เอ้อ ลืมไปซะสนิทเลย

แหม พอดีว่าดองไว้นานแล้วน่ะ

โลกิอิซา กับชาร์ลอิซานั่นแหละ

พอวาดครั้งหนึ่งแล้วติดเลยวุ้ย

ติดแท็กด้วยละกัน #ออลอิซา

เพลงบ้าอะไรทำผมเศร้าจนร้องไห้

บ้าเอ๊ย! ทีมงานขยี้ชะมัด ขยี้จนจะร้องไห้ บ้าเอ๊ย!!

เอาแปลไทยไปนะ

และแล้วก็มาอยู่ด้อมLOTMยาวๆ

youtu.be/-X9bkdbLQq8?...

เขาว่ากันว่า ถ้าเราสปอยล์ เราจะทำงานเร็วขึ้น

ไอ้แก๊กสั้นๆ2หน้าโคตรขี้เกียจเลยล่ะ

ปล.ฟื้นตัวแล้ว แต่เป็นภูมิแพ้แทน เยี่ยมไปเลยยยยยย

บลูล็อคแปลไทยเล่มใหม่ออกมาแล้วนี่นา แต่ขอซื้อทีหลังนะ เอาเงินไปซื้ออย่างอื่นก่อนอ่ะ

ปีหน้าได้เวลาที่จะต้องไปมหาลัยแล้วสินะ...ป่วยกระเสาะกระแสะแบบนี้จะรอดไหมนะ

ไพน่อนเกลืออ่ะ การันตีเลยกว่าจะหลุด แง

#ออลอิซา

มาแจมบ้าง

พบอีกครั้ง🐰🌱

🌱:ตอนที่ฉันพบนายครั้งแรก ฉันคิดว่านายสูงมากเลยนะ
🐰:เอ๋ งั้นเหรอ?
🌱:อื้อ อื้อ
🐰:นายเตี้ยเองนะ
🌱:อ่ะ (⁠ʘ⁠ᗩ⁠ʘ⁠’⁠)
🐰:ฮะๆ หน้านายตลกชะมัด

รู้ตัวอีกทีฟิคใน รอร. ก็มีการกดหัวใจไป 501 ไปแล้ว แคปตอน 500 ไม่ทัน ปวดหัวเหลือเกิน

ช่วงนี้ยังคงปวดหัวไม่หาย เลยทำได้แค่วาดรูปเล่นเท่านั้นเอง (ส่วนแต่งฟิคได้กระปริดกระปอย)

เอาเป็นว่าขอหายดีก่อนนะ

แปลไทยเล่มที่ 27,28 ออกอีบุ๊คแล้ว ออกมาพร้อมกัน2เล่มเลยวุ้ย

ชื่อแปลไทยแบบออฟฟิเชียลของชาร์ลออกมาแล้ว นั่นคือ ชาร์ล ชวาเลีย

มันอ่านแบบนี้เหรอเนี่ย?

แปลไทยไคเซอร์เรียกอิซางิอีกแล้ว(ที่จริงมันเรียกแต่โยอิจิไม่ใช่รึไง?)

ฮิโอริโคตรพ่อซาดิสม์

Happy Birthday Isagi Yoichi ! 1/4

นึกว่าจะวาดไม่ทันแล้ว ทำได้แค่ไหนแค่นั้นเดี๋ยวไม่ทัน

ปีก่อนก็ไม่ได้วาด ปีนี้เลยกะจะวาดให้ได้
ขอย้ำอีกครั้งนี่คืองานเร่ง

ร่างตอนแรกมีกล่องของขวัญด้วย แต่ไม่ไหวค่ะ แฮะๆ

ได้แค่ไหนแค่นั้น

ฉิบหายล่ะ จะวันเกิดยตจังแล้วนี่หว่า วันนี้ดันวุ่นทั้งวันเลยไม่ได้วาดอะไรเลยสักอย่าง//กระอักเลือด

ทั้งย้ายของ,ถือของ,เอาโน๊ตบุ๊คลี้ภัยจากพ่อ?,และยังต้องหนีฝุ่นที่เกิดจากปลวกอีก(ไม่ใช่หนังสือผมไม่สนอยู่แล้ว น่าจะหนังสือพี่)

แถมยังปวดหัวอีก(อาการที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะหายสักที ปกติไม่ปวดหัวเรื้อรัง รับมือไม่ถูกเท่าไหร่)

เอาเป็นว่าร่างไว้ก่อนละกัน

อยากได้คาแรคเตอร์ชีทของบลูล็อคโว้ย! ไม่รู้ว่าพี่น้องอิโตชิอาศัยที่จังหวัดไหนด้วย

แง อยากได้ อยากได้ เมื่อไหร่จะมีแปลไทยออกมากันนะ

Happy Valentine's Day

ช่วงนี้เอาแต่เล่นเกมกับดูอนิเมะไปเรื่อยเปื่อย รู้ตัวอีกทีก็วาเลนไทน์แล้วสินะเนี่ย

ก็เลยวาดรูปเล่นมันซะเลย

แล้วก็แกงคุณโนอาด้วยยยย

วันนี้จัดตรุษจีน(เพราะพรุ่งนี้แม่ไปหาหมอ) เหนื่อยบัดซบเลย

บางทีก็คิดนะ แค่ธูปก็มีควันเยอะแล้ว แต่ประทัดก็มีควันเยอะอีก สำลักควันแทบตาย ไอ้ประทัดเนี่ย ไม่จุดได้ไหม?

มันคือคำถามล้านแปดที่ถามพ่อไป พ่อน่าจะตอบกลับมาว่าไม่ได้อ่ะ

ขอบคุณที่วันนี้ฝนตกนะ หลังจากนี้คงจะว่างแล้วสินะ รู้ตัวอีกที ญาติคนนึงอายุ17แล้ว รู้สึกแก่จัง เฮ้อ...

จอมมารอยากลาออกรีไรท์ตอนแรกเสร็จละ

ยาทาเล็บสีแดงที่แม่ซื้อมา กลิ่นคุ้นๆเหมือนยาสีชมพูสักตัว ที่เอาไว้ทาผิวหนัง

มันก็ออกจะเหมือนไปหน่อยนะ

หูฟังยังไม่ทันจะใช้ครบ2เดือนแม่งก็พังอีกละ ต้องกลับมาใช้อันเก่าที่ยื้อชีวิตด้วยสก็อตเทปได้เนี่ยนะ

ผมอยากวาดยตจังในชุดบันนี่อีกละ

จะรีไรท์ The Demon Lord wants to resign. แล้วล่ะ เพราะอยากแก้ไขหลายอย่าง เช่นฉากต่อสู้ที่เขียนไม่ได้ในตอนนั้น(มันก็ไม่ได้เขียนได้มากนักหรอก) และพล็อตบางส่วน

แน่นอนว่าต้องเขียนห้องปิดตายตอนที่ 2 ลงไปด้วย

ทำไมต้องแอคทีฟหลังจากซีซั่น2จบลงไปด้วยฟระ เฮ้อ...

ผมรอบลูล็อคเล่มใหม่อยู่นะ

ปวดหลังจัง เอื้อก!

ผมกังวลจังว่าจะติดมาร์คได้ถูกต้องรึเปล่า

หวังว่าจะอยู่รอดปลอดภัยนะตัวฉัน(หมายถึงบัญชีด้วย)

จะได้นอนเสียที

"ห๊ะ!?"

และแล้วอิซางิก็พลั้งมือขยำก้นอีกฝ่ายไปด้วยความตกใจ ก่อนจะช็อคค้าง

[มิชชั่น เคลียร์]

แกร๊ก

"ดูเหมือนจะออกได้แล้วนะครับ เอาล่ะไปกันเถอะครับ"

แล้วนิโกะก็จูงมือพาอิซางิที่สติหลุดเดินออกไปจากห้อง

(34)

นิโกะที่เห็นว่าประตูยังไม่ปลดออกมานั้นได้ครุ่นคิดกับตัวเองก่อนจะกล่าวออกมา"หือ? ยังออกไม่ได้หรือครับ อิซางิคุงต้องขยำก้นผมด้วยสินะครับ?"

"อะ อือ ตอนของคุนิงามิก็เป็นแบบนั้น"อิซางิตอบ ก่อนจะร่ำไห้อยู่ในใจเป็นหมื่นล้านคำ

"อา งั้นขยำก้นผมเถอะครับ"

"อะ อืม"

ในขณะที่อิซางิกำลังเอื้อมมือไปจับบั้นท้ายนิโกะ จู่ๆ เจ้าตัวก็พูดออกมาว่า

"จะว่าไปก้นของอิซางิคุงนุ่มดีนะครับ"

(33)

อิซางิหันมามองด้วยสีหน้าตกใจเมื่อได้ยินสิ่งที่นิโกะกล่าว ก่อนจะโวยวายออกมาเมื่อเห็นเจ้าตัวเดินเข้ามาใกล้

"เดี๋ยวๆ นิโกะ นายจะเข้ามาทำไม๊!!?"

"แปบเดียวเองครับ เดี๋ยวก็เสร็จ"นิโกะเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย ใบหูแดงเถือก

'เขินเรอะ แล้วจะเดินเข้ามาทำไม!!?'

อิซางิได้คิดในใจก่อนะโวยวายอีกรอบ

"เดี๋ยวๆ อย่าพึ่งเข้ามา ว๊ากกก!!?"

และแล้วอิซางิก็โดนนิโกะขยำก้นนั่นแหละ

(32)

"ใช่แล้วล่ะ เงื่อนไขคือมีเซ็กซ์กันภายใน5ชั่วโมงน่ะ"

"เอ๊ะ?"นิโกะทำหน้าเหรอหราเมื่อได้ยินสิ่งที่คนอายุมากกว่าพูด

"เพราะงั้นฉันถึงใช้คำว่าสนองตัณหายังไงล่ะ"

"อา อย่างงี้นี่เอง...ต้องทำสินะครับ"

"ใช่ แถมยังมีเวลาตั้งเยอะด้วย เพราะงั้นขอทำใจก่อนนะ"หลังจากที่พูดจบ อิซางจึงหันหลังเข้าหากำแพงแล้วเอามือกุมขมับตัวเองไปด้วย

"อิซางิคุงจะทำเลยก็ได้นะครับ ผมไม่ติดอะไร"

(31)

ที่บอกเงื่อนไขชัดเจน

"ราวๆนั้นครับ ว่าแต่สุ่มเงื่อนไขได้ค่อนข้างน่าอายนะครับเนี่ย"นิโกะกล่าวในขณะที่เอามือกุมขมับไปด้วย

"พวกเราเคยถามแล้วว่าถ้าเคลียร์เงื่อนไขไม่สำเร็จจะมีโอกาสแก้ตัวอีกไหม รู้ไหมว่ามันตอบว่าอะไร?"อิซางิเปิดประเด็นออกมาก่อนจะตั้งคำถามให้เด็กหนุ่มที่อายุน้อยกว่าสงสัย

"มีหรือครับ?"

อิซางิพยักหน้าก่อนที่จะตอบว่า

(30)

"อ๋อ พล็อตที่มีในเว็บชินดันนี่เอง"

"ชินดัน?"อิซางิถามเมื่อได้ยินคำแปลกๆที่ตนไม่ค่อยคุ้นเท่าไหร่นัก

"เป็นเว็บไซต์สำหรับนักสร้างสรรค์เวลาคิดพล็อตอะไรไม่ออกน่ะครับ ห้องปิดตายเองก็เป็นหนึ่งในนั้นครับ"นิโกะอธิบายออกมา

ในที่สุดก็ได้รู้สักที—ก็ไม่ได้รู้ว่าถูกสร้างโดยใครอยู่ดีนี่หว่า!!?

"เอ่อ...แล้วอะไรแบบนั้น เอาไว้สนองตัณหาใครสักคนหรือ?"อิซางิถามด้วยความสงสัยพลางชี้ไปที่ป้าย

(29)

นิโกะ×อิซางิ

[จะออกจากห้องปิดตายได้ก็ต่อเมื่อ ขยำบั้นท้ายอีกฝ่าย เท่านั้น

จำกัดเวลา 12 ชั่วโมง]

"อีกแล้ว!!??"อิซางิกรีดร้องโหยหวน เมื่อเห็นเงื่อนไขการออกจากห้องบ้านี่

ห้องเชี่ยนี่มีไว้เพื่อสนองตัณหาใครวะ!?

คราวนี้อยู่กับนิโกะด้วยนะ บ้าเอ๊ยยยยยย!!?

"อิซางิคุง นี่มันห้องอะไรหรือครับ?"นิโกะถาม

"ห้องปิดตายน่ะ"อิซางิตอบพลางเอามือปิดหน้าไปด้วย

(28)

"ไปหาเสื้อใหม่กันเถอะเจ้าแมวน้อย~"

และแล้วอิซางิก็โดนลอเรนโซ่ลากออกไปจากห้องสีขาวทันที

หลังจากนั้นเมื่อพบกับบะโร อิซางิรีบพุ่งไปหลบหลังบะโรทันที

(27)

แควก!

อิซางิอ้าปากค้างมองการกระทำนั้นตาปริบๆ จู่ๆ ลอเรนโซ่ก็ฉีกเสื้อกล้ามของเขา แถมยังฉีกได้ง่ายดายเสียด้วย

[มิชชั่นเคลียร์]

แกรก!

"เอ๋"

อิซางิร้องออกมาเมื่อหาเสียงของตัวเองเจอ ก่อนจะถอยหลังไปอย่างรวดเร็วพลางจ้องเขม็งมาทางลอเรนโซ่

(ไคเซอร์said:โยอิจิเข้าใจฉันแล้วใช่ไหม?)

'แมวขู่ล่ะ'

ลอเรนโซ่คิดด้วยความชอบใจก่อนจะกล่าวออกมา

(26)