Dolmayacak kabul ediyorum
Tamlık herkesin ortak yalanı
Boşluğun ortağı yok
Çabalamak ama ne için
Sahi ilk yalanı kim söyledi
Göğsümün ortasındaki bu boşluğa
İlk taşı ilk yalanı söyleyen atsın
Ya da bu kış ilk karı coşkuyla karşılayan çocuk
Kartopu atsın göğsümün ortasına☕️

Dolmayacak kabul ediyorum
Şu an en yakını söylesem yine geçmişi anlatıyor
Zaman önümde koşturan atlar
Ölümse her an an gibi yanımda
Bu yüzden dolmayacak
Zerre kadar üzgün değilim
Kalbimin ortasına demir para koyamam
Bir menekşe belki yuvarlaktır yaprakları
Menekşeyi kalbimin ortasında solduramam

Sen cok selam söyle. Sevgiler güzel insanlara☺️

Bisikletçi ve İnek kitapları da ilgimi çekti. Okuyacağım. Tebrik ediyorum İsa'yı☺️

Oku bakalım tavsiye edersen sepete atiyim. Arkadaşım diye torpil geçme ama☺️

Teoman'ın şarkısı değil miydi o:) şaka bir yana sırtında geçmişin yüküyle daha zor yürüyor insan. Bununla ilgili bence.

Çok eski zamanlarda birisi "ben" demiş. Çok da tatlı gelmiş "ben" demek. Sonra başkaları da "ben" demiş. Bir "ben" meselesidir insanlık tarihinin belası. Şeytandan beter bu "ben" meselesi Erkan. Benin şehveti yerine bizin sıcaklığını özledik be Erkan.

Çalışmak bizim için olunca hepimiz için olunca ne de keyif verir insana düşünsene Erkan. Bir tarlada ya da caddede hep beraber halay çekmek olurdu çalışmak. Hepimiz kendi evimizi sevdiklerimizle yapabilirdik. Dünya parsel parsel bölünmemiş olurdu. Bu dünya hepimizindi. Birilerinin olmamalıydı.

Geceleri kendi kendime o dünyayı severdim. İnsanlar karın tokluğuna on saat çalışmıyordu. Dört saat çalışıp sanatla, edebiyatla, sevdigi şeylerle uğraşıyordu. Patron zengin olsun diye değil anlayacağın Erkan. Evler başkaydı orada. Bahçeli ve meyve ağaçlıydı. Meyvelerin sahibi yoktu.

Mademki gökler umursamıyordu beni
Başımdan yukarısına kayıtsız kaldım
Bir şarkı var hatırlayıp bulamadığım
Kasetim dolu değil, kayıtsız kaldı
Caddeler ve parklar dolu oysa
Yarım adamlarla, yarım kadınlarla, yarım çocuklarla dolu binalar

😢