Al ben ik het eens met de rechter, doet het wel pijn. Vitesse is niet meer.

Ik ben op, ik ben klaar… en ik zit thuis, op een zachte bank en slaap in een heerlijk bed. Toch kan ik niet meer. Ik weet niet meer hoe ik dit allemaal moet rijmen met onze normen, waarden en principes. Genocide in Gaza en onze belastingcentjes doen eraan mee…

Ik ben op…

Ik vraag me af wanneer de mensen die groot fan zijn van Israël het regime eens gaan oproepen onafhankelijke journalisten en instanties toe te laten tot Gaza. Het is natuurlijk makkelijk om alle informatie dat uit Gaza komt als ‘leugen’ te bestempelen als je niemand toelaat…wil Israël iets verbergen?

Hamas laat zeer vermagerde gegijzelden vrij. Heel veel mensen gaan tekeer (terecht). Wie weet wat die mensen hebben moeten doorstaan.

Tegelijkertijd kunnen ze het wel goedpraten wanneer Israël dit duizenden tegelijk aandoet. Dat mag blijkbaar.

De selectieve verontwaardiging, ik stoor me er aan.

Ik ben nu een paar dagen hier op de blauwe hemel aan het kijken om te checken of het wat is (in vergelijking met X). Het voelt alsof ik van een gore openbare WC in een 5⭐️ hotel terecht ben gekomen. Wat een verschil, wat een verademing!