𝕽𝔞𝔭𝔥𝔯𝔬𝔞𝔦𝔤 ♱̥̇ 𝔖𝔠𝔥
@son0fhatred.bsky.social
25 followers 29 following 230 posts
⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ⠀♱ 𝖥𝖺𝗍𝗁𝖾𝗋 𝗈𝖿 𝐌𝐨𝐧𝐚𝐭𝐞𝐫𝐫𝐚 𝐒𝐚𝐧𝐜𝐭𝐮𝐚𝐫𝐲 ⛧
Posts Media Videos Starter Packs
Pinned
son0fhatred.bsky.social

⠀⠀⠀ ว่าด้วยสถานที่ศักดิ์สิทธิ์
⠀⠀⠀ ย่อมต้องมี 'กฎข้อห้าม'

โปรดรักษาความสงบ
แลปฏิบัติตาม

━━ 𝕽𝔞𝔭𝔥𝔯𝔬𝔞𝔦𝔤 ♱̥̇ 𝔖𝔠𝔥
son0fhatred.bsky.social
🤷🏻‍♂️
deathinsilence.bsky.social
( ห๊า )
son0fhatred.bsky.social


นัยน์ตาสีเข้มจับจ้องไปยังริมฝีปากที่ขยับเพียงเล็กน้อยของเซปเบียต ไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรออกมาก็จริง ทว่าการกระทำกลับเป็นสิ่งตรงข้าม

ระยะห่างระหว่างใบหน้าของบุคคลทั้งสองลดลงอย่างรวดเร็วภายในชั่วอึดใจ ริมฝีปากประกบปิด ช่วงชิงคำพูดถัดไปให้กลืนหายเข้าลำคอจนสิ้น ไม่เพียงจังหวะจู่โจมหนักหน่วงแต่ยังใช้มือข้างหนึ่งดันร่างของอีกฝ่ายให้เอนกลับไปนอนราบลงบนเตียงอีกครั้ง

son0fhatred.bsky.social


บิดาแห่ง 𝐒𝐚𝐧𝐜𝐭𝐮𝐚𝐫𝐲 𝐨𝐟 𝐌𝐨𝐧𝐚𝐭𝐞𝐫𝐫𝐚 โป้ปดอีกครา ทว่าไร้ซึ่งคำภาวนาต่อพระองค์ผู้สูงสุดอีกแล้ว

ได้เวลาลงไปที่ชั้นใต้ดินเสียที 'นาง' อาจจะสดับรับฟังคำวิงวอนก็เป็นได้

คุณจะไม่มีวันได้รับอันตรายจากสิ่งใดอีก... ซีบี... ต่อให้ต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

⠀⠀⠀ ─── ⋆⋅ ♰ ⋅⋆ ─── 𝑻𝑩𝑫

son0fhatred.bsky.social


กระนั้นแล้วฝ่ามือและช่วงแขนอีกข้างกลับประคองช่วงหลังเอาไว้ด้วยความนุ่มนวล ลมหายใจแลกเปลี่ยนแนบชิดอยู่ครู่หนึ่ง คนที่อยู่ด้านบนกลับเป็นผู้ตัดสินใจผละออก

ใช่ เขามีเรื่องที่จะต้องไปทำ

ราฟรอยก์หยัดกายลุกขึ้นอีกครั้ง ปาดริมฝีปากของตนเองอย่างลวก ๆ ด้วยหลังมือก่อนที่จะจัดเน็กไทและเสื้อสูทที่สวมอยู่ให้เข้าที่

"พักผ่อนเถอะ ผมจะไปเตรียมมื้อค่ำและยามาให้"

son0fhatred.bsky.social


นัยน์ตาสีเข้มจับจ้องไปยังริมฝีปากที่ขยับเพียงเล็กน้อยของเซปเบียต ไม่ได้แสดงอารมณ์อะไรออกมาก็จริง ทว่าการกระทำกลับเป็นสิ่งตรงข้าม

ระยะห่างระหว่างใบหน้าของบุคคลทั้งสองลดลงอย่างรวดเร็วภายในชั่วอึดใจ ริมฝีปากประกบปิด ช่วงชิงคำพูดถัดไปให้กลืนหายเข้าลำคอจนสิ้น ไม่เพียงจังหวะจู่โจมหนักหน่วงแต่ยังใช้มือข้างหนึ่งดันร่างของอีกฝ่ายให้เอนกลับไปนอนราบลงบนเตียงอีกครั้ง

son0fhatred.bsky.social


สีหน้าของคนตรงหน้าแทบไม่ได้แปรเปลี่ยนจากปกติก็จริง กระนั้นผู้มองก็รับรู้ได้ว่านั่นแสดงอาการทั้งไม่เชื่อ ประหลาดใจ และไม่ยอมรับ

"บันไดลงชั้นใต้ดิน... รูปภาพนั่น..."

แม้คำพูดจะขาดห้วงและไม่ได้ปะติดปะต่อกันสักเท่าไหร่ แต่ทำไมราฟรอยก์จะไม่รู้ว่าผู้พูดนั้นจดจำรายละเอียดทุกอย่างได้อย่างชัดแจ้ง แต่มันก็ยังคงขัดกับความต้องการของเขาอีกอยู่ดี

son0fhatred.bsky.social


"คุณ..."

สุดท้ายเซปเบียตก็เป็นผู้ทำลายความเงียบลงก่อน แต่ดูเหมือนมันจะขัดกับความต้องการของผู้เป็นเจ้าของห้องแห่งนี้ ราฟรอยก์ส่ายหน้าไปมาช้า ๆ ก่อนที่จะเอื้อนเอ่ยทีละคำ เนิบช้า ทว่าชัดถ้อยชัดคำ

"คุณแค่หมดสติไปซีบี ที่โถงทางเดิน"

ข้าแต่พระองค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ โปรดอภัยโทษให้แก่ลูกผู้พลั้งปากกล่าวเท็จไปแล้วด้วยเถิด

คำพูดนั้นไม่มีสิ่งใดเป็นจริง

Reposted by 𝕽𝔞𝔭𝔥𝔯𝔬𝔞𝔦𝔤 ♱̥̇ 𝔖𝔠𝔥
deathinsilence.bsky.social
⠀⠀⠀

⠀⠀⠀⠀⠀" ..𝘐 𝘢𝘭𝘳𝘦𝘢𝘥𝘺 𝘧𝘰𝘳𝘨𝘰𝘵 𝘮𝘺 𝘰𝘸𝘯 𝘦𝘮𝘰𝘵𝘪𝘰𝘯𝘴, 𝘣𝘶𝘵 𝘪 𝘢𝘭𝘸𝘢𝘺𝘴 𝘳𝘦𝘮𝘦𝘮𝘣𝘦𝘳 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘦𝘢𝘳 𝘰𝘧 𝘸𝘢𝘬𝘪𝘯𝘨 𝘶𝘱 𝘢𝘭𝘪𝘷𝘦... "

⠀⠀⠀
son0fhatred.bsky.social


ใบหน้าของราฟรอยก์เงยขึ้นตามแรงช้อนใต้คาง สายตามองตรงจ้องเข้าเข้าไปในดวงตาเรียวสีเข้มของคนตรงหน้า ริมฝีปากวาดออกเป็นรอยยิ้มที่ยากได้พบเห็นโดยบุคคลอื่น

"ไม่มีใบหน้าไหนจะน่ารักมากกว่าคุณอีกแล้วซีบี ส่องกระจกเอาเถอะ"

หากเขาหมายถึงความน่ารักใน 'ช่วงเวลาอื่น' ก็เกรงว่าคงจะไม่มีโอกาสได้เห็นเองแล้วกระมัง

son0fhatred.bsky.social


สายตาหรุบลงต่ำ จับจ้องไปยังบริเวณลำคอของคนตรงหน้า มันขยับเล็กน้อยตามคำตอบกลับของผู้พูด ราฟรอยก์ลอบกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากขณะขยับเข้าไปใกล้มากกว่าเดิม

"เสียดายอะไร"

แว่วเสียงกระซิบถามตามมาด้วยสัมผัสจากปลายลิ้นที่ลากผ่านจากช่วงคอด้านล่างย้อนกลับมาถึงสันกรามจึงค่อยยินยอมผละออก

son0fhatred.bsky.social


ซีบี... คุณนี่มัน...

แม้จะมีความคิดเช่นนั้น แต่ราฟรอยก์ก็ยังคงรักษาสีหน้าของตนให้เรียบนิ่งเอาไว้อย่างเป็นธรรมชาติ แม้กระทั่งจะเป็นตอนที่ขยับใบหน้าของตนเอียงข้าง ปลายจมูกเฉียดผ่านข้างแก้มของคนตรงหน้าอย่างจงใจไปยังใบหู ขบงับเข้าคราหนึ่งด้วยหวังเพียงเย้าหยอก ไม่ได้ต้องการให้เซปเบียตต้องเจ็บปวด

"ตอนนี้ผมยังไม่หิวเท่าไหร่น่ะสิ"

son0fhatred.bsky.social


เรียวคิ้วมุ่นเข้าหากันด้วยความสงสัยยามได้ยินคำ 'ไม่จำเป็นต้องปราบ' หากแต่ยังไม่ทันที่จะเอื้อนเอ่ยคำโต้แย้งอันใดกลับไป พลันประโยคไล่หลังก็ตามมาเสียก่อน แม้ว่าเซปเบียตจะผละออกไปแล้ว แต่ระยะห่างระหว่างคนทั้งคู่ก็ลดลงอีกครั้งด้วยใบหน้าของราฟรอยก์ที่ขยับเข้าไปหา ยามที่ริมฝีปากเกือบจะสัมผัสเข้ากับอีกฝ่ายกลับหยุดไว้และเอ่ยขึ้นเบา ๆ แทน

"เดี๋ยวก็โดนกัดเอาหรอก"

son0fhatred.bsky.social


เสียงแค่นหัวเราะดังขึ้นแทบจะในทันที ราฟรอยก์ไม่เชื่อในคำพูดนั้นสักนิด เพียงคนตรงหน้าเสียเวลาไปกับหลีกลี้ 'สิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติ' ก็ไม่น่าหลงเหลือเวลาเล่นกับสัตว์แล้วกระมัง

"คิดว่าโดเบอร์แมนจะยอมศิโรราบโดยง่ายเพียงการลูบหัวแค่ครั้งเดียวหรือ"

son0fhatred.bsky.social
นั่นซี โรลเพลินมาก
son0fhatred.bsky.social
ห้ามเห็น
deathinsilence.bsky.social
*มองคำว่าน้อยใจ* 🧐
son0fhatred.bsky.social


ไม่มีใครทำลายความเงียบนี้ทิ้ง เซปเบียสเพียงจับใบหน้าของเขาให้หันไปมาราวกับตรวจสอบบางสิ่งแล้วพรูลมหายใจตาม ทิ้งตัวตามสบายลงในอ้อมกอดอีกครั้ง

บางทีคน ๆ นี้อาจจะเพิ่งผ่านประสบการณ์เจอกับราฟรอยก์ ‘ตัวปลอม’ มากระมัง

น่าน้อยใจจริงเชียว ถึงกับแยกตัวจริงกับตัวปลอมไม่ออกเลยหรือ

son0fhatred.bsky.social


ปลายนิ้วเกลี่ยหลังมือที่จับยึดเอาไว้เบา ๆ ราว 2-3 ที จึงค่อยยินยอมปล่อยให้เป็นอิสระ

นี่ซีบีกำลังว่าเขาเหมือนหมาหรืออย่างไร

“ปกติคุณเล่นกับโดเบอร์แมนแบบนี้?”

เรียวคิ้วยกสูงขึ้นตามน้ำเสียงเป็นเชิงถาม

ประเดี๋ยวก็โดนกัดเข้าจริง ๆ หรอก

son0fhatred.bsky.social


ไม่มีใครทำลายความเงียบนี้ทิ้ง เซปเบียสเพียงจับใบหน้าของเขาให้หันไปมาราวกับตรวจสอบบางสิ่งแล้วพรูลมหายใจตาม ทิ้งตัวตามสบายลงในอ้อมกอดอีกครั้ง

บางทีคน ๆ นี้อาจจะเพิ่งผ่านประสบการณ์เจอกับราฟรอยก์ ‘ตัวปลอม’ มากระมัง

น่าน้อยใจจริงเชียว ถึงกับแยกตัวจริงกับตัวปลอมไม่ออกเลยหรือ

son0fhatred.bsky.social


จู่ ๆ คนในอ้อมกอดก็ผละออกทันใด สีหน้ามีแววตกใจระคนสงสัย กวาดสายตาไปโดยรอบราวกับพยายามจะทำความเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แล้วฝ่ามือเย็นเยียบทั้งคู่ก็ตบแปะเข้ากับใบหน้าของราฟรอยก์

แน่ล่ะ ไม่มีใครกล้ากระทำเช่นนี้กับเขามานานมากแล้ว แต่ด้วยเพราะเป็นคนตรงหน้า จึงไม่ได้ถือโทษโกรธอันใด

son0fhatred.bsky.social


เซปเบียตสะดุ้งเฮือก ร่างกระเด้งพรวดขึ้นจากฟูกนอนสีขาวเข้าสู่อ้อมกอดของราฟรอยก์ ที่นี่คือห้องนอนใหญ่ภายในเคหะสถาน หาใช่ทางลงสู่ชั้นใต้ดินอันมืดมิดนั้น

เสียงหอบหายใจเป็นจังหวะเดียวกับร่างกายกระเพื่อมขึ้นลง เจ้าของสถานที่แห่งนี้ไม่ได้ปริปากแม้เพียงคำเดียว กระทำเพียงลูบแผ่นหลังปลอบโยนอย่างแช่มช้าก็เท่านั้น

son0fhatred.bsky.social


เซปเบียตละถอยออกไปแล้ว แต่ราฟรอยก์ว่องไวกว่านั้น มือข้างหนึ่งคว้ายึดข้อมือเขาเอาไว้ได้อย่างทันท่วงที

“เหมือนอะไร”

แม้นัยน์ก็จับจ้องเข้าไปราวกับพยายามที่จะอ่านสิ่งที่อยู่ภายในมโนคิดของคนตรงหน้า

Reposted by 𝕽𝔞𝔭𝔥𝔯𝔬𝔞𝔦𝔤 ♱̥̇ 𝔖𝔠𝔥
deathinsilence.bsky.social
⠀⠀⠀
⠀⠀⠀

⠀⠀⠀⠀𝗂𝗆𝗆𝗈𝗋𝗍𝖺𝗅𝗂𝗍𝗒 𝗂𝗌 𝗍𝗁𝖾 𝖼𝗋𝗎𝖾𝗅𝖾𝗌𝗍 𝗀𝗂𝖿𝗍 𝗈𝖿 𝖺𝗅𝗅...

⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀𝐙𝐞𝐩𝐛𝐢𝐚𝐭

⠀⠀⠀
son0fhatred.bsky.social


เรียวคิ้วมุ่นเข้าหากันด้วยความไม่เข้าใจขณะเงยหน้าขึ้นสบ

“เล่นอะไรของคุณ… ซีบี”

Reposted by 𝕽𝔞𝔭𝔥𝔯𝔬𝔞𝔦𝔤 ♱̥̇ 𝔖𝔠𝔥
peripateticpal.bsky.social

⠀⠀⠀𝐂𝐎𝐋𝐋𝐄𝐂𝐓𝐈𝐎𝐍 𝐎𝐅 𝐈𝐃𝐄𝐀𝐒
⠀⠀⠀❲ คลังสะสมไอเดีย ❳
son0fhatred.bsky.social


⠀⠀⠀เพราะ คริสตจักรรู้สึกถูกคุกคาม
⠀⠀⠀จึงมีการนิยาม ‘ความเร้นลับ’
ว่าเป็น ‘สิ่งชั่วร้าย’

และอคตินี้ก็ยังคงอยู่

━━ 𝕽𝔞𝔭𝔥𝔯𝔬𝔞𝔦𝔤 ♱̥̇ 𝔖𝔠𝔥