ふたば🌱(ยืนยันแล้ว)
@rkmfutaba.bsky.social
200 followers 200 following 490 posts
*Account for #RKM_Commu* คัทสึฮิระ ฟุตาบะ(17) 2-B | Tomoyasu | ชมรมคารุตะ 168cm คาร์สุภาพหน้านิ่ง โมโนโทน ขี้เล่นนิดหน่อย แหย่ได้ คุยได้นะคะ 😭 Doc : https://docs.google.com/document/d/1oxSsWJ70payWERhcasV6MBa4dX1b85k7EyYQ13U45ck/edit?usp=drivesdk
Posts Media Videos Starter Packs
Pinned
#RKM_Commu

勝平 双華 ・ Katsuhira Futaba
Tomoyasu high school

Doc : bit.ly/3M74Jxa
ฟุตาบะถอนหายใจเบาๆ

"หมดแล้วค่ะ"

เธอตอบก่อนจะหันไปมองป้ายเนื้อสันนอกที่เดิมจะเป็นจุดที่ใช้วางเนื้อลดราคา แต่ตรงนั้นไม่มีกระทั่งสันนอกเหลือเลย คงจะหมดแล้ว นี่ก็เย็นมากแล้วด้วย

"ไส้กรอก... ถ้าเอาไปทอดกรอบๆทานกับซอสหรือซุป จะอร่อยเป็นพิเศษเลยค่ะ"

เธอหันไปมองอีกคนพลางแนะนำแทนที่จะจมปักอยู่กับเนื้อลดราคาแบบจำกัดเวลา
Reposted by ふたば🌱(ยืนยันแล้ว)
#KengakuRKM
ประกาศรายชื่อกลุ่มทัศนศึกษา

Story
- ตัวละครจะรู้กลุ่มในวันที่ 20 เม.ย. ตอนถึงสถานที่ทัศนศึกษาที่แรก
- การจับกลุ่มเป็นแบบสุ่มที่ทางอาจารย์จัดให้
- มีภารกิจลับจากมิกิคุงทักมาทางเว็บบอร์ด (ทำหรือไม่ทำก็ได้)
- นักเรียนที่ไม่ได้ลงชื่อจะถือว่าทัศนศึกษาคนเดียว

ทางทีมงานลงก่อนในวันที่ 19 ต.ค. เพื่อให้มีเวลาตามหาเพื่อนและคุยกันก่อนค่ะว่าจะเล่นกันประมาณไหนค่ะ

รายชื่อทัศนศึกษา
ฟุตาบะเลิกคิ้ว จากที่มองๆดูเหมือนจะไม่มีวากาชิ... อื้ม

"ถัดไปอีก2ตึกน่าจะมีร้านขนมขายวากาชินะคะ"

ดวงตาเหลือบมองไปทิศทางที่ว่าพร้อมส่งเสียงบอกเพื่อนที่กำลังไหล่ตกตรงหน้า
"ถ้าเป็นออมไรซ์คิดว่าของน่าจะครบแล้วค่ะ"

เธอจึงส่ายหน้าตอบสั้นๆ พลางมองกลับ

"แล้วคุณล่ะคะ?"

คราวนี้เป็นเธอที่เป็นฝ่ายถามบ้าง ระหว่างนั้นยามะจังก็ไปฟุดฟิดๆคุณนิดหน่อยอย่างสนอกสนใจ
"ออมเล็ต..."

เธอกอดอกเท้าคาง อื้ม... แม้จะไม่ส่งเสียงออกมาแต่แค่ท่าทางก็ทำให้ได้ยินเสียงครุ่นคิดของเธอได้

"ออมไรซ์?"

ต่อยอดจากออมเล็ตเป็นข้าวห่อไข่ไป แบบนั้นก็น่าจะเพิ่มลูกเล่นในข้าวได้ด้วย อย่างการใส่เนื้อ หรือกระทั่งการใส่ผักลงไป

"อื้อ ออมไรซ์"

ใบหน้าคลายคิ้วที่กดลงนิดหน่อยทำให้ได้รู้ว่าเธอตัดสินใจได้แล้ว
"ถ้าดูตามคะเฉลี่ย... ก็คิดว่าใช่นะคะ"

แต่ไวจังเลยนะ รู้สึกเหมือนพึ่งรับมาเลี้ยงเมื่อวานนี้เองแท้ๆ เธอมองยามะจังด้วยสีหน้าที่เหมือนกำลังนึกหวนคืนถึงวันวาน

คิ้วเลิกขึ้น แบบนี้นี่เอง แต่ช่วงเวลาแบบนี้มาหาอะไรทานก็เป็นเรื่องดีเหมือนกัน

"อย่างนั้นหรอคะ"

เธอพยักหน้า ระหว่างที่คุยกันก็มาจนถึงร้านที่ว่าแล้ว เป็นร้านขายเนื้อล่ะ !

สายตาของฟุตาบะกวาดมองรอบๆอย่างรวดเร็วว่ามีของที่หาหรือเปล่า
(เรากลับมา!)
เธอพยักหน้า เมื่อได้ขนมมาแล้ว ดูเหมือนธุระวันนี้ก็น่าจะจบลงแล้วล่ะ

ฟุตาบะเริ่มขยับสายจูงเบาๆก่อนจะหันไปมองเพื่อนร่วมชั้นของเธอ

"ได้ครบแล้วใช่หรือเปล่าคะ?"
Reposted by ふたば🌱(ยืนยันแล้ว)
#RKM_commu

โฮชิมิยะ ยู • 星宮侑
「ปลายพู่กัน ความเงียบ และดวงดาว」

Year.2 | ชมรมเขียนพู่กัน
MIHANADA HIGH SCHOOL

doc : bit.ly/4gZsLJp
(co / role-play OK(´・Д・)」⭐️)
Reposted by ふたば🌱(ยืนยันแล้ว)
#RKM_Commu

「お花がお好みでしょうか?」

野原壁 藪柑子姫
Noharakabe Yabukoujihime

Mihanada High School
3rd year

docs.google.com/document/d/1...
Reposted by ふたば🌱(ยืนยันแล้ว)
#KengakuRKM

ประกาศแพลนทัศนศึกษา
สิ่งที่มีในเว็บไซต์
- สตอรี่ในวันที่ 14 เมษายน (วันนี้)
- การจับกลุ่มทัศนศึกษา
- รายละเอียดวันทัศนศึกษา
- รายละเอียดสถานที่

WEBSITE
Reposted by ふたば🌱(ยืนยันแล้ว)
"เห~ จะว่าไปแล้วฉันเองก็เคยได้ยินมาว่า.."
" 'คาซึฮิโระ ยูเซย์' หน้าตาดีมากเลยนี่น่า~ "

#RKM_Commu
; 𝗞𝗮𝘇𝘂𝗵𝗶𝗿𝗼 𝗬𝘂𝘂𝘀𝗲𝗶 (一宙 佑星 )
; 𝟮-𝗕 | 187/79

; 𝗧𝘄𝗶𝘁𝘁𝗲𝗿
/_/ ᴀᴄᴛɪᴏɴ
(___) ᴍᴀᴍᴀ

𝐃𝐨𝐜 | bit.ly/3XJyF9m
ตารางความสัมพันธ์ | bit.ly/4gi1XmK

(มาปักหมุดดี ๆ ด้วย cv. เจ้ายูเซย์คุงแล้วกันค่ะ😸)
"อย่างนั้น...หรอคะ?"

เธอเอียงคอ เหมือนจะไม่ทันได้รู้ตัวด้วยซ้ำไป...

"เปล่าค่ะ แค่เพราะต้องประหยัดสำหรับสัปดาห์นี้น่ะค่ะ"

นั่นคงอธิบายว่าทำไมถึงได้เลือกนานนัก เมื่อเห็นว่าอีกคนเลือกพุดดิ้งก็ทำหน้าเหมือนจะดูสงสัย

"วันนี้เป็นพุดดิ้งหรอคะ"
Reposted by ふたば🌱(ยืนยันแล้ว)
[1 มกราคม]

ช่วงเช้าของวันขึ้นปีใหม่ ชิโอริออกมาไหว้พระกับครอบครัว
ท่ามกลางรอยยิ้มที่ล้อมรอบเธอกลับทำสีหน้าไร้อารมณ์และยิ้มเท่าที่จำเป็น

(เพิ่งจะมีเวลามาวาดย้อนค่ะ-- สามารถแอคเจอได้หรือทักสั้นๆได้เหมือนกัน!)
ไม่ทันจะได้กล่าวลาหรือเอ่ยตอบอะไร อีกฝ่ายก็วิ่งหายไป ทิ้งเธอให้ยืนตาเป็นจุดอยู่ตรงนั้นราวกับจุดเช็คพอยท์ในเกมRPG

รอยยิ้มบางๆเผยขึ้นที่มุมปากพร้อมเสียงหัวเราะในลำคอ เป็นรุ่นน้องที่ตลกดีนะ
(ว ไว555555555 ขอบคุณที่แวะมานะคะะ เจอกันที่โรงเรียนะโควไฮคุง ! )
"เป็นคำถามที่คนเป็นเวรทำข้าวเย็นกำลังถามตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ"

หรือก็คือ เธอเองก็ยังไม่รู้ว่าเย็นนี้จะทำอะไรดี ถึงจะมีวัตถุดิบคร่าวๆแล้วก็ตาม

เธอเริ่มออกเดินไปก่อนนิดหน่อยและรอให้อีกคนเดินตาม ระหว่างนั้นยามะจังก็เอียงๆคอมองรอบๆไปด้วย
"ทำไมถึงคิดว่ามีอะไรหรอคะ?"

เธอถามกลับด้วยเสียงเรียบ เมื่อได้รับขนมมาแล้วก็ยืนรออยู่ห่างจากหน้าร้านนิดหน่อย ระหว่างนั้นก็มองขนมอื่นๆในตู้ไปด้วย

ถ้ามีค่าขนมฉันจะกลับมาแน่ มัตเตโร่ *วิ๊ง*
"5ขวบค่ะ"

เธอตอบขณะกำลังเดินอยู่ ระหว่างทางฟุตาบะก็คิดไปด้วยว่าจะซื้ออะไรบ้างถ้าไม่เจอของลดราคา อย่างอื่นก็คงจะพอทดแทนได้บ้างล่ะนะ...

"ฉันควรจะถามตั้งนานแล้วแต่... ทางนั้นเองก็มาซื้อของหรอคะ?"

เหมือนจะถูกพาไหลไปตามกระแสของบทสนทนาจนลืมคำถามที่เธอตั้งใจจะถามตั้งแต่แรกไปเสียสนิทเลย
"?"

จู่ๆอีกคนก็บอกแบบนั้น ท่าทีฟุตาบะดูไม่ได้รีบอะไรกลับเริ่มเปลี่ยนเป็นตื่นตัวนิดๆก่อนจะเริ่มเดินนำออกไปก่อน

ถึงจะบอกว่ารีบ แต่ร้านก็อยู่ตรงหัวมุมนี่เอง

ร้านขายเนื้อที่มักจะขายเนื้อเกรดดีๆในราคาประหยัด เป็นกลยุทธ์การตลาดที่ถึงแม้จะมาไม่เจอ ก็ต้องซื้ออย่างอื่นที่เกรดใกล้เคียงกันอยู่ดี ...
"นั่นสินะคะ"

คำตอบที่เหมือนกับไม่ได้คิดไว้เหมือนกันพร้อมใบหน้านิ่งๆที่ดูไม่ออกว่าคิดอะไรอยู่

"กำลังคิดว่าถ้าเจอใครก็อยากจะขอไอเดียเหมือนกัน..."

แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ

"ของทอด... พวกอาหารชุบแป้งทอดเป็นไงคะ?"

หลังจากที่ยืนคิดอยู่พักนึงก็ได้ไอเดียนั้นออกมา
เมื่อยื่นสายจูงให้อีกฝ่าย ยามะจังก็ขยับเดินตามอย่างว่าง่าย วันนี้ท่าทางจะเป็นเด็กดีนะ ?

"แบบนี้นี่เอง..."

เธอพยักหน้า พอจะเข้าใจเรื่องของคนที่แพ้พวกขนสัตว์อยู่บ้าง เพราะญาติเธอก็เข้ากับสัตว์ไม่ค่อยได้เท่าไหร่ด้วยเหตุผลแบบเดียวกัน

เมื่อมองดูว่ายามะจังไม่ได้แสดงท่ามีตื่นเต้จนเกินไป จึงปล่อยให้อีกคนได้จูงเอง
ฟุตาบะพยักหน้า คิดว่าคงจะได้มีโอกาสมาเดินแบบนี้บ่อยๆ เพราะเริ่มรู้จักคนเยอะแล้ว

"ไว้เจอกันใหม่นะคะ"

เธอโค้งให้ ส่วนยามะจังก็ส่ายหางดุ๊กดิ๊กๆบอกลาด้วยนิดหน่อย เมื่อลากันเสร็จแล้วฟุตาบะก็เริ่มออกเดินแยกไปทางย่านที่อยู่อาศัย ที่ไม่ไกลจากย่านการค้ามากนัก

(ขอบคุณที่แวะมาเล่นด้วยนะคะะ 😭😭😭)
เมื่อได้ยินแบบนั้นก็ดูจะโล่งใจนิดหน่อย ระหว่างที่เดินก็มองอีกฝ่ายที่ดูเหมือนจะสนใจยามะจังมากๆ เธอจึงคิดบางอย่างได้

"ฉันไม่มั่นใจว่าจะมีคนเยอะหรือเปล่า แต่ก็ไม่อยากจะให้เข้าไปร่วมการแย่งชิงกับคนจำนวนมากๆเท่าไหร่ค่ะ"

เธอหมายถึง ไม่อยากจะรบกวนอีกฝ่ายในการช่วยเธอแย่งซื้อของลดราคาที่ว่านั่นเลย...

"อยากจะลองเดินกับยามะจังไหมคะ?"
มือยื่นส่ายจูงให้กับอีกฝ่าย
"เค้กให้คุณพ่อ... แล้วก็..."

ส่งเสียงในลำคอขณะสายตากวาดมองขนมตรงหน้า

"ขนมใหม่... "

เธอพยักหน้า อื้อ อันนี้ก็แล้วก็ เมื่อตัดสินใจได้แล้วก็ลุกขึ้นยินก่อนจะเริ่มสั่งขนมที่อยากได้

"ฉันเองก็ต้องประหยัดเหมือนกันค่ะ..."

เธอหันไปมองอีกฝ่ายด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนมีอะไรในใจ แต่ไม่ได้พูดอะไรต่อ
เดินถอยออกจากร้านมานิดหน่อยพร้อมกับอีกฝ่าย พลางมองตามมือที่ชี้ไปอีกทาง

"คิดว่าได้ของครบแล้ว ตั้งใจว่าจะกลับเลยค่ะ"

มองเจ้าชิบะพร้อมเขย่าสายจูงเบาๆส่งสัญญาณบอกว่ากำลังจะกลับแล้วให้ยามะออฟฟิศ

"ขอบคุณที่ชวนมาด้วยกันนะคะ"

ไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณที่พาเธอมซื้อขนมด้วยกัน