ลืมลงในนี้ มาครับพี่น้องตี๋เค้กแสบๆ #ธัดเดเกโอะ #ตี๋เค้ก

เวิ่นเว้อพร็อตจนได้เรื่อง หลังผมนี่แทบระเบิด

คือนุอยาดอวดลูกชาย 😔

ตี๋เค้กที่เธอใฝ่ฝันคงไม่ใช่ฉันที่เป็นอยู่

ตี๋การละครใส่พี่ทำไม

เพราะเหมือนพี่แกก็รู้มาจากพี่มากาอยู่นิดหน่อยว่าบักรั่วมันเป็นยังไง แล้วก็จะมีอีเว้นท์ซัมติ้งอะไรสักอย่างให้สองคนนี้ได้คุยกันตามนั้นครับท่านผู้ชมจะแต่งมั้ยอันนี้อีกเรื่อง แต่อยากแต่งอยู่

ทุกครั้งที่เห็นก็มักจะหันมองตามทุกครั้งแบบที่ก็ไม่ทันได้รู้ตัว คล้ายกับว่าการจ้องมองรุ่นพี่บ้านแอดเลอร์คนนั้นจะกลายเป็นกิจวัตรประจำวันของเขาไปเสียแล้ว และแน่นอนว่าหลายครั้งพี่แม็กซ์แกก็รู้ตัวว่าบักรั่วมันแอบมองตัวเองอยู่ แต่พี่เขาก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังหันไปยิ้มให้มันทุกครั้งที่สังเกตเห็นมันด้วย ช่วงแรกพี่แม็กซ์แกก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่ามันมาแอบมองพี่แกทำไมแต่ไปๆมาๆพี่แกก็เหมือนชินอ่ะไม่ได้อะไรกับมันต่อ

คือตอนแรกมันก็แค่แอบสังเกตพี่เขาแค่เวลาที่มีโอกาสอ่ะแหละ แบบเดินผ่านกัน มองไปแล้วเห็นพี่เขาพอดีอะไรแบบนี้ แต่ไปๆมาๆไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่สายตาของบักรั่วมันก็จะพยายามหาใครคนนั้นอยู่ตลอด สีน้ำตาลของเปลือกไม้คล้ายจะกลายเป็นสีที่เขาโปรดปรานขึ้นมาเสียอย่างงั้น

แม้แต่วันที่แบบไม่ใช่วันที่ดีอ่ะ ท้องฟ้าไม่สดใส เจอเรื่องแย่ๆมา พี่แกก็ไม่ได้แสดงอากัปกิริยาอะไรที่เป็นไปในทางด้านลบ อาจจะมีซึมไปจากเดิมเล็กหน่อยแต่ก็ยังคงความสดใสไว้ได้อยู่เสมอ ซึ่งช่างขัดกับคนที่แม้จะเป็นเรื่องเล็กแค่ไหนแต่ถ้ามันมาขัดการทำงานของเขา ความรู้สึกไม่สบอารมณ์เอาซะเลยก็จะเกิดขึ้นทันทีแบบไม่ต้องถามหา

ถ้าเห็นสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยผ่านหน้าก็จะแวะไปเล่นด้วยตลอดตอนเล่นกับพวกมันพี่แกก็ยิ้มมีความสุขนุ่มฟูสุดๆ ยิ้มแย้มเวลาเห็นท้องฟ้าสดใสสายลมพัดผ่าน ยิ้มโบกมือทักเวลาเห็นคนรู้จักเดินผ่าน ยิ้มให้ตั้งแต่บุคลากรตั้งแต่ระดับสูงของ รร ยันภารโรงใน รร แน่นอนว่ารวมถึงพวกสิ่งมีชีวิตใน รร ด้วย ดูมีความสุขกับทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตสุดๆอ่ะคนนี้

พี่แม็กซ์ก็ยังคงเป็นอัธยาศัยดีเหมือนเดิม ไม่ได้แสร้งทำเพราะอยู่ในสังคมหรืออะไรเลย คือพี่เขาก็เป็นของพี่เขาแบบนั้นอยู่แล้วอ่ะ เป็นคนอัธยาศัยดีโดยกำเนิดของแทร่เลยแหละ ต่างแค่ตอนอยู่คนเดียวเหมือนพี่เขาจะมีเอนเนอ์จี้ของความสงบความรู้สึกสบายใจแปลกๆลอยอยู่รอบตัวพี่แกตลอดเวลา ดูไม่ได้เฮฮายิ้มกว้างเหมือนตอนอยู่กับเพื่อนแต่ให้ความรู้สึกสงบมากกว่า

ไปๆมาๆมันเลยชอบแอบมองพี่เขาทุกครั้งที่มันมีโอกาส เดินสวนกันมันก็มองพี่เขามองสิ่งรอบๆตัวมองอากัปกิริยาพี่เขามองว่าตอนที่พี่เขาอยุ่คนเดียวหรืออยู่กับคนอื่น พี่เขาแสดงออกยังไงแตกต่างกันมั้ยหรือไม่ได้แตกต่าง แต่สิ่งที่มันได้คือพี่เขาไม่ได้แตกต่างกันเลยไม่ว่าจะตอนอยู่คนเดียวหรือตอนอยู่กับเพื่อน

มันเข้าใจแล้วก็มองโลกในหลักของความสมเหตุสมผลไม่ก็หลักเหตุผลมาโดยตลอด มันไม่ได้มองโลกในเลนส์ของความรู้สึกหรือหลักสังคมนิยม เพราะมันไม่เคยมีของแบบนั้น พอมาเห็นพี่แม็กซ์ที่มีทัศนคติที่แบบไนซ์มากๆมองโลกในแง่ดีมันเลยประหลาดใจ แบบมากๆด้วยฟิลแบบไม่เข้าใจความคิดพี่แกอ่ะ ไม่เข้าใจอุปนิสัยไม่เข้าใจตัวตนของพี่แก ตอนแรกก็แค่ประหลาดใจแต่พอนานเข้ามันก็เปลี่ยนเป็นความสงสัยในตัวพี่แกแทน

หลังจบเรื่องนี้ทุกคนก็แยกย้ายกันไปไม่ได้ติดใจอะไรกันอีกแต่มันจะมีอยู่คนนึงที่ดูจะคิดหนักกว่าเพื่อน เหมือนมันข้องใจอ่ะ คือบักรั่วมันกลับตัวแล้วอ่ะแหละใช่อยู่ แต่เหมือนมันแค่ไม่เข้าใจคนประเภทพี่แม็กซ์อ่ะแบบ มันไม่เข้าใจการเข้าสังคม มันไม่เข้าใจความรู้สึกหรือแนวคิดของคนปกติทั่วไปที่เขาอยู่ในสังคมกัน เหมือนๆกับที่มันไม่เคยเข้าใจความเจ็บปวดเพราะมันไม่เคยได้รับความเจ็บปวดมาก่อน

เข้าใจว่าพี่เป็นคนใจดีอัธยาศัยดีใดๆก็ตามแต่เล่นงี้พี่ก็คนดีเกินอ่ะ ออกแนวพ่อพระ ออกแนวพระเอกนิยาย ออกแนวนางเอกละครหลังข่าวเกินงี้ ทุกคนอึ้ง บักรั่วอึ้ง แต่พี่มากาไม่เป็นอะไรเลยเหมือนคนมีภูมิต้านทานอ่ะ

เรื่องตอนนั้นพี่แกก็เหมือนจะเข้าไปในแนวว่าบักรั่วมันอยู่ช่วงวัยทีนกำลังไฟแรงเลยอาจจะเผลอหนักมือไปหน่อย พี่แกก็เลยแบบเข้าใจแล้วก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมบอกด้วยว่ายกโทษให้ไม่ได้คิดอะไรกับเรื่องนั้นเลย ไรงี้ ไอ้รั่วงง เพื่อนพี่แม็กซ์งง พี่ว่าอะไรนะคะเมื่อกี้เหมือนหูหนูจะไม่ดีกะทันหัน ยกโทษให้มันง่ายๆไม่พอแถมดูทรงแล้วไม่ได้โกรธอะไรบักรั่วมันตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ

จนไอรั่วมันแบบเอ่อพี่แกก็คงไม่ให้อภัยมันเหมือนคนอื่นแหละ เพราะคนส่วนใหญ่จะกลัวมันจนแบบไม่ทันได้ขอโทษจบประโยคก็หนีมันไปละ หรือถ้ายอมคุยกับมันจริงก็จะเป็นแนวๆรำคาญแบบ คราวนี้อะไรอีกล่ะ โผล่หน้ามาทำไมงี้ ไม่ก็จะเป็นแนวสายวีนฉ่ำแม่งเลยงี้ แหมอีสั๊ส ทำกูซะหนักจะมาให้กูยกโทษให้หร๊อ มึงเป็นอะไร๊ แต่พี่แกก็แค่ยิ้มหวานให้มันแทนแล้วก็แบบ อ๋ออออ เรื่องนั้นนี้เองอย่างงั้นสินะ เป็นเด็กดีจังนะนู่นนี้นั้น

ส่วนพี่แม็กซ์ที่เห็นมันก็ยิ้มให้ทักทายแบบ อ้าวว่าไง ทักทายพี่มากานู่นนี้นั้นแล้วก็หันมาทักบักรั่วบ้าง ปัชโช่ใช่มั้ยนู่นนี้นั้น วันนี้พวกเธอสองคนมาทำอะไรหรอ ถ้ามาตามหาเรนตอนนี้เรนไม่อยู่นะ ไรงี้ตามประสาคนอัธยาศัยดี แต่พี่มาก็แบบเอ่ยไม่ช่ายนาจ้า มาวันนี้คือลากลูกชายมาขอโทษคนจ้า พาไปขอโทษจนครบแล้วเหลือแค่นายเลยเอามันมาขอโทษเธอด้วยไรงี้ พี่แม็กซ์ก็หุปยิ้มแบบดูตกใจนิดหน่อยฟิลๆประหลาดใจอ่ะ

ไม่ได้รู้สึกโกรธต่อว่าหรือมีอาการหวาดกลัวมันเหมือนคนอื่นๆที่มันไปขอโทษมา แถมพี่แกดูไม่ได้โกรธอะไรมันด้วยซ้ำทั้งที่มันก็เล่นพี่แกไว้หนักอยู่ พี่แกมีท่าทีเฉยๆแล้วก็เหมือนจะไม่ได้เก็บเรื่องนั้นมาใส่ใจด้วย เห็นหน้าก็แค่ทักทายตามปกติตอนนั้นที่มันเข้าไปขอโทษพี่เขาพี่เขาก็อยู่กับเพื่อนเขาพอดี เพื่อนเขาก็ไม่ได้โอเคกับมันหรอกแถมออกระแวงมันหน่อยๆด้วยว่าแบบ มึงมาทำไมเอ่ย ช่างกล้านัก

พร็อตยางรั่วแม็กซ์ #ปัชโช่แม็กซ์

พร็อตเรื่องที่บักรั่วมันกำลังอยู่ในช่วงกลับใจเจ้มากาแกก็พามันไปขอโทษคนนู่นคนนี้มาแล้วแต่ทุกคนดูกลัวมันไปหมด ส่วนมากที่ให้อภัยก็เพราะกลัวตัวเองจะโดนหนักกว่าเดิมไม่ก็ยอมรับคำขอโทษแบบไม่เต็มใจเท่าไหร่หรอก บางคนมันก็ไม่รับคำขอโทษเลยซึ่งมันก็เข้าใจ แต่มันจะมีแค่พี่แม็กซ์เท่านั้นที่ดูไม่ได้มีท่าทีอะไรกับมันเป็นพิเศษ

ตอนนี้อยากแต่งทั้งยางรั่วแม็กซ์ ทั้งแลนซ์ด็อต แต่คือแลนซ์เวิร์ธเรื่องนั้นก็อยากแต่งให้จบ เรนแม็กซ์มันก็ฟิน ด้อมว่องโกเล่ก็เรียกร้อง 😞

ทุกคนครับ เซอร์ไพรส์

44 - มากกว่า (1/2)
#ถ้ามีหางแสดงว่ากางเกงตูดขาดใช่ไหมครับ