ยิ่งได้ยินสิ่งที่ยักษ์ฟ้ากล่าวรันยิ่งยิ้มมีความสุขจนตาปิด หากเป็นเฟอร์จิ้งจอกก็คงได้เห็นหางส่ายจนใบไม้ปลิว

ใครบ้างจะไม่มีความสุขเวลาถูกพูดเรื่องดีดีใส่เช่นนี้ ถึงบ้างคำมันจะดูเหมือนเขากำลังโดนติก็เถอะ

"ชิกะจังเป็นเด็กดีจังเลยน้า~"

"ผมจะแกล้งเธอให้ดีที่สุดเลย มาอยู่เล่นกันไปนาน ๆ เถอะ"

รันรวบชิกะมากอดพรางถูศรีษะตนเองกับอีกคนจนผมชี้ฟู มันคงจะดีกว่านี้ถ้าคำพูดเขาไม่ฟังดูแปลก ๆ

เขาไม่ตอบอะไรเป็นคำพูดชัดเจนนอกเสียจาก ยิ้มแฉ่งจนเหมือนมีเอฟเฟคสดใสอยู่ด้านหลัง

พร้อมกับแตะพัดที่แก้มด้านขวาอีกครั้งเป็นการตอบ

"นั่นสินะ มีเพื่อนก็สนุกจริง ๆ แหละครับ"

แต่น่าจะสนุกคนละแบบกันละนะ

รันคิดก่อนจะต้องนิ่งอึ้งกับคำพูดอีกคน

"..."

"ชิกะจังหมายถึง...โดนผมแกล้งแล้วสนุกหรอ"

ก็รู้อยู่แก่ใจว่าหมายถึงอะไรแต่เจ้าตัวเลือกจะกวนออกไป หรือจริง ๆ กำลังกลบความเขินกันนะ

#YSRK_cochar

(เปิดแล้ววันนี้ แผนกรับหิ้วอินโทรเวิ้ดทั่วสารทิศ !?

กดรีเพื่อเนียนรู้จัก , ช่วยหมาปลอมหาเพื่อน สนใจโคกดเฟบหรือดีเอ็มมาได้เลยค่ะ )

รันที่ยื่นมองชิกะจดอย่างตั้งใจ ก็อดคิดไม่ได้ว่าลายมืออีกคนสวยไม่เปลี่ยนเลย

ก่อนจะอดยิ้มกับคำพูดของอีกฝ่ายไม่ได้

"แค่เรียนคนละห้องเองชิกะจังแถมไม่ไกลกันมากด้วย เวลาอื่นเราเจอกันก็ได้อย่างพักเที่ยงไรงี้"

เขาเสนอทางเลือก กลัวก็แต่เจอบ่อยเกินเดี๋ยวจะเบื่อหน้าเขาซะก่อน

"ไม่ต้องกังวลไปหรอกชิกะจังเก่งอยู่แล้ว ถ้าเกิดไม่ได้จริง ๆ แค่บอกพวกยักษ์จิ๋ว เด็ก ๆ ฉลาดกันจะตายต้องเข้าใจแน่ "

ในเมื่ออีกคนเปลี่ยนอย่างที่ใจเขาหวังแล้ว เขาก็ยอมรามือจากแก้มของอีกฝ่ายแต่โดยดีก่อนจะโดนงอนเข้าจริง ๆ

”จำเป็นต้องจดด้วยหรอ?“

เรื่องพื้นฐานแบบนี้เธอก็ทำทุกวันนะชิกะจัง

เขาแค่คิดไม่มีทางพูดให้โดนคาดโทษหรอกนะ

”แย่จังผมห้องสามนะ..น่าเสียดายจังน้า….“

รันตอบก่อนจะบนเสียดายเสียงเบา ดูทรงแล้วจะไม่ใช่เรื่องดี

”แต่แบบนี้ก็หาเพื่อนใหม่เพิ่มง่ายขึ้นเลยสิเนี่ย“

“เอาละ อย่างแรกที่ชิกะจังต้องทำในการหาเพื่อนเพิ่มก็คือการทักทายและแนะนำตัว”

“เพื่อให้ง่ายลองเริ่มจากเพื่อนร่วมห้องดูละกัน”

“ว่าแต่ชิกะจังอยู่ห้องไหนนะ”

เขาเลือกเปลี่ยนไปใช่วิธีอธิบายอย่างจริงจังเพื่อดึกออกจากหัวข้อกาีแกล้งคนของเขา

“ครับครับชิกะจังชนะแล้ว เลิกมองผมด้วยสายตาแบบนั่นเถอะ”

รันกล่าวอย่างปลงตกและยอมแพ้กับอีกคน

เชื่อเขาเลย นี่แค้นฝั่งหุ่นใส่รึไงเนี่ย?

“นี่ชอบใจที่ชนะผมขนาดนั่นเลยรึไงนะชิกะจัง หืม…”

เขาหมั่นเคี้ยวอีกคนจนต้องขอเอาคืนด้วยการยืดแก้มเบา ๆ

ก่อนยกพัดขึ้นมาไว้ที่ข้างแก้มซ้าย เป็นการบอกว่าไม่ใช่ นั่นไม่ใช่การเข้าหาคนนะชิกะจังงงง

+

รันที่พยายามหลบสายตาอีกคน แต่โอนิฟ้าตรงหน้าไม่ให้ความร่วมมือกันเอาเสียเลย นิสัยเช่นนี้เวลาแกล้งก็สนุกดีหรอกแต่เวลาแบบนี้ดันเป็นเขาที่แย่ซะเอง

"...เฮ้อ..."

เขาละยอมคนคนนี้เลยมาจนขนาดนี้ใครจะเมินได้กันไม่ใช่เขาละหนึ่ง

"ผมช่วยก็ได้แต่อย่าคาดหวังนักเลย ปกติผมแกล้งคนมากกว่าเข้าใจนะ"

รันยื่นหน้าไปใกล้พรางกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนใช้ปลายพัดแตะปลายจมูกชิกะเบา ๆ

(เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรกันค่ะปล่อยผ่านไม่ได้หยอตุเอง🥺🥺👁️👁️ จุดอมชิกะ)

“หยุดเถอะชิกะจัง ผมก็พี่คนโตนะทำแบบนี้ผมก็เขินแย่สิ”

ยัง ยังจับซ้ำอีกเดี๋ยวเถอะ!

“อย่าย้ำได้ไหมล้า—”

เขาก็พูดไปงั้นแหละสุดท้ายก็ยืนนิ่ง ๆ ให้จับให้ลูบอยู่ดี ใครใช้ให้โอนิตรงหน้าเขาดูซื่อขนาดนี้กัน

“หือ…ชิกะจังปกติก็ทำได้ดีอยู่แล้วนี่?”

เขาตอบพรางหันหน้าหนีพยายามหลบสายตาอีกฝ่าย

โอนิบื้อนี่อย่ามาทำเป็นใช้สายตงสายตา เขาช่วยไม่ได้หรอกปกติไม่ค่อยทักคนเถอะเขานะมีแต่แกล้งคนอื่นเท่านั้นแหละ

(โดนสวนฮือออออออ 🤧🤧😭 //บีบ ๆ ตัวชิกะตะเล็กตะน้อย)

การที่อีกฝ่ายลูบปลอยเขาเหมือนเขาเป็นเด็กน้อยเช่นนี้ กลับทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกเอาคืนมากกว่าตอนโดนหยิกเสียอีก

รันพยายามกลั้นเขินสุดชีวิตแต่ก็คงปิดอะไรไม่ได้เพราะผิวเขาขาว เมื่อเขินอายแก้มและหูแหลมมันจึงขึ้นผาดแดงอย่างชัดเจน

“อะแฮ่ม…ยังไงก็นะชิกะจังหาเพื่อนได้ง่ายอยู่แล้วละนะ”

“ไม่งั้นลองรู้จักรุ่นน้องเพิ่มด้วยดีไหม?”

และใช่เขากำลังเปลี่ยนเรื่องอยู่

(อะแปะภาพด้วยครับ)

(แปะมม.ยืนแอคโชว์มอนท่ามกลางแสงจันทร์คับ🌙)

ด้วยศักดิ์ศรีของพี่คนโตของบ้านมีหรือที่รันจะยอม ยังไงน้องน้อยทั้งสองของเขาก็น่ารักที่สุดในสายตาที่ชายคนนี้

”ว่าแต่ว่าน้าา…ถ้าชิกะจังหาเพื่อมเพิ่มไม่ครบ ให้ผมเลี้ยงขนมปลอบดีไหมเอ่ย~”

เขายังคงไม่หยุดกวนทั้งคำพูดและการกระทำ เขากล่าวพรางเอาตัวไปเบียดให้อีกคนรำคาญเล่น ด้วยใบหน้ายิ้มจนตาปิด

รันหัวเราะคิกคักเบา ๆ กับคำตอบของอีกคน ก่อนจะต้องหลุดร้องเสียงหลงเพราะถูกยักษ์ฟ้าหยิกหู จนต้องก้มตามมือคนหยิก

“โอ๊ย! โอ๊ย! ชิกะจังงงงหูผมมันบอบบางน้าาาา—”

หลังจากได้หูคืนเขาลูบใบหูยาวของตนเบา ๆ เพื่อบรรเทาความเจ็บ ก่อนจะอมลมพูดบ่นไปเรื่อย

“นี่หยิกผมเพราะอ่านออกเสียง หรือเพราะยอมรับไม่ได้ที่จิ้งจอกแฝดบ้านผมน่ารักกว่าเนี่ย“

+

“เด็ก ๆ น่ารักจังน้าาา…แต่จิ้งจอกแฝดที่บ้านผมก็น่ารักที่สุดละนะ”

แม้ว่ารันจะเอ่ยชมน้อง ๆ ของชิกะ แต่เจ้าตัวก็ยังวกกลับไปอวยน้อง ๆ ของตนซะงั้น

ก่อนจะหันมองเจ้าของจดหมายด้วยความสงสัย พรางยื่นพัดมาจิ้มเอวอีกคนเป็นการก่อกวน

“แปลว่าเทอมนี้ชิกะจังต้องหาเพื่อนเพิ่มอีกสินะ…”

รันยิ้มรับอย่างชอบใจกับปฏิกิริยาตอบโต้ของชิกะ พรางกางพัดปิดครึ่งหน้าช้า เขาใช้ภาษาพัดอีกแล้วใครมันจะไปเข้าใจกัน

”อุ๊ ชิกะจังโหดร้ายยยย“

รันกล่าวเสียงสูงพรางทำงอแงน่าทุบจากการถูกหาว่าเพ้อเจ้อ

ก่อนจะขยับตัวยื่นใบหน้าเข้าไปส่องจดหลายสุดน่ารักของโอนิหนุ่ม แล้วก็อ่านออกเสียงอย่างถือวิสาสะ

”พี่จ๋าต้องหาเพื่อนให้ ครบ 20 คน…”

+

แม้จะถูกหยิกแก้มเพราะความหมั่นไส้จาก รันที่ไม่มีท่าทีว่าจะสลดสักนิด

แถมเมื่อได้คำตอบจากอีกคนเขายังเลือกไม่ตอบไปดีดี แต่กลับทำแค่หุบพัดแล้วแตะบนแก้มซ้าย

เล่นแง่เล่นคำเล่นอ้อมโลกนักแหละเวลาเช่นนี้

"ว่าแต่ก่อนนี้เห็นอ่านอะไรหน้านิ่วคิ้วขมวดเชียว"

"ระ หรือว่าจะเป็น จด หมาย รัก!?"

รันเปลี่ยนเรื่องก่อนกล่าวด้วยท่าทางเกินจริงจนน่าทุบเข้าที่หลังสักตุบ

”แหม่…ชิกะจังก็~~ ผมเขินนะเนี้ย“

เมื่อได้อีกฝ่ายกล่าวเช่นนั้นรันก็พูดบีบเสียง และแสดงท่าทางกุมแก้มเหมือนจะเขินจนน่าหมั่นไส้ออกมา

ก่อนจะถูกยัดลูกอมใส่มือ เขามองมันอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะสะบัดกางพัดออกปิดช่วงปากที่กำลังยิ้มเอาไว้ แต่รอยยิ้มมันดันแสดงออกทางสายตาหมดแล้ว

“ชิกะจังอยู่รู้หรอ…”

“ลองทายดูสิว่าผมชอบอันไหน~”

รันลากเสียงถามด้วยความสนุกสนานตามประสาเจ้าตัว

ใจดีจังน้า…รู้อยู่แท้ ๆ ว่าโดนแหย่

รันบ่นในใจให้กับความใจดีของคนตรงหน้า ก่อนยื่นมาข้างที่ว่างไปรับลูกอม

“ใจดีเกินไปแล้วนะชิกะจัง”

“หืมม…รสสตรอร์เบอร์รี่ ชิกะจังนี่ชอบรสนี้จริง ๆ เลยสินะ“

เขาจับห่อลูกอมด้วยนิ้วชี้และนิ้วโป้งพรางพลิกดูอย่าสนใจ…ละมั้ง

ก่อนจะกล่าวด้วยความหยอกล้ออย่างอดไม่ได้

“โอ้..งี้นี่เองงง…”

รันลากเสียงตอบพรางมองภาพตรงหน้าด้วยความบันเทิงใจ แม้จะไม่ได้เป็นคนลงมือแกล้งอีกฝ่ายเองแต่แบบนี้ก็สนุกเหมาะกับยามเช้าที่สดใสไม่น้อย

เขายืนดูนิ่ง ๆ อยู่สักพักเลยกว่าจะยอมเข้าช่วยอีกฝ่าย

รันใช้มือข้างขวาที่ถือพัดปิดปากที่กำลังยิ้มชอบใจ ยกขึ้นช่วยชี้จุดที่มีสติ๊กเกอร์อันสุดท้ายติดอยู่ให้ แต่ก็ไม่ได้ช่วยหยิบออกแต่อย่างใด

“อยู่ตรงนี้ตะหากชิกะจัง~”

“สวัสดีเปิดเทอม แต่มารู้ตัวก่อนแบบนี้ก็หมดสนุกกันพอดีสิชิกะจัง~”

เอลฟ์หนุ่มทักทายตอบก่อนจะกล่าวด้วยความผิดหวังเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นเจ้าตัวก็ไม่พลาดโอกาสที่จะใช้ปลายพัดสีชมพูจิ้มแก้มข้างที่มีสติ๊กเกอร์หัวใจติดอยู่ของโอนิหนุ่ม

“ทั้ง ๆ รู้ว่าผมเดินเข้าใกล้แท้ ๆ แต่ทำไมถึงไม่รู้กันนะว่าตัวเองมีสติ๊กเกอร์ติดอยู่แบบนี้”

เขากล่าวพรางหัวเราะเบา ๆ อย่างชอบใจจนตาปิด

#YSRK_1stgakki

💗ยินดีต้อนรับสู่ภาคเรียนที่1💗

ภาพของเหล่านักเรียนทั้งหน้าเก่าและใหม่ ในเครื่องแบบสีฟ้าครามตัดกับซากุระสีชมพูหวานนั้นช่างดูสดใสและร่าเริงเหมาะกับหนุ่มสาวในวัยเรียนยิ่งนัก…

รายละเอียด: docs.google.com/document/d/1...

#YSRK_commu
ปฏิทินเดือนกุมภาพันธ์
ระยะเวลาคอมมู: เมษา-มิถุนา

ฤดูของดอกซากุระเวียนมาอีกครา…

ในปีการศึกษานี้จะมีอะไรใหม่ๆให้เติมเต็มชีวิตวัยรุ่นที่ใฝ่หากันนะ?