนกีฬาสายมิตรภาพอบอุ่นหัวใจแบบไฮคิว ชอบ slice of life ที่มีกลิ่นอายโรแมนติกนิดๆ อยากแนะนำให้ดูเรื่องนี้มากๆๆ

มันคือกีฬาที่มากกว่ากีฬา คือชีวิตวัยรุ่นที่ทอดยาวออกไปมากกว่าแค่ช่วงชีวิตม.ปลาย

สุดจะ wholesome จริงๆ ㅠㅡㅠ🧡

#เซรินเสพสื่อ

“ วัยรุ่นไม่ใช่คำที่สื่อถึงช่วงเวลา— ”

“ กีฬาที่ไม่แบ่งแยกอายุหรือเพศน่ะ มีอยู่จริงๆ เหรอ “

ซีรีส์ chihayafuru -meguri- ใน netflix ควรค่าแก่การดูมากๆ

ว่าด้วยมิตรภาพ ชีวิตวัยรุ่น และเส้นด้ายแห่งโชคชะตาที่วนเวียนบรรจบกันผ่าน ‘การเล่นคารุตะ’

เมงุรุ เป็นนักเรียนม.ปลายที่มุ่งมั่นลงทุนเพื่ออนาคต จนละเลยการใช้ชีวิตวัยรุ่น แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อได้พบกับชมรมคารุตะ

สุขสันต์วันสุนัขโลกค่ะ! ขอให้น้องหมาทุกตัวมีความสุขสุดๆ 🐶💖

/เราทำเธรดกิจกรรม “สายผลิตกับน้องหมาแสนรัก” ไว้ในทวิต ใครเป็นสายผลิตที่เลี้ยงหมา หรือแค่ชอบหมา ก็ลองไปเล่นกันได้น้า 💕
x.com/moonyserin/s...

ดูสัมภาษณ์คุณ Celine Song แล้วนึกถึงประเด็น ไม่มีเงิน=ไม่ควรมีความรัก? ก่อนหน้านี้ในทวิต

คุณเขาตอบโต้ว่า

“ทุนนิยมพยายามจะยึดและกลืนกินทุกอย่าง รวมถึงความรักด้วย

ฉันคิดว่าเรากำลังตกหลุมพรางโฆษณาชวนเชื่อของคนรวยว่า ‘มีแต่คนรวยเท่านั้นที่มีความรักได้’

ความรักคือแง่มุมมนุษย์ที่จะไม่มีวันถูกกลืนกิน

ความรักยังคงเสรี“

เป็นอีกแง่มุมที่ฟังแล้วมีความหวังดี

เราจบfilm เมื่อก่อนเป็นconcept art บ.อนิเมชั่น ตอนนี้ทำwebtoon บ.ญี่ปุ่น รับฟรีแล้นvisualizer, storyboardกับcommissionประปราย เป็นเป็ดที่หย่อนขาไปแทบจะทุกวงการแล้ว😂

ส่วนงานในชื่อETA เราใช้มาตั้งแต่วาดภาพประกอบให้สนพ.ค่ะ ตอนนี้มีผลงานที่ทำเองไม่ขึ้นกับใครจะเป็นคอมิคออริกับงานอาร์ตปริ้นเป็นหลักค่า
//มีแอบแต่งนิยายด้วยนิดหน่อย😆
///ดูออริเราได้ที่tagชื่อเรื่องตรงbioค่า

เหอะๆๆๆๆ น่ารักกกกกก

หุุุุุๆๆๆ ไม่อยากนั่งฮ้อบคนเดียว

หนับหนุนให้ทุกคน realize micro-achievement ของตัวเองฮะ ตัวเราในวันนี้จะดีกว่าตัวเราเมื่อวานแน่ๆ ทอดไข่ดาวสวยก็ใช่ เขียนงานลายมือสวยก็ใช่ กินข้าวหมดก็ใช่ ลูกค้าชมก็ใช่ หยอดกระปุกเพิ่มขึ้นสิบบาทก็ใช่ ไม่ต้องยิ่งใหญ่อะไรขอแค่เราพอใจก็ถือว่า achieve แล้วล่ะ

หวังอยากเห็นคสพ.แบบ chosen family มีพื้นที่ในสื่อมากขึ้น โดยเฉพาะในสื่อเกี่ยวกับ lgbtq
ครอบครัวคือที่ที่สบายใจ ไม่ว่าจะเกี่ยวดองกันหรือไม่ และไม่ได้จำเป็นต้องมี พ่อ แม่ ลูก จึงจะเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์
เราเองก็เคย(และอาจจะยัง)ติดหล่มบางอย่าง แต่อยากพยายามพูดถึงเรื่องนี้มากขึ้นในฐานะสายผลิต
อยากเห็นงานที่ explore คอนเซปต์ของครอบครัวอย่างกว้างขวางอีกเยอะๆ
happy pride 🏳️‍🌈

ได้ลองสักที ฉายา แม้นศรี ความเซอไพร้สคือพาสต้าและเบอเก้ออร่อย!! ถูกใจมากกว่าไก่ทอดอีก 😂 แตงดองเอยใดก็ดี ถ้าไม่ต้องจองนานอาจจะได้ซ้ำบ่อย 👍

ไม่อยากพูดในทวิต แต่อธิบายให้คนในบสก.เข้าใจละกัน เพราะไม่ใช่ความลับอะไรแค่มันไม่จำเป็นต้องพูดก็ได้555 คือดีลนี้ลิขสิทธิทุกอย่างยังเป็นของเรา ต้นทุนทุกอย่างเราออก สนพ.เป็นคนช่วยเหลือประสานงานต่างๆ(ฟีลจ้างสนพ.ช่วยดูแลน่ะ) จริงๆคือเราควรคิดราคาเท่าหนังสือทำมือขายเองได้เลย แต่ก็ไม่ได้คิดเพราะพอออกโดยชื่อสนพ.มันยากจะอธิบายให้คนเข้าใจ

อึ้ง เก่งเกิน

รู้สึกว่าคนชักตกหล่มนักเขียนไทย พิมพ์ในไทย ทำไมขายแพงเท่าหนังสือแปล (ซึ่งใช้คนทำงานเยอะจริง ไม่เถียง แต่คนไทยทำก็ต้องคิดค่าแรงไหมเอ่ย บางทีทำคนเดียวทุกตำแหน่งด้วยซ้ำ)

จริงๆ นักเขียนนักวาดไทยหลายคนเลยที่ทำงาน self pub ยอมหั่นค่าแรงตัวเองหรือไม่ได้คิดค่าลิขสิทธิ์ในงานตัวเองจากต้นทุน เพื่อให้ราคาหนังสืออยู่ในเรทที่คนอ่านซื้อไหว ซึ่งมันไม่ควรเป็นงั้นไง พอตัดค่าแรงออก ก็ไม่สะท้อนต้นทุนที่แท้จริงของงานทั้งหมด ซึ่งสายผลิตรายเล็กจิ๋วเหล่านี้ไม่ควรแบกจนหลังหักขนาดนั้น ทั้งที่ปัจจัยหนังสือแพงที่มาจากต้นทุนภายนอกที่รัฐควรจัดการได้ด้วยซ้ำ เช่น ค่าแรง ภาษีกระดาษ

ถ้ามองงานเซลฟ์พับแล้วตีว่าหน้าละกี่บาทบอกถูกบอกแพงละกุตายดีกว่า

เจอทวีตเรื่องราคารูปเล่มของเว็บตูน อยธยอรวด ว่า “฿190 พอเทียบกับจำนวนหน้า (110) และภาพขาวดำ …ก็งงนิดหน่อยที่ทุกคนบอกราคาถูกมาก“

นี่ก็แบบ …หยุด! 🤯

เคยบอกไงว่า ”งงมากและไม่เข้าใจ“ ว่าไอ้ความเอา จำนวนหน้า มาเป็นตัวตั้งในการคำนวณ ”ราคาที่เหมาะสม“ ของนิยาย/การ์ตูน …มาจากไหน?

ด้วยความเคารพเลยนะ บางเคสนี่ก็คิดเชิง ”ปริมาณ“ ด้านเดียวไม่ได้ป่าววว ⁉️

วันนี้ (13 พ.ค.) ที่ญี่ปุ่นเป็นวัน #. 愛犬の日 หรือ วันสุนัขแสนรัก ค่ะ 🐶

อยากชวนสายผลิตมาอวดผลงานเกี่ยวกับ ‘สุนัขแสนรัก’ กันค่ะ

จะเป็นงานวาด เขียน หรือประเภทใดก็ได้ที่สร้างสรรค์ขึ้นเอง และแน่นอนว่าถ้ามีแรงบันดาลใจจากน้องหมาตัวจริง ก็อยากเห็นภาพประกอบด้วยค่ะ! 🐾

/ใครสะดวกในทวิตมากกว่า เราทวีตเปิดไว้เช่นกันค่ะ x.com/moonyserin/s...

ขายกันงี้เลยเรอะ

สุดยอด ทำภารกิจได้แน่! /มุมหน้าครูอิรุกะกับคาคาชิเหมือนมองกันเลย 🥺