İnsan psikolojisinin ana mekanizmalarından biri rekabettir. İnsanın bu mekanizması evrimleşmedikçe bazı görüşler teoriden daha ileri gidemez!

Bir ülke düşün, her kavram ve düşünce çarpıtılıyor! Tuhaf bir distopya. İyi ki yok böyle bir yer!

Saygı kavramı düşünülmelidir! Her şeye saygı gerekli midir, yoksa saygı düşüncelere engel midir?

Tarih bizlere, ülkelerin makus kaderlerini sadece halkın değiştirebildiğini çok iyi biçimde öğretti.

Umut, her şeyin başlangıcıdır; umudunu kaybetmeyen bir millet, ilelebet payidar kalır.

Orta Çağ Avrupa’sında ne bilimin sesi duyulur ne de özgür düşüncenin nefesi hissedilir.

Montesquieu boşuna dememiş: "KUVVETLER AYRILIĞI."

bkz: Kanunların Ruhu Üzerine

Demokrasi, kendi içinde muhalefeti koruyacak bir yapı barındırmıyorsa ve içinde anti-demokratik partiler bulunuyorsa, üstelik bu partilerden biri iktidara gelmişse, o ülkede artık demokrasiden bahsedemeyiz.

Demokrasinin amacı, hata yaparak doğruyu bulmakta yatar; fakat hatanın bedelini tüm millet öder. O yüzden demokrasi hassas ve öğreticidir!

Tarih tekerrürden ibaret değil, hatalar tekerrürden ibarettir..