(และอาจต้องพูดอะไรซ้ำซากว่า ส่วนตัวคิดว่าแม้ผลลัพท์จะออกมาแย่ แต่นี่คือผลลัพท์ที่แย่น้อยที่สุดจาก 3 ทางเลือกนั้นแล้ว)

แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็เห็นด้วยนะที่พรรคมันขอโทษ เพราะแทนที่จะแจกแจงว่าขอโทษเฉพาะส่วนนั้นส่วนนี้ สู้รับจบไปเลยว่า "ขอโทษที่ทำให้สำเร็จไม่ได้" มันก็เมคเซนส์สำหรับพรรคการเมืองที่ต้องยึดมาตรฐานที่สูง และได้ภาพที่ดีกว่าเยอะ

อันนี้ครับ

x.com/the101world/...

เขาอาจจะคิดว่า ยิ่งคน mock เราว่านางแบก เรายิ่งต้องเรียกตัวเองว่านางแบก เพื่อรีเคลมความหมายแบบคำว่าเฟมทวิต 😞

นี่เลยเห็นด้วยกับข้อเขียนของอ.ธงชัยในวันนั้นมากว่า ใครจะไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของส้มนี่ไม่แปลก แต่มันคือเรื่องของการประเมินสถานการณ์ มากกว่าเรื่องอุดมการณ์

นางแบกด่าส้มว่าตระบัดสัตย์ ดีลข้ามขั้วอะไรนี่ไม่แปลกใจ แต่โหวตเตอร์ส้มเคลิ้มไปด้วยนี่แปลกใจอยู่

เอาจริงๆ คือค่อนข้างแปลกใจที่โหวตเตอร์ส้มจำนวนนึงมองว่าการยกมือให้อนุทินมันเป็นเรื่องผิดหลักการ/สูญเสียอุดมการณ์ เพราะส่วนตัวแล้วนี่ไม่เชื่อว่าในระบบการเมืองที่บิดเบี้ยวแบบนี้ เราจะสามารถ "ไม่เลือกใครเลย" ได้จริงๆ

ในมุมมองของเรา ต่อให้วันนั้นส้มไม่ยกมือให้พรรคไหนเลย มันก็คือส้ม "เลือก" แล้วที่จะให้พท+ภจทกลับมารวมกันใหม่แล้วเป็นรัฐบาลไปอีก 2 ปี (ไม่ก็ deadlock ได้นายกคนนอก)

และจะบอกว่าส้มโดนหลอกก็พูดได้ไม่เต็มปากหรอก ภูมิใจไทยไม่ใช่พรรคเหี้ยหลบในอะไร ฉากทัศน์ที่ภูมิใจไทยจะหักหลังมันไม่ได้เกินคาดเดาอยู่แล้ว ส้มก็คงคาดไว้แล้วว่าคงจบแบบนี้ แต่เลือกทางนี้อย่างน้อยก็ได้ยุบสภาเร็ว

ดูสันดานพท โหวตมันไปนอกจากไม่แก้รัฐธรรมนูญแล้ว เผลอๆ ไม่ยุบสภาด้วย ถ้าไม่โหวตใครเลย ก็รอพท+ภจทกลับมาจับมือกันใหม่ เป็นรัฐบาลเป็ดง่อยไปอีก 2 ปี (หรือแย่สุดคือ deadlock ได้นายกคนนอก)

ฮือ น่ากลัวกว่าเถียงกับคนฉลาด 😭

ก่อนมีความเห็นในเนตต้องภาวนาทุกครั้งว่าถ้าต้องเถียงกับใครขึ้นมา ขอให้อีกฝ่ายไม่ใช่คนจับต้นชนปลายไม่ถูกขนาดนี้ ไม่เห็นแม้แต่แสงริบหรี่ว่าการถกเถียงจะถึงจุดที่ agree to disagree ได้ยังไง 😂

คือนี่อยู่ในฝั่งเกลียดบุหรี่ระดับแช่งให้คนสูบตายทุกครั้งที่กูต้องไปดมด้วย แต่ทวิตนั้นฝั่งแอนตี้บุหรี่เฟรม argument มาแย่เองตั้งแต่ต้น จนต้องเหนื่อยมาหาคำอธิบายย้อนหลังว่ามันเป็นเรื่องของการไม่เดือดร้อนคนอื่นด้วย (แต่ argument ต้นทางกลับไม่ได้ยกเรื่องเดือดร้อนคนอื่นขึ้นมาเป็น premise เลยตั้งแต่ต้น ทั้งที่มันสำคัญกว่าเรื่องเราทำพฤติกรรมทำลายสุขภาพกันทำไมเสียอีก)

อย่างเรื่องบุหรี่ ฝั่งแอนตี้บุหรี่ตั้ง argument มาว่า พฤติกรรมใดๆ ที่ทำลายสุขภาพตัวเองล้วนไม่ควรทำและไม่สามารถเข้าใจได้ อีกฝั่งเลยยกเรื่องกินของทอดมาเป็น counterexample ว่า มันเป็นพฤติกรรมทำลายสุขภาพเหมือนกัน แต่กลับไม่ถูกมองว่าผิด (เขาไม่ได้บอกว่ากินของทอด = สูบบุหรี่ การไปแย้งว่า 2 สิ่งนี้ไม่เหมือนกันถือว่าหลงประเด็น)

เราสามารถโต้แย้ง analogy reasonging ได้ด้วยการบอกว่า A เป็นคนละเรื่องกับ B (เพราะคนที่ใช้ analogy เป็นคนเทียบว่า A เหมือน B ตั้งแต่แรกเอง) แต่เราไม่สามารถโต้แย้ง counterexample แค่ว่ามันเป็นคนละเรื่องกันได้ เพราะคนที่ใช้ counterexample ไม่ได้บอกว่ามันเหมือนกัน เขาแค่ยกตัวอย่างขึ้นมาให้เห็นเฉยๆ ว่า argument คุณมีรูโหว่

Counterexample = เมื่ออีกฝ่ายเสนอ argument อะไรสักอย่างขึ้นมา เราโต้แย้งด้วยการยกตัวอย่างซึ่งขัดแย้งกับ argument ของอีกฝ่าย แต่เห็นได้ชัดว่าเรื่องนั้นถูกต้อง เพื่อชี้ให้เห็นว่า argument ที่อีกฝ่ายยกขึ้นมานั้นผิดตรรกะตรงไหนสักจุด หรือต้องมี premise อื่นมาเติมถึงจะสมบูรณ์

ฝั่งตะวันตกจะน้ำเยอะกว่า (เหมือนพยายามยืด blog post มาเป็นหนังสือ 300 หน้า) อธิบายแนวคิดเบื้องหลังคำแนะนำ 1 บรรทัดนั้นด้วยงานวิจัยอะไรไม่รู้เยอะแยะ แต่ข้อดีคือเล่าคมคายกว่าฝั่งญี่ปุ่น อ่านสนุก ข้อมูลเยอะแยะที่ใส่เข้ามาทำให้คนอ่านมีโอกาสเอาไปพลิกแพลงหรือสร้างคำตอบของตัวเองได้มากกว่า

ฝั่งญี่ปุ่นสไตล์หนังสือจะเป็นแบบ "สำหรับปัญหานี้ ผมทำแบบนี้แล้วแก้ได้ คุณก็ลองเอาไปทำดู" ข้อดีคือสั้น กระชับ ยืนสกิมอ่านจบใน 20 นาที เหมาะกับคนที่ต้องการแนวทางแก้ปัญหาแบบเร็วๆ ไปลองทำดู ข้อเสียคือแห้งแล้ง น่าเบื่อ อ่านแล้วอาจรู้สึกว่าธรรมดาจัง

ไม่รู้สิ ส่วนตัวเชื่อว่าปัญหาชีวิตเราไม่ได้ยูนีคขนาดนั้น มันอาจจะมีรายละเอียดที่ต่างกันบ้าง (gap ตรงนี้ก็เป็นความสามารถคนอ่านที่ต้องไปพลิกแพลงเอา) แต่โดยภาพใหญ่ก็พอจะพูดได้ว่า ปัญหาที่เราเจอตอนนี้ มีคนอื่นเคยเจอมาแล้ว

ก็อ่านๆ ไป ถ้าได้ผลก็ถือว่าประหยัดเวลาลองผิดลองถูก ถ้าไม่ได้ก็แค่ไปลองวิธีอื่น

เพราะงั้นเวลากังวลหรือเจอปัญหาอะไร ให้นิยามมันและเขียนมันออกมาให้ชัดเจน ถ้าคุณปล่อยให้มันฟุ้งๆ ในหัวทั้งวัน ปัญหานั้นมันอาจจะเตลิดกลายเป็นอย่างอื่นที่มันไม่ได้เป็น (เช่น ปัญหาจริงๆ คือโดนแฟนทิ้ง แต่จินตนาการไปถึงขั้นว่าชีวิตฉันไม่มีค่า) หรือคุณอาจจะคิดวนไปวนมาจนเหื่อยและหลงคิดว่าปัญหามี 10 เรื่อง ทั้งที่จริงๆ มันแค่เรื่องเดียว

แค่นี้ใช้ได้ทั้งชีวิต คุ้มแล้วสองร้อยกว่าบาท 555