Όταν ο συγγραφέας είναι τιτανοτεράστιος περικλείει μια ολόκληρη κοσμοθεωρία σε μία πρόταση. «Στο τέλος,κάθε ζωή δεν είναι παρά το σύνολο απρόβλεπτων γεγονότων,ένα χρονικό τυχαίων διασταυρώσεων και απροσδόκητης τύχης,που δεν αποκαλύπτουν τίποτ'άλλο παρά την έλλειψη σκοπού» Πώλ Όστερ....
Το καλοκαίρι αυτό έγινε ξεκαθαρο οτι ο Ελληνας είναι φτωχος. Οι Βαλκάνιοι γείτονες ηταν με διαφορα που φραγκατοι. Αφηστε που 1 στους 2 Ελληνες δεν πήγαν ουτε στο χωριο τους
Πέντε λεπτά προσπαθώ να λύσω μια μπομπονιέρα για να φάω τα κουφέτα. Αν θέλετε να μας παιδέψετε όπως θα παιδευτείτε εσείς στο γάμο σας, να μας το πείτε πριν μας καλέσετε
Είμαι συγκινημένη διότι εξι άγνωστοι,κοιταχτήκαμε στα μάτια και κάναμε την ίδια σκέψη:"καμία μόνη".Περηφανη,γιατί καναμε μια γυναίκα να νιώσει εστω και για λίγο σιγουριά Τρεμω στην ιδέα του πόσο ανυπεράσπιστοι είμαστε μπροστά στον κίνδυνο.Λυπάμαι για τα παιδιά που αγκάλιασα πριν για να νιώσουν 👇
Είναι μία κοπέλα εδώ στο αστικό, μιλάει στο τηλέφωνο με το αστυνομικό τμήμα.ο πρώην σύζυγος παρά τα ασφαλιστικά μέτρα είναι στο σπίτι της.Φοβάται πως κινδυνεύει η ζωή της.Απο την άλλη άκρη της γραμμής, εισπράττει ειρωνεία και αδιαφορία.Κοιταχτήκαμε εδώ 5-6 κι αποφασίσαμε να πάμε όλοι μαζί της.
