วสันต์หวนมา เหมันต์ผ่านไป
ท่านฝากดวงใจ แต่ไร้วี่แวว

"ถิ่นเดิม" is better wa 🤷🏻‍♂️

มืดมิดเงียบสงัดสดับสนั่นลั่นก้องอยู่ในหู

อร่อยจริง ๆ พี่ ผมอยากให้ลิ้มลอง สิ่งนี้

ชั้นเอาบลุสกายไว้เบียวดีกว่า ไหน ๆ ก็คนไม่เยอะ

ชั้นแยากดขียนอะไรสักอย่างที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง นึกออกมะแบบ เห้บนี่ลายเซ็นต์ชั้น แต่คทอชั้นทำไม่ได้ ไม่ได้มีอะไรยูนีคมากพออะ นอยwa

บุปผากลางทุ่งกว้างร้อยเรียงก้านพันบ่วงกลม
สลักรักลงไปบนผกางามกลางมุรธา

อาภรณ์มงคลประดับบนกายางาม ประณีตปักลายงามนามวิหคเพลิงเคียงมังกรฯ

สดับคลื่น บรรเลงเพลง กล่อมนภา

พิศดารา อยู่เคียงคู่ ดวงบุหลัน

กอดกายตน กล่อมเกลา ใต้แสงจันทร์

รอเพียงท่าน หวนคืนข้า ณ ที่เดิม

พักตร์พิมลพิศลงต่ำ เร้นปรางค์ริ้วสีชาดใต้ม่านแดง

what if our entire world is just a simulation? do u think there’s a way to prove it?

เห้ย เอาดี ๆ พี่ ถามจริง

ว่าแต่ถ้าบ่นในนี้จะมีคนเห็นเยอะไหม คือนี่อยากมีหลุมไว้บ่น

😭😭😭🚨🚨

นึกถึงละเขิน ไอ้ห่า ชั้นเขินย้อนหลังได้ป้ะ ตอนนั้นกล้ามาจากไหนwa ช้นกล้าได้อย่างไร 😅

ผมรักโอเอซิส

ไอ่นีโอมานต่อยจริงนะใครบอกมานเปนเหมียวอะ แต่พึดติกัมตุวเองอัตโนแมวขนาดนั้นปะติเสดไรไม่ได้หรอก หลักฐานมันคาตา โคตรจะแมว หมัดแง้ว แมวไร มันขมวดคิ้ว มันมองแรง ไม่เอาอะ พี่หล่อเท่แสนคุล
also โหวเหมียวฮ่าว

เมะหมาเด็กก็แมสนี่ งั้น เถียนฮ่าว ก็ แมส มาก ในใจผม ผมรักหมาเด็กครับ หมาเด็กกับพี่แมวขนสวยของจริง

เข้าใจชั้นป้ะ

เรียกท่านปิงอี๋แบบไม่ใส่พระยศนำหน้าแล้วรู้สึกบาป เหมือนลบหลู่อะไรสักอย่าง ต้องท่านปิงอี๋ แบบต้องมีพระยศว่าท่าน เท่านั้นอะ

อย่าบอกนะ ว่าบนโลกนี้มีกุเปน ปิงอี๋อิงหลงคนเดียว เห้ยพี่ อี้เฉินหย่วนโจว หลีหลุนจูเยี่ยน พี่ อย่าบอกนะ ว่าผม อยู่คนเดียวอีกแล้ว ไม่ ๆๆๆๆ ของอร่อยต้าฮวง ของดีเมืองเทียนตูนะโว้ย

ลำพังตัวชั้นเองยังชัดเจนกับตัวเองไม่ได้เลย แล้วจะให้ใครมาเชื่อใจชั้นอีก ชั้นไม่อยากให้ใครผิดหวังอะ ชั้นรู้ว่าเป็นนิสัยที่เสียโคตร ๆ แต่แบบ ชั้นไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้เลยอะ ไม่อยากปฏิเสธเพราะไม่อยากให้ใครผิดหวัง แล้วก็ไม่อยากให้สถานะเพราะกลัวเขาผิดหวังอีก ด่าให้ชั้นสำนึกผิดที เอาให้เลิกสันดานแบบนี้ได้ยิ่งดี

หลังเล่นบลูสกายซักพักแล้วกลับไปเปิดอ่านทวิตคือรู้สึกเหมือนมีมตัดหญ้ากลางพายุ