夕雲 | 1-C🐮 (late-night reply)
@yuugumo-kmi.bsky.social
Pinned
#KMI_commu
“ーนี่”
“เธอเชื่อในเรื่องคำพยากรณ์หรือเปล่า?”
『野萩夕雲 | โนฮางิ ยูกุโมะ | Nohagi Yuugumo』
Y.1-C | 15 yrs | 145 cm
—————————
Doc: bit.ly/3ZYg2QH
(ทัก โรล โค dm OK!)
“ーนี่”
“เธอเชื่อในเรื่องคำพยากรณ์หรือเปล่า?”
『野萩夕雲 | โนฮางิ ยูกุโมะ | Nohagi Yuugumo』
Y.1-C | 15 yrs | 145 cm
—————————
Doc: bit.ly/3ZYg2QH
(ทัก โรล โค dm OK!)
‘ความรู้สึกนั้นไม่โกหกหรอกครับ’
“…”
ความรู้สึก
ปลายเท้าทั้งสองเริ่มขยับเล็กน้อย
…
ความรู้สึก
เหลือบมองทางน้ำแข็งไสที่หลอมรวมกับพื้นดิน
…
ความรู้สึก
ถ้าจะมากน้อยเท่าไรก็เหมือนกันแล้วละก็
…
“…บาดเจ็บ”
เธอเปรยเสียงเบา
“…”
“ตอนนี้”
เพื่อตอบคำถามก่อนหน้านี้เสียใหม่
“ーฉันคิดว่ากำลังบาดเจ็บอยู่”
“…ล่ะค่ะ”
“…”
ความรู้สึก
ปลายเท้าทั้งสองเริ่มขยับเล็กน้อย
…
ความรู้สึก
เหลือบมองทางน้ำแข็งไสที่หลอมรวมกับพื้นดิน
…
ความรู้สึก
ถ้าจะมากน้อยเท่าไรก็เหมือนกันแล้วละก็
…
“…บาดเจ็บ”
เธอเปรยเสียงเบา
“…”
“ตอนนี้”
เพื่อตอบคำถามก่อนหน้านี้เสียใหม่
“ーฉันคิดว่ากำลังบาดเจ็บอยู่”
“…ล่ะค่ะ”
February 6, 2025 at 9:28 PM
‘ความรู้สึกนั้นไม่โกหกหรอกครับ’
“…”
ความรู้สึก
ปลายเท้าทั้งสองเริ่มขยับเล็กน้อย
…
ความรู้สึก
เหลือบมองทางน้ำแข็งไสที่หลอมรวมกับพื้นดิน
…
ความรู้สึก
ถ้าจะมากน้อยเท่าไรก็เหมือนกันแล้วละก็
…
“…บาดเจ็บ”
เธอเปรยเสียงเบา
“…”
“ตอนนี้”
เพื่อตอบคำถามก่อนหน้านี้เสียใหม่
“ーฉันคิดว่ากำลังบาดเจ็บอยู่”
“…ล่ะค่ะ”
“…”
ความรู้สึก
ปลายเท้าทั้งสองเริ่มขยับเล็กน้อย
…
ความรู้สึก
เหลือบมองทางน้ำแข็งไสที่หลอมรวมกับพื้นดิน
…
ความรู้สึก
ถ้าจะมากน้อยเท่าไรก็เหมือนกันแล้วละก็
…
“…บาดเจ็บ”
เธอเปรยเสียงเบา
“…”
“ตอนนี้”
เพื่อตอบคำถามก่อนหน้านี้เสียใหม่
“ーฉันคิดว่ากำลังบาดเจ็บอยู่”
“…ล่ะค่ะ”
“…”
“…เจ็บค่ะ”
“ยังเจ็บอยู่ค่ะ”
เสียงตอบแผ่วเบา
น้ำเสียงไม่แน่ใจในที
“แต่ฉันไม่รู้ว่าต้องรู้สึกประมาณไหน”
“ถึงจะเรียกว่า ‘บาดเจ็บ’ ได้”
“…ล่ะค่ะ”
สีแสดยังคงวิ่งวุ่นไปทั่วรอบด้าน
เสียงของเทศกาลยังคงห่างไกล
น้ำแข็งไสบนพื้นกำลังละลาย
“…เจ็บค่ะ”
“ยังเจ็บอยู่ค่ะ”
เสียงตอบแผ่วเบา
น้ำเสียงไม่แน่ใจในที
“แต่ฉันไม่รู้ว่าต้องรู้สึกประมาณไหน”
“ถึงจะเรียกว่า ‘บาดเจ็บ’ ได้”
“…ล่ะค่ะ”
สีแสดยังคงวิ่งวุ่นไปทั่วรอบด้าน
เสียงของเทศกาลยังคงห่างไกล
น้ำแข็งไสบนพื้นกำลังละลาย
January 29, 2025 at 9:20 PM
“…”
“…เจ็บค่ะ”
“ยังเจ็บอยู่ค่ะ”
เสียงตอบแผ่วเบา
น้ำเสียงไม่แน่ใจในที
“แต่ฉันไม่รู้ว่าต้องรู้สึกประมาณไหน”
“ถึงจะเรียกว่า ‘บาดเจ็บ’ ได้”
“…ล่ะค่ะ”
สีแสดยังคงวิ่งวุ่นไปทั่วรอบด้าน
เสียงของเทศกาลยังคงห่างไกล
น้ำแข็งไสบนพื้นกำลังละลาย
“…เจ็บค่ะ”
“ยังเจ็บอยู่ค่ะ”
เสียงตอบแผ่วเบา
น้ำเสียงไม่แน่ใจในที
“แต่ฉันไม่รู้ว่าต้องรู้สึกประมาณไหน”
“ถึงจะเรียกว่า ‘บาดเจ็บ’ ได้”
“…ล่ะค่ะ”
สีแสดยังคงวิ่งวุ่นไปทั่วรอบด้าน
เสียงของเทศกาลยังคงห่างไกล
น้ำแข็งไสบนพื้นกำลังละลาย
ฝูงปลาล่องลอยปะปนกับฝูงชน
เด็กสาวจับมือคุณไว้หลวมๆ
“…”
“…ฉันคิดว่าเป็นคำว่า ยากิโซบะ”
“ล่ะค่ะ”
ว่าอย่างนั้น พลางก้าวเดินตามหลังจนในที่สุดก็หยุดยืนพร้อมกับคุณ
“ฉันเลยไปทางซุ้มยากิโซบะ”
“แต่พอมาถึงที่”
“กลายเป็นว่าเดินมาที่ซุ้มทาโกะยากิ”
“…ล่ะค่ะ”
…หลงทาง
…หลงทางชัดๆ เลยนี่หว่า
เด็กสาวจับมือคุณไว้หลวมๆ
“…”
“…ฉันคิดว่าเป็นคำว่า ยากิโซบะ”
“ล่ะค่ะ”
ว่าอย่างนั้น พลางก้าวเดินตามหลังจนในที่สุดก็หยุดยืนพร้อมกับคุณ
“ฉันเลยไปทางซุ้มยากิโซบะ”
“แต่พอมาถึงที่”
“กลายเป็นว่าเดินมาที่ซุ้มทาโกะยากิ”
“…ล่ะค่ะ”
…หลงทาง
…หลงทางชัดๆ เลยนี่หว่า
January 29, 2025 at 9:09 PM
ฝูงปลาล่องลอยปะปนกับฝูงชน
เด็กสาวจับมือคุณไว้หลวมๆ
“…”
“…ฉันคิดว่าเป็นคำว่า ยากิโซบะ”
“ล่ะค่ะ”
ว่าอย่างนั้น พลางก้าวเดินตามหลังจนในที่สุดก็หยุดยืนพร้อมกับคุณ
“ฉันเลยไปทางซุ้มยากิโซบะ”
“แต่พอมาถึงที่”
“กลายเป็นว่าเดินมาที่ซุ้มทาโกะยากิ”
“…ล่ะค่ะ”
…หลงทาง
…หลงทางชัดๆ เลยนี่หว่า
เด็กสาวจับมือคุณไว้หลวมๆ
“…”
“…ฉันคิดว่าเป็นคำว่า ยากิโซบะ”
“ล่ะค่ะ”
ว่าอย่างนั้น พลางก้าวเดินตามหลังจนในที่สุดก็หยุดยืนพร้อมกับคุณ
“ฉันเลยไปทางซุ้มยากิโซบะ”
“แต่พอมาถึงที่”
“กลายเป็นว่าเดินมาที่ซุ้มทาโกะยากิ”
“…ล่ะค่ะ”
…หลงทาง
…หลงทางชัดๆ เลยนี่หว่า
(หนูเทเนทมาหาพี่แล้วเหมือนกันค่ะ—)
ーเสียงกระพรวนดังลอดเข้ามา
เสียงที่ไม่คุ้นเคยในงานเทศกาลทำจังหวะเดินของเธอช้าลงไปเล็กน้อย ถึงอย่างนั้น สายตายังคงทอดมองอย่างไม่ใส่ใจจุดหมาย
จนกระทั่งคุณปรากฏตรงหน้า
“…”
ยูกุโมะในชุดยูคาตะสีชมพูหยุดเท้าลง จ้องมอง ‘แมวดำ’ ที่ขวางหน้าตาไม่กระพริบ
“…?”
พลางเอียงคอ
คล้ายนึกสงสัยภาพตรงหน้า
ーเสียงกระพรวนดังลอดเข้ามา
เสียงที่ไม่คุ้นเคยในงานเทศกาลทำจังหวะเดินของเธอช้าลงไปเล็กน้อย ถึงอย่างนั้น สายตายังคงทอดมองอย่างไม่ใส่ใจจุดหมาย
จนกระทั่งคุณปรากฏตรงหน้า
“…”
ยูกุโมะในชุดยูคาตะสีชมพูหยุดเท้าลง จ้องมอง ‘แมวดำ’ ที่ขวางหน้าตาไม่กระพริบ
“…?”
พลางเอียงคอ
คล้ายนึกสงสัยภาพตรงหน้า
January 29, 2025 at 9:02 PM
(หนูเทเนทมาหาพี่แล้วเหมือนกันค่ะ—)
ーเสียงกระพรวนดังลอดเข้ามา
เสียงที่ไม่คุ้นเคยในงานเทศกาลทำจังหวะเดินของเธอช้าลงไปเล็กน้อย ถึงอย่างนั้น สายตายังคงทอดมองอย่างไม่ใส่ใจจุดหมาย
จนกระทั่งคุณปรากฏตรงหน้า
“…”
ยูกุโมะในชุดยูคาตะสีชมพูหยุดเท้าลง จ้องมอง ‘แมวดำ’ ที่ขวางหน้าตาไม่กระพริบ
“…?”
พลางเอียงคอ
คล้ายนึกสงสัยภาพตรงหน้า
ーเสียงกระพรวนดังลอดเข้ามา
เสียงที่ไม่คุ้นเคยในงานเทศกาลทำจังหวะเดินของเธอช้าลงไปเล็กน้อย ถึงอย่างนั้น สายตายังคงทอดมองอย่างไม่ใส่ใจจุดหมาย
จนกระทั่งคุณปรากฏตรงหน้า
“…”
ยูกุโมะในชุดยูคาตะสีชมพูหยุดเท้าลง จ้องมอง ‘แมวดำ’ ที่ขวางหน้าตาไม่กระพริบ
“…?”
พลางเอียงคอ
คล้ายนึกสงสัยภาพตรงหน้า
Reposted by 夕雲 | 1-C🐮 (late-night reply)
#KMI_Undoukai
📢 ลงชื่อเข้าร่วมอีเว้นท์ [กีฬาสี] !
การลงทะเบียนสิ้นสุดวันที่ 30 ม.ค.(23:59)(ไม่มีลงทะเบียนย้อนหลัง)
ตัวละครที่ลงทะเบียนได้ : นักเรียน อาจารย์และบุคลากร
โหวตประธานสี : 30 ม.ค.(20:00) - 31 ม.ค. (23:59)
โหวตธีมสี : 1 ม.ค. - 3 ม.ค.
ฟอร์มลงทะเบียน : forms.gle/VkzBjRRBXUEt...
ฟอร์มสมัครประธานสี : forms.gle/S7A3NDLJJSzR...
📢 ลงชื่อเข้าร่วมอีเว้นท์ [กีฬาสี] !
การลงทะเบียนสิ้นสุดวันที่ 30 ม.ค.(23:59)(ไม่มีลงทะเบียนย้อนหลัง)
ตัวละครที่ลงทะเบียนได้ : นักเรียน อาจารย์และบุคลากร
โหวตประธานสี : 30 ม.ค.(20:00) - 31 ม.ค. (23:59)
โหวตธีมสี : 1 ม.ค. - 3 ม.ค.
ฟอร์มลงทะเบียน : forms.gle/VkzBjRRBXUEt...
ฟอร์มสมัครประธานสี : forms.gle/S7A3NDLJJSzR...
January 25, 2025 at 12:31 PM
#KMI_Undoukai
📢 ลงชื่อเข้าร่วมอีเว้นท์ [กีฬาสี] !
การลงทะเบียนสิ้นสุดวันที่ 30 ม.ค.(23:59)(ไม่มีลงทะเบียนย้อนหลัง)
ตัวละครที่ลงทะเบียนได้ : นักเรียน อาจารย์และบุคลากร
โหวตประธานสี : 30 ม.ค.(20:00) - 31 ม.ค. (23:59)
โหวตธีมสี : 1 ม.ค. - 3 ม.ค.
ฟอร์มลงทะเบียน : forms.gle/VkzBjRRBXUEt...
ฟอร์มสมัครประธานสี : forms.gle/S7A3NDLJJSzR...
📢 ลงชื่อเข้าร่วมอีเว้นท์ [กีฬาสี] !
การลงทะเบียนสิ้นสุดวันที่ 30 ม.ค.(23:59)(ไม่มีลงทะเบียนย้อนหลัง)
ตัวละครที่ลงทะเบียนได้ : นักเรียน อาจารย์และบุคลากร
โหวตประธานสี : 30 ม.ค.(20:00) - 31 ม.ค. (23:59)
โหวตธีมสี : 1 ม.ค. - 3 ม.ค.
ฟอร์มลงทะเบียน : forms.gle/VkzBjRRBXUEt...
ฟอร์มสมัครประธานสี : forms.gle/S7A3NDLJJSzR...
“…”
คุณเห็นเธอก้มมองปลายเท้าตัวเอง
อีกแล้ว
ข้างที่สายรองเท้าเกี๊ยะขาดอีกแล้ว
อาจจะสังเกตหรือไม่ก็ตาม
เธอไม่ขยับขาข้างนั้นเลยตั้งแต่ที่คุณเข้ามา หรือบางทีอาจจะนานกว่านั้น
…
“…ฉันซุ่มซ่ามค่ะ”
“ก็เลยล้มอยู่บ่อยๆ ล่ะค่ะ”
“ก็เลยไม่รู้ว่าตอนไหนค่ะ”
“ตอนที่บาดเจ็บ”
“หรือไม่บาดเจ็บ”
“แยกไม่ออก”
“…ล่ะค่ะ”
คุณเห็นเธอก้มมองปลายเท้าตัวเอง
อีกแล้ว
ข้างที่สายรองเท้าเกี๊ยะขาดอีกแล้ว
อาจจะสังเกตหรือไม่ก็ตาม
เธอไม่ขยับขาข้างนั้นเลยตั้งแต่ที่คุณเข้ามา หรือบางทีอาจจะนานกว่านั้น
…
“…ฉันซุ่มซ่ามค่ะ”
“ก็เลยล้มอยู่บ่อยๆ ล่ะค่ะ”
“ก็เลยไม่รู้ว่าตอนไหนค่ะ”
“ตอนที่บาดเจ็บ”
“หรือไม่บาดเจ็บ”
“แยกไม่ออก”
“…ล่ะค่ะ”
January 25, 2025 at 7:56 PM
“…”
คุณเห็นเธอก้มมองปลายเท้าตัวเอง
อีกแล้ว
ข้างที่สายรองเท้าเกี๊ยะขาดอีกแล้ว
อาจจะสังเกตหรือไม่ก็ตาม
เธอไม่ขยับขาข้างนั้นเลยตั้งแต่ที่คุณเข้ามา หรือบางทีอาจจะนานกว่านั้น
…
“…ฉันซุ่มซ่ามค่ะ”
“ก็เลยล้มอยู่บ่อยๆ ล่ะค่ะ”
“ก็เลยไม่รู้ว่าตอนไหนค่ะ”
“ตอนที่บาดเจ็บ”
“หรือไม่บาดเจ็บ”
“แยกไม่ออก”
“…ล่ะค่ะ”
คุณเห็นเธอก้มมองปลายเท้าตัวเอง
อีกแล้ว
ข้างที่สายรองเท้าเกี๊ยะขาดอีกแล้ว
อาจจะสังเกตหรือไม่ก็ตาม
เธอไม่ขยับขาข้างนั้นเลยตั้งแต่ที่คุณเข้ามา หรือบางทีอาจจะนานกว่านั้น
…
“…ฉันซุ่มซ่ามค่ะ”
“ก็เลยล้มอยู่บ่อยๆ ล่ะค่ะ”
“ก็เลยไม่รู้ว่าตอนไหนค่ะ”
“ตอนที่บาดเจ็บ”
“หรือไม่บาดเจ็บ”
“แยกไม่ออก”
“…ล่ะค่ะ”
ได้ยินอย่างนั้นจึงเบาใจ
ไม่ว่าจะเป็นใครก็คงไม่อยากได้ยินคำกล่าวโทษตนเองหรอกーอาจจะไม่ใช่ทุกคนก็ตามแต่
“…?” ยูกุโมะเลิกคิ้วสูงในจังหวะที่ได้ยินคำถาม
บาดเจ็บ…?
เธอเหรอ? จึงก้มมองดู จึงหันซ้ายขวา ก้นหอยวุ่นวายตามติดข้างสายตาไม่ห่างจนคล้ายตาลาย
“…บาดเจ็บ?”
“เหรอคะ…?”
จึงถามออกไป
ไม่ว่าจะเป็นใครก็คงไม่อยากได้ยินคำกล่าวโทษตนเองหรอกーอาจจะไม่ใช่ทุกคนก็ตามแต่
“…?” ยูกุโมะเลิกคิ้วสูงในจังหวะที่ได้ยินคำถาม
บาดเจ็บ…?
เธอเหรอ? จึงก้มมองดู จึงหันซ้ายขวา ก้นหอยวุ่นวายตามติดข้างสายตาไม่ห่างจนคล้ายตาลาย
“…บาดเจ็บ?”
“เหรอคะ…?”
จึงถามออกไป
January 25, 2025 at 7:14 PM
ได้ยินอย่างนั้นจึงเบาใจ
ไม่ว่าจะเป็นใครก็คงไม่อยากได้ยินคำกล่าวโทษตนเองหรอกーอาจจะไม่ใช่ทุกคนก็ตามแต่
“…?” ยูกุโมะเลิกคิ้วสูงในจังหวะที่ได้ยินคำถาม
บาดเจ็บ…?
เธอเหรอ? จึงก้มมองดู จึงหันซ้ายขวา ก้นหอยวุ่นวายตามติดข้างสายตาไม่ห่างจนคล้ายตาลาย
“…บาดเจ็บ?”
“เหรอคะ…?”
จึงถามออกไป
ไม่ว่าจะเป็นใครก็คงไม่อยากได้ยินคำกล่าวโทษตนเองหรอกーอาจจะไม่ใช่ทุกคนก็ตามแต่
“…?” ยูกุโมะเลิกคิ้วสูงในจังหวะที่ได้ยินคำถาม
บาดเจ็บ…?
เธอเหรอ? จึงก้มมองดู จึงหันซ้ายขวา ก้นหอยวุ่นวายตามติดข้างสายตาไม่ห่างจนคล้ายตาลาย
“…บาดเจ็บ?”
“เหรอคะ…?”
จึงถามออกไป
“…”
เธอนิ่งฟัง
“…รุ่นพี่”
“รุ่นพี่ชูー”
เธอร้องเรียก
“…ฉันไม่โกรธค่ะ”
“ไม่โกรธเลยค่ะ”
เธอบอกกล่าว
“ไม่เป็นไรค่ะ”
และเธอยืนยันคำเดิม
“ไม่เป็นไร…”
ไม่เป็นไร ไม่นึกโกรธ
น้ำเสียงบอกกล่าวเบาคล้ายกระซิบ
คนอย่างเธอจะโกรธใครได้?
เรื่องแค่นี้ไม่หรอก จริงไหม?
ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก
ไม่มีความจำเป็นต้องทำ
สีดำเริ่มถูกสอดแทรก
ด้วยก้นหอยสีแสด
เธอนิ่งฟัง
“…รุ่นพี่”
“รุ่นพี่ชูー”
เธอร้องเรียก
“…ฉันไม่โกรธค่ะ”
“ไม่โกรธเลยค่ะ”
เธอบอกกล่าว
“ไม่เป็นไรค่ะ”
และเธอยืนยันคำเดิม
“ไม่เป็นไร…”
ไม่เป็นไร ไม่นึกโกรธ
น้ำเสียงบอกกล่าวเบาคล้ายกระซิบ
คนอย่างเธอจะโกรธใครได้?
เรื่องแค่นี้ไม่หรอก จริงไหม?
ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก
ไม่มีความจำเป็นต้องทำ
สีดำเริ่มถูกสอดแทรก
ด้วยก้นหอยสีแสด
January 25, 2025 at 2:09 PM
“…”
เธอนิ่งฟัง
“…รุ่นพี่”
“รุ่นพี่ชูー”
เธอร้องเรียก
“…ฉันไม่โกรธค่ะ”
“ไม่โกรธเลยค่ะ”
เธอบอกกล่าว
“ไม่เป็นไรค่ะ”
และเธอยืนยันคำเดิม
“ไม่เป็นไร…”
ไม่เป็นไร ไม่นึกโกรธ
น้ำเสียงบอกกล่าวเบาคล้ายกระซิบ
คนอย่างเธอจะโกรธใครได้?
เรื่องแค่นี้ไม่หรอก จริงไหม?
ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก
ไม่มีความจำเป็นต้องทำ
สีดำเริ่มถูกสอดแทรก
ด้วยก้นหอยสีแสด
เธอนิ่งฟัง
“…รุ่นพี่”
“รุ่นพี่ชูー”
เธอร้องเรียก
“…ฉันไม่โกรธค่ะ”
“ไม่โกรธเลยค่ะ”
เธอบอกกล่าว
“ไม่เป็นไรค่ะ”
และเธอยืนยันคำเดิม
“ไม่เป็นไร…”
ไม่เป็นไร ไม่นึกโกรธ
น้ำเสียงบอกกล่าวเบาคล้ายกระซิบ
คนอย่างเธอจะโกรธใครได้?
เรื่องแค่นี้ไม่หรอก จริงไหม?
ไม่จำเป็นต้องขอโทษหรอก
ไม่มีความจำเป็นต้องทำ
สีดำเริ่มถูกสอดแทรก
ด้วยก้นหอยสีแสด
เธอไม่ได้พูดอะไรขึ้นต่อ
สายตาจ้องมองคุณตรงหน้า
“…”
เธอไม่พูดอะไร คงไม่คิดจะพูดหรอก
มือทั้งสองรวบวางไว้บนตัก
“…”
คล้ายตั้งใจจะเป็นผู้ฟังที่ดี
สายรองเท้าเกี๊ยะยังขาดอยู่อย่างนั้น
สายตาจ้องมองคุณตรงหน้า
“…”
เธอไม่พูดอะไร คงไม่คิดจะพูดหรอก
มือทั้งสองรวบวางไว้บนตัก
“…”
คล้ายตั้งใจจะเป็นผู้ฟังที่ดี
สายรองเท้าเกี๊ยะยังขาดอยู่อย่างนั้น
January 25, 2025 at 8:32 AM
เธอไม่ได้พูดอะไรขึ้นต่อ
สายตาจ้องมองคุณตรงหน้า
“…”
เธอไม่พูดอะไร คงไม่คิดจะพูดหรอก
มือทั้งสองรวบวางไว้บนตัก
“…”
คล้ายตั้งใจจะเป็นผู้ฟังที่ดี
สายรองเท้าเกี๊ยะยังขาดอยู่อย่างนั้น
สายตาจ้องมองคุณตรงหน้า
“…”
เธอไม่พูดอะไร คงไม่คิดจะพูดหรอก
มือทั้งสองรวบวางไว้บนตัก
“…”
คล้ายตั้งใจจะเป็นผู้ฟังที่ดี
สายรองเท้าเกี๊ยะยังขาดอยู่อย่างนั้น
“…..”
ยูกุโมะไม่ได้ตอบอะไร สายตาเองก็ไม่ได้เลื่อนกลับมา เธอเลื่อนไปยังน้ำแข็งไสที่พลิกคว่ำอยู่บนพื้น
น้ำแข็งละลาย
เสียงวกวนไปมาของรุ่นพี่
เวลานี้เป็นเวลากลางคืน
“…”
เธอสั่นศีรษะช้าๆ ให้เห็น เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง เปิดปากพูด
“…”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
เธอพูด
“ไม่เป็นไรค่ะ…”
พูดซ้ำ
ยูกุโมะไม่ได้ตอบอะไร สายตาเองก็ไม่ได้เลื่อนกลับมา เธอเลื่อนไปยังน้ำแข็งไสที่พลิกคว่ำอยู่บนพื้น
น้ำแข็งละลาย
เสียงวกวนไปมาของรุ่นพี่
เวลานี้เป็นเวลากลางคืน
“…”
เธอสั่นศีรษะช้าๆ ให้เห็น เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง เปิดปากพูด
“…”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
เธอพูด
“ไม่เป็นไรค่ะ…”
พูดซ้ำ
January 25, 2025 at 7:58 AM
“…..”
ยูกุโมะไม่ได้ตอบอะไร สายตาเองก็ไม่ได้เลื่อนกลับมา เธอเลื่อนไปยังน้ำแข็งไสที่พลิกคว่ำอยู่บนพื้น
น้ำแข็งละลาย
เสียงวกวนไปมาของรุ่นพี่
เวลานี้เป็นเวลากลางคืน
“…”
เธอสั่นศีรษะช้าๆ ให้เห็น เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง เปิดปากพูด
“…”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
เธอพูด
“ไม่เป็นไรค่ะ…”
พูดซ้ำ
ยูกุโมะไม่ได้ตอบอะไร สายตาเองก็ไม่ได้เลื่อนกลับมา เธอเลื่อนไปยังน้ำแข็งไสที่พลิกคว่ำอยู่บนพื้น
น้ำแข็งละลาย
เสียงวกวนไปมาของรุ่นพี่
เวลานี้เป็นเวลากลางคืน
“…”
เธอสั่นศีรษะช้าๆ ให้เห็น เงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง เปิดปากพูด
“…”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
เธอพูด
“ไม่เป็นไรค่ะ…”
พูดซ้ำ
“……………”
มือที่ยื่นมายังค้างคา ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ที่ถูกสะบัดออก น้ำแข็งไสตกบนพื้นดินจนหมดสิ้น จุดด่างของน้ำหวานเปรอะเปื้อนบนเสื้อผ้า
ใบหน้าของคุณที่จ้องลงมาอย่างหวาดหวั่น
“…”
สีหน้าของเธอไม่เปลี่ยนไปเลย นิ่งเฉย ไร้อารมณ์ ไม่รู้สึกรู้สาเหมือนทุกที
สิ่งที่ทำมีเพียงการลดมือลง เลื่อนสายตามองกลับไปที่ปลายเท้า
“…ーขอโทษ”
“ค่ะ…”
ทำไมคนเราถึงต้องปฏิเสธสิ่งที่ถูกหยิบยื่นให้หรือ?
เหตุผลนั่นน่ะー
มือที่ยื่นมายังค้างคา ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ที่ถูกสะบัดออก น้ำแข็งไสตกบนพื้นดินจนหมดสิ้น จุดด่างของน้ำหวานเปรอะเปื้อนบนเสื้อผ้า
ใบหน้าของคุณที่จ้องลงมาอย่างหวาดหวั่น
“…”
สีหน้าของเธอไม่เปลี่ยนไปเลย นิ่งเฉย ไร้อารมณ์ ไม่รู้สึกรู้สาเหมือนทุกที
สิ่งที่ทำมีเพียงการลดมือลง เลื่อนสายตามองกลับไปที่ปลายเท้า
“…ーขอโทษ”
“ค่ะ…”
ทำไมคนเราถึงต้องปฏิเสธสิ่งที่ถูกหยิบยื่นให้หรือ?
เหตุผลนั่นน่ะー
January 25, 2025 at 7:11 AM
“……………”
มือที่ยื่นมายังค้างคา ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ที่ถูกสะบัดออก น้ำแข็งไสตกบนพื้นดินจนหมดสิ้น จุดด่างของน้ำหวานเปรอะเปื้อนบนเสื้อผ้า
ใบหน้าของคุณที่จ้องลงมาอย่างหวาดหวั่น
“…”
สีหน้าของเธอไม่เปลี่ยนไปเลย นิ่งเฉย ไร้อารมณ์ ไม่รู้สึกรู้สาเหมือนทุกที
สิ่งที่ทำมีเพียงการลดมือลง เลื่อนสายตามองกลับไปที่ปลายเท้า
“…ーขอโทษ”
“ค่ะ…”
ทำไมคนเราถึงต้องปฏิเสธสิ่งที่ถูกหยิบยื่นให้หรือ?
เหตุผลนั่นน่ะー
มือที่ยื่นมายังค้างคา ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ที่ถูกสะบัดออก น้ำแข็งไสตกบนพื้นดินจนหมดสิ้น จุดด่างของน้ำหวานเปรอะเปื้อนบนเสื้อผ้า
ใบหน้าของคุณที่จ้องลงมาอย่างหวาดหวั่น
“…”
สีหน้าของเธอไม่เปลี่ยนไปเลย นิ่งเฉย ไร้อารมณ์ ไม่รู้สึกรู้สาเหมือนทุกที
สิ่งที่ทำมีเพียงการลดมือลง เลื่อนสายตามองกลับไปที่ปลายเท้า
“…ーขอโทษ”
“ค่ะ…”
ทำไมคนเราถึงต้องปฏิเสธสิ่งที่ถูกหยิบยื่นให้หรือ?
เหตุผลนั่นน่ะー
“…”
เธอยื่นมือออกมา
“ーขอบคุณค่ะ..”
ตั้งใจรับน้ำแข็งไสที่ยื่นมาให้
ทำไมคนเราถึงต้องปฏิเสธสิ่งที่คนอื่นหยิบยื่นให้?
ไม่ว่าสิ่งใดก็ดีเสมอ
ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธนี่ จริงไหมล่ะ?
แต่จะเพราะความมืดก็ดี หรือสิ่งใดก็ดี
มือของเด็กสาวที่เอื้อมรับน้ำแข็งไส ‘สัมผัส’ มือของคุณเข้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ
เธอยื่นมือออกมา
“ーขอบคุณค่ะ..”
ตั้งใจรับน้ำแข็งไสที่ยื่นมาให้
ทำไมคนเราถึงต้องปฏิเสธสิ่งที่คนอื่นหยิบยื่นให้?
ไม่ว่าสิ่งใดก็ดีเสมอ
ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธนี่ จริงไหมล่ะ?
แต่จะเพราะความมืดก็ดี หรือสิ่งใดก็ดี
มือของเด็กสาวที่เอื้อมรับน้ำแข็งไส ‘สัมผัส’ มือของคุณเข้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ
January 24, 2025 at 9:36 PM
“…”
เธอยื่นมือออกมา
“ーขอบคุณค่ะ..”
ตั้งใจรับน้ำแข็งไสที่ยื่นมาให้
ทำไมคนเราถึงต้องปฏิเสธสิ่งที่คนอื่นหยิบยื่นให้?
ไม่ว่าสิ่งใดก็ดีเสมอ
ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธนี่ จริงไหมล่ะ?
แต่จะเพราะความมืดก็ดี หรือสิ่งใดก็ดี
มือของเด็กสาวที่เอื้อมรับน้ำแข็งไส ‘สัมผัส’ มือของคุณเข้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ
เธอยื่นมือออกมา
“ーขอบคุณค่ะ..”
ตั้งใจรับน้ำแข็งไสที่ยื่นมาให้
ทำไมคนเราถึงต้องปฏิเสธสิ่งที่คนอื่นหยิบยื่นให้?
ไม่ว่าสิ่งใดก็ดีเสมอ
ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธนี่ จริงไหมล่ะ?
แต่จะเพราะความมืดก็ดี หรือสิ่งใดก็ดี
มือของเด็กสาวที่เอื้อมรับน้ำแข็งไส ‘สัมผัส’ มือของคุณเข้าอย่างไม่ได้ตั้งใจ
(ขึ้นไทม์แมชชีนกันเร็วค่ะคาเอเดะซัง—)
January 24, 2025 at 9:32 PM
(ขึ้นไทม์แมชชีนกันเร็วค่ะคาเอเดะซัง—)
夕暮れ時 #KMI_Shigyoushiki
bit.ly/Yuuguredoki
(สวนทีแอลแบบมนุษย์กาลเวลา(…) แวะมาเก็บสตอรี่ของยูกุโมะไว้ค่ะ!
จริงๆ คือออกไปทาง overall ว่าได้เข้าร่วมอีเวนท์อะไรบ้างมากกว่าเพราะผปค.เซิ้งจนทำอะไรไม่ทันจริงๆ คร่อก…)
bit.ly/Yuuguredoki
(สวนทีแอลแบบมนุษย์กาลเวลา(…) แวะมาเก็บสตอรี่ของยูกุโมะไว้ค่ะ!
จริงๆ คือออกไปทาง overall ว่าได้เข้าร่วมอีเวนท์อะไรบ้างมากกว่าเพราะผปค.เซิ้งจนทำอะไรไม่ทันจริงๆ คร่อก…)
January 24, 2025 at 1:44 PM
夕暮れ時 #KMI_Shigyoushiki
bit.ly/Yuuguredoki
(สวนทีแอลแบบมนุษย์กาลเวลา(…) แวะมาเก็บสตอรี่ของยูกุโมะไว้ค่ะ!
จริงๆ คือออกไปทาง overall ว่าได้เข้าร่วมอีเวนท์อะไรบ้างมากกว่าเพราะผปค.เซิ้งจนทำอะไรไม่ทันจริงๆ คร่อก…)
bit.ly/Yuuguredoki
(สวนทีแอลแบบมนุษย์กาลเวลา(…) แวะมาเก็บสตอรี่ของยูกุโมะไว้ค่ะ!
จริงๆ คือออกไปทาง overall ว่าได้เข้าร่วมอีเวนท์อะไรบ้างมากกว่าเพราะผปค.เซิ้งจนทำอะไรไม่ทันจริงๆ คร่อก…)
Reposted by 夕雲 | 1-C🐮 (late-night reply)
#KMI_ชมรมวารสาร
หลังจากผ่านพ้นคืนเดือนดับไป เหตุการณ์ทุกอย่างค่อยๆกลับสู่ปกติอีกครั้ง
ในขณะเดียวกันบอร์ดหน้าชมรมวารสารก็มีการอัพเดทขึ้น พร้อมกล่องรับความเห็นกล่องใหม่!?
"เช็คสถานะคนในรั้วคูเมอิ"
เข้ามาร่วมโหวตได้ที่นี่!
👉🏻 bit.ly/KMIpoll03
ก่อนส่งผลโหวตอย่าลืมเช็ครอบข้างให้ดีด้วยล่ะ! ✪ ω ✪
หลังจากผ่านพ้นคืนเดือนดับไป เหตุการณ์ทุกอย่างค่อยๆกลับสู่ปกติอีกครั้ง
ในขณะเดียวกันบอร์ดหน้าชมรมวารสารก็มีการอัพเดทขึ้น พร้อมกล่องรับความเห็นกล่องใหม่!?
"เช็คสถานะคนในรั้วคูเมอิ"
เข้ามาร่วมโหวตได้ที่นี่!
👉🏻 bit.ly/KMIpoll03
ก่อนส่งผลโหวตอย่าลืมเช็ครอบข้างให้ดีด้วยล่ะ! ✪ ω ✪
January 24, 2025 at 11:41 AM
#KMI_ชมรมวารสาร
หลังจากผ่านพ้นคืนเดือนดับไป เหตุการณ์ทุกอย่างค่อยๆกลับสู่ปกติอีกครั้ง
ในขณะเดียวกันบอร์ดหน้าชมรมวารสารก็มีการอัพเดทขึ้น พร้อมกล่องรับความเห็นกล่องใหม่!?
"เช็คสถานะคนในรั้วคูเมอิ"
เข้ามาร่วมโหวตได้ที่นี่!
👉🏻 bit.ly/KMIpoll03
ก่อนส่งผลโหวตอย่าลืมเช็ครอบข้างให้ดีด้วยล่ะ! ✪ ω ✪
หลังจากผ่านพ้นคืนเดือนดับไป เหตุการณ์ทุกอย่างค่อยๆกลับสู่ปกติอีกครั้ง
ในขณะเดียวกันบอร์ดหน้าชมรมวารสารก็มีการอัพเดทขึ้น พร้อมกล่องรับความเห็นกล่องใหม่!?
"เช็คสถานะคนในรั้วคูเมอิ"
เข้ามาร่วมโหวตได้ที่นี่!
👉🏻 bit.ly/KMIpoll03
ก่อนส่งผลโหวตอย่าลืมเช็ครอบข้างให้ดีด้วยล่ะ! ✪ ω ✪
Reposted by 夕雲 | 1-C🐮 (late-night reply)
January 23, 2025 at 5:33 PM
Reposted by 夕雲 | 1-C🐮 (late-night reply)
January 23, 2025 at 4:42 PM
(พี่😭😭😭😭😭😭😭😭)
January 23, 2025 at 2:59 PM
(พี่😭😭😭😭😭😭😭😭)
Reposted by 夕雲 | 1-C🐮 (late-night reply)
#KMI_KaikiGesshoku
ฝันร้ายของเขา
เสียงฝน กลิ่นควันและหยดสีแดง
ความเจ็บแปล่บทั่วร่างและใบหน้าของ'สิ่งนั้น'
ในความทรงจำที่เก็บไว้ลึกที่สุด เขาเปิดกล่องใบหนึ่งออก
เมื่อเปิดออกก็จะพบว่า 'สิ่งนั้น' ไม่หายไปไหน
ตัวตนนั้นคอยเฝ้ามองจดจ้อง รอคอยเขามาตลอด
จนถึงตอนนี้ก็ยังรอ
จนถึงตอนนี้ฝนก็ยังไม่เคยหยุดตก
แม้ว่าเขาจะปิดกล่องนั้นไว้แน่นแค่ไหน
สุดท้ายมันก็จะถูกเปิดออก
ฝันร้ายของเขา
เสียงฝน กลิ่นควันและหยดสีแดง
ความเจ็บแปล่บทั่วร่างและใบหน้าของ'สิ่งนั้น'
ในความทรงจำที่เก็บไว้ลึกที่สุด เขาเปิดกล่องใบหนึ่งออก
เมื่อเปิดออกก็จะพบว่า 'สิ่งนั้น' ไม่หายไปไหน
ตัวตนนั้นคอยเฝ้ามองจดจ้อง รอคอยเขามาตลอด
จนถึงตอนนี้ก็ยังรอ
จนถึงตอนนี้ฝนก็ยังไม่เคยหยุดตก
แม้ว่าเขาจะปิดกล่องนั้นไว้แน่นแค่ไหน
สุดท้ายมันก็จะถูกเปิดออก
January 23, 2025 at 2:33 PM
#KMI_KaikiGesshoku
ฝันร้ายของเขา
เสียงฝน กลิ่นควันและหยดสีแดง
ความเจ็บแปล่บทั่วร่างและใบหน้าของ'สิ่งนั้น'
ในความทรงจำที่เก็บไว้ลึกที่สุด เขาเปิดกล่องใบหนึ่งออก
เมื่อเปิดออกก็จะพบว่า 'สิ่งนั้น' ไม่หายไปไหน
ตัวตนนั้นคอยเฝ้ามองจดจ้อง รอคอยเขามาตลอด
จนถึงตอนนี้ก็ยังรอ
จนถึงตอนนี้ฝนก็ยังไม่เคยหยุดตก
แม้ว่าเขาจะปิดกล่องนั้นไว้แน่นแค่ไหน
สุดท้ายมันก็จะถูกเปิดออก
ฝันร้ายของเขา
เสียงฝน กลิ่นควันและหยดสีแดง
ความเจ็บแปล่บทั่วร่างและใบหน้าของ'สิ่งนั้น'
ในความทรงจำที่เก็บไว้ลึกที่สุด เขาเปิดกล่องใบหนึ่งออก
เมื่อเปิดออกก็จะพบว่า 'สิ่งนั้น' ไม่หายไปไหน
ตัวตนนั้นคอยเฝ้ามองจดจ้อง รอคอยเขามาตลอด
จนถึงตอนนี้ก็ยังรอ
จนถึงตอนนี้ฝนก็ยังไม่เคยหยุดตก
แม้ว่าเขาจะปิดกล่องนั้นไว้แน่นแค่ไหน
สุดท้ายมันก็จะถูกเปิดออก
Reposted by 夕雲 | 1-C🐮 (late-night reply)
#KMI_Shigyoushiki
คุณอาจพบเขา รุ่นพี่คนนั้นหรือเพื่อนของคุณ
คนที่ปกติมีใบหน้าเฉื่อยชา คุณจำได้ว่าเขาใจดี มักจะตามใจคุณอยู่เสมอ คุณสามารถพบเขาที่ใดๆก็ได้ แต่ไม่ใช่ที่ห้องศิลปะ ถ้าคุณชวน เขาก็จะปฎิเสธ อย่างไรก็ไม่ไปที่นั่นเด็ดขาด
ได้เวลาไล่จับยักษ์แล้ว
------------
(เป็นจินแบบที่ไม่ตามใจคุณ(...) ใครอยากลองของก็มาบวกสั้นๆได้ หรือจะโคว่าเคยได้เจอก็ได้ค่ะ 🥳)
คุณอาจพบเขา รุ่นพี่คนนั้นหรือเพื่อนของคุณ
คนที่ปกติมีใบหน้าเฉื่อยชา คุณจำได้ว่าเขาใจดี มักจะตามใจคุณอยู่เสมอ คุณสามารถพบเขาที่ใดๆก็ได้ แต่ไม่ใช่ที่ห้องศิลปะ ถ้าคุณชวน เขาก็จะปฎิเสธ อย่างไรก็ไม่ไปที่นั่นเด็ดขาด
ได้เวลาไล่จับยักษ์แล้ว
------------
(เป็นจินแบบที่ไม่ตามใจคุณ(...) ใครอยากลองของก็มาบวกสั้นๆได้ หรือจะโคว่าเคยได้เจอก็ได้ค่ะ 🥳)
January 21, 2025 at 4:57 PM
#KMI_Shigyoushiki
คุณอาจพบเขา รุ่นพี่คนนั้นหรือเพื่อนของคุณ
คนที่ปกติมีใบหน้าเฉื่อยชา คุณจำได้ว่าเขาใจดี มักจะตามใจคุณอยู่เสมอ คุณสามารถพบเขาที่ใดๆก็ได้ แต่ไม่ใช่ที่ห้องศิลปะ ถ้าคุณชวน เขาก็จะปฎิเสธ อย่างไรก็ไม่ไปที่นั่นเด็ดขาด
ได้เวลาไล่จับยักษ์แล้ว
------------
(เป็นจินแบบที่ไม่ตามใจคุณ(...) ใครอยากลองของก็มาบวกสั้นๆได้ หรือจะโคว่าเคยได้เจอก็ได้ค่ะ 🥳)
คุณอาจพบเขา รุ่นพี่คนนั้นหรือเพื่อนของคุณ
คนที่ปกติมีใบหน้าเฉื่อยชา คุณจำได้ว่าเขาใจดี มักจะตามใจคุณอยู่เสมอ คุณสามารถพบเขาที่ใดๆก็ได้ แต่ไม่ใช่ที่ห้องศิลปะ ถ้าคุณชวน เขาก็จะปฎิเสธ อย่างไรก็ไม่ไปที่นั่นเด็ดขาด
ได้เวลาไล่จับยักษ์แล้ว
------------
(เป็นจินแบบที่ไม่ตามใจคุณ(...) ใครอยากลองของก็มาบวกสั้นๆได้ หรือจะโคว่าเคยได้เจอก็ได้ค่ะ 🥳)
ไม่เป็นไร…?
ไม่เป็นไร
เด็กสาวเงยหน้ามองตอบ
‘ไม่เป็นไร’
“…” แล้วเอื้อมมือไปจับมืออีกคนไว้
ไม่แน่นเกินไป ไม่หลวมเกินไป ถึงจะมึนงงไปบ้าง
“…อยากทำค่ะ”
“ฉันอยากทำค่ะ”
“คิดว่าแบบนั้นค่ะ…”
ว่าอย่างนั้น
เท่านี้คงพร้อมเดินไปกับคุณแล้วล่ะ
ไม่เป็นไร
เด็กสาวเงยหน้ามองตอบ
‘ไม่เป็นไร’
“…” แล้วเอื้อมมือไปจับมืออีกคนไว้
ไม่แน่นเกินไป ไม่หลวมเกินไป ถึงจะมึนงงไปบ้าง
“…อยากทำค่ะ”
“ฉันอยากทำค่ะ”
“คิดว่าแบบนั้นค่ะ…”
ว่าอย่างนั้น
เท่านี้คงพร้อมเดินไปกับคุณแล้วล่ะ
January 21, 2025 at 8:00 AM
ไม่เป็นไร…?
ไม่เป็นไร
เด็กสาวเงยหน้ามองตอบ
‘ไม่เป็นไร’
“…” แล้วเอื้อมมือไปจับมืออีกคนไว้
ไม่แน่นเกินไป ไม่หลวมเกินไป ถึงจะมึนงงไปบ้าง
“…อยากทำค่ะ”
“ฉันอยากทำค่ะ”
“คิดว่าแบบนั้นค่ะ…”
ว่าอย่างนั้น
เท่านี้คงพร้อมเดินไปกับคุณแล้วล่ะ
ไม่เป็นไร
เด็กสาวเงยหน้ามองตอบ
‘ไม่เป็นไร’
“…” แล้วเอื้อมมือไปจับมืออีกคนไว้
ไม่แน่นเกินไป ไม่หลวมเกินไป ถึงจะมึนงงไปบ้าง
“…อยากทำค่ะ”
“ฉันอยากทำค่ะ”
“คิดว่าแบบนั้นค่ะ…”
ว่าอย่างนั้น
เท่านี้คงพร้อมเดินไปกับคุณแล้วล่ะ
“…” เด็กสาวเงยหน้ามอง
แมวดำหนึ่งคนและแมวดำหนึ่งตัวกำลังไปจากตรงนี้ แน่นอน เธอเองก็ควรกลับไปได้แล้วเช่นกัน
เธอค่อยๆ ลุกขึ้น ทรายตามเสื้อผ้ายังไม่ถูกปัดออกไป
“ーยูกุโมะ”
“โนฮางิ ยูกุโมะ ค่ะ”
“…ขอบคุณค่ะ” พลางผงกหัวให้
“มิสเมเปิ้ล บ้ายบายค่ะ” และไม่ลืมจะบอกลาแมวซะด้วย หลังจากนี้คงไม่รั้งอะไรคุณแล้วล่ะนะ
(ปิดรูทตรงนี้ได้เลยค่ะ! ขอบคุณสำหรับรูทนะคะะ)
แมวดำหนึ่งคนและแมวดำหนึ่งตัวกำลังไปจากตรงนี้ แน่นอน เธอเองก็ควรกลับไปได้แล้วเช่นกัน
เธอค่อยๆ ลุกขึ้น ทรายตามเสื้อผ้ายังไม่ถูกปัดออกไป
“ーยูกุโมะ”
“โนฮางิ ยูกุโมะ ค่ะ”
“…ขอบคุณค่ะ” พลางผงกหัวให้
“มิสเมเปิ้ล บ้ายบายค่ะ” และไม่ลืมจะบอกลาแมวซะด้วย หลังจากนี้คงไม่รั้งอะไรคุณแล้วล่ะนะ
(ปิดรูทตรงนี้ได้เลยค่ะ! ขอบคุณสำหรับรูทนะคะะ)
January 21, 2025 at 7:51 AM
“…” เด็กสาวเงยหน้ามอง
แมวดำหนึ่งคนและแมวดำหนึ่งตัวกำลังไปจากตรงนี้ แน่นอน เธอเองก็ควรกลับไปได้แล้วเช่นกัน
เธอค่อยๆ ลุกขึ้น ทรายตามเสื้อผ้ายังไม่ถูกปัดออกไป
“ーยูกุโมะ”
“โนฮางิ ยูกุโมะ ค่ะ”
“…ขอบคุณค่ะ” พลางผงกหัวให้
“มิสเมเปิ้ล บ้ายบายค่ะ” และไม่ลืมจะบอกลาแมวซะด้วย หลังจากนี้คงไม่รั้งอะไรคุณแล้วล่ะนะ
(ปิดรูทตรงนี้ได้เลยค่ะ! ขอบคุณสำหรับรูทนะคะะ)
แมวดำหนึ่งคนและแมวดำหนึ่งตัวกำลังไปจากตรงนี้ แน่นอน เธอเองก็ควรกลับไปได้แล้วเช่นกัน
เธอค่อยๆ ลุกขึ้น ทรายตามเสื้อผ้ายังไม่ถูกปัดออกไป
“ーยูกุโมะ”
“โนฮางิ ยูกุโมะ ค่ะ”
“…ขอบคุณค่ะ” พลางผงกหัวให้
“มิสเมเปิ้ล บ้ายบายค่ะ” และไม่ลืมจะบอกลาแมวซะด้วย หลังจากนี้คงไม่รั้งอะไรคุณแล้วล่ะนะ
(ปิดรูทตรงนี้ได้เลยค่ะ! ขอบคุณสำหรับรูทนะคะะ)
“…” พยักหน้ารับ โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย(…) มือของเธอขยับมาประคองสมุดโน๊ตวิชาคณิตศาสตร์ไว้อีกที
“…” แต่ก่อนจะก้มหน้าไปอ่านอีกครั้งก็จ้องคุณปริบๆ ครู่หนึ่ง
“…อ่านหนังสือ”
“สู้ๆ”
“ค่ะ”
😶…✨
ว่าจบก็กลับไปอ่านในส่วนของตัวเองต่อ หลังจากนั้นคงไม่รบกวนคุณแล้ว พยายามเข้ากับการสอบล่ะ!
(ขอปิดรูทตรงนี้ ขอบคุณสำหรับรูทนะคะ!)
“…” แต่ก่อนจะก้มหน้าไปอ่านอีกครั้งก็จ้องคุณปริบๆ ครู่หนึ่ง
“…อ่านหนังสือ”
“สู้ๆ”
“ค่ะ”
😶…✨
ว่าจบก็กลับไปอ่านในส่วนของตัวเองต่อ หลังจากนั้นคงไม่รบกวนคุณแล้ว พยายามเข้ากับการสอบล่ะ!
(ขอปิดรูทตรงนี้ ขอบคุณสำหรับรูทนะคะ!)
January 21, 2025 at 7:43 AM
“…” พยักหน้ารับ โดยเฉพาะประโยคสุดท้าย(…) มือของเธอขยับมาประคองสมุดโน๊ตวิชาคณิตศาสตร์ไว้อีกที
“…” แต่ก่อนจะก้มหน้าไปอ่านอีกครั้งก็จ้องคุณปริบๆ ครู่หนึ่ง
“…อ่านหนังสือ”
“สู้ๆ”
“ค่ะ”
😶…✨
ว่าจบก็กลับไปอ่านในส่วนของตัวเองต่อ หลังจากนั้นคงไม่รบกวนคุณแล้ว พยายามเข้ากับการสอบล่ะ!
(ขอปิดรูทตรงนี้ ขอบคุณสำหรับรูทนะคะ!)
“…” แต่ก่อนจะก้มหน้าไปอ่านอีกครั้งก็จ้องคุณปริบๆ ครู่หนึ่ง
“…อ่านหนังสือ”
“สู้ๆ”
“ค่ะ”
😶…✨
ว่าจบก็กลับไปอ่านในส่วนของตัวเองต่อ หลังจากนั้นคงไม่รบกวนคุณแล้ว พยายามเข้ากับการสอบล่ะ!
(ขอปิดรูทตรงนี้ ขอบคุณสำหรับรูทนะคะ!)
“…?”
เธอเอียงคอ
ไม่เข้าใจเท่าไร
น้ำแข็งไสกำลังละลาย แต่อีกฝ่ายไม่คิดจะแตะต้องมัน
“…ฉันกินได้เหรอคะ?”
เธอถามซ้ำ สายตายังคงมองไปยังสีแดงสดของน้ำหวาน
เธอเอียงคอ
ไม่เข้าใจเท่าไร
น้ำแข็งไสกำลังละลาย แต่อีกฝ่ายไม่คิดจะแตะต้องมัน
“…ฉันกินได้เหรอคะ?”
เธอถามซ้ำ สายตายังคงมองไปยังสีแดงสดของน้ำหวาน
January 20, 2025 at 8:19 AM
“…?”
เธอเอียงคอ
ไม่เข้าใจเท่าไร
น้ำแข็งไสกำลังละลาย แต่อีกฝ่ายไม่คิดจะแตะต้องมัน
“…ฉันกินได้เหรอคะ?”
เธอถามซ้ำ สายตายังคงมองไปยังสีแดงสดของน้ำหวาน
เธอเอียงคอ
ไม่เข้าใจเท่าไร
น้ำแข็งไสกำลังละลาย แต่อีกฝ่ายไม่คิดจะแตะต้องมัน
“…ฉันกินได้เหรอคะ?”
เธอถามซ้ำ สายตายังคงมองไปยังสีแดงสดของน้ำหวาน
Reposted by 夕雲 | 1-C🐮 (late-night reply)
#KMI_KaikiGesshoku
🌃เมืองเลือนลางในคืนเดือนดับ🌑
"แสงจันทร์เลือนลางลงทุกขณะจิต แม่น้ำมิซึกิที่เคยทอประกายกลับมืดมิดไม่ต่างกับก้นบึ้งของใจมนุษย์"
"ขบวนปัดเป่าของศาลเจ้าเคลื่อนผ่านไป ใต้ผ้าคลุมหน้านั้นคือเชือกชิเมะนาวะแปดเหลี่ยมที่จะส่งพวกมันกลับบ้าน"
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
🌃เมืองเลือนลางในคืนเดือนดับ🌑
"แสงจันทร์เลือนลางลงทุกขณะจิต แม่น้ำมิซึกิที่เคยทอประกายกลับมืดมิดไม่ต่างกับก้นบึ้งของใจมนุษย์"
"ขบวนปัดเป่าของศาลเจ้าเคลื่อนผ่านไป ใต้ผ้าคลุมหน้านั้นคือเชือกชิเมะนาวะแปดเหลี่ยมที่จะส่งพวกมันกลับบ้าน"
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
January 19, 2025 at 11:59 AM
#KMI_KaikiGesshoku
🌃เมืองเลือนลางในคืนเดือนดับ🌑
"แสงจันทร์เลือนลางลงทุกขณะจิต แม่น้ำมิซึกิที่เคยทอประกายกลับมืดมิดไม่ต่างกับก้นบึ้งของใจมนุษย์"
"ขบวนปัดเป่าของศาลเจ้าเคลื่อนผ่านไป ใต้ผ้าคลุมหน้านั้นคือเชือกชิเมะนาวะแปดเหลี่ยมที่จะส่งพวกมันกลับบ้าน"
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...
🌃เมืองเลือนลางในคืนเดือนดับ🌑
"แสงจันทร์เลือนลางลงทุกขณะจิต แม่น้ำมิซึกิที่เคยทอประกายกลับมืดมิดไม่ต่างกับก้นบึ้งของใจมนุษย์"
"ขบวนปัดเป่าของศาลเจ้าเคลื่อนผ่านไป ใต้ผ้าคลุมหน้านั้นคือเชือกชิเมะนาวะแปดเหลี่ยมที่จะส่งพวกมันกลับบ้าน"
รายละเอียด : docs.google.com/document/d/1...