سال نو مبارک

بیایم بیایم

من بنده عادتم مع‌الاسف. اینجا دلم می‌گیره

تهوع‌آورن

باز خدا رو شکر

متاسفانه دیروز دیدیم که اتفاقای بدی در راهه

باید دید چی داده چی گرفته. گویا در مورد تضمین‌های امنیتی هم چیزی نگفتن. احتمالا عجالتا تنها چیزی که گرفته اینه که فعلا خاکش ضمیمه روسیه نشه

خیلی حسرت بزرگیه، این‌که نشه مثل ادم‌های معمولی بدون نگرانی از خطر ابراز خودت با دیگران ارتباط برقرار کنی. بهش اضافه کن تجربه‌هایی که دیگه به‌خاطر سن از زمانش گذشته و حتی موقعیتش هم پیش بیاد دیگه فایده‌ای نداره.

چه قشنگه

عه چی حیف

یه چیزی هم که هست از الگوریتم اینجا سر درنمیارم کلا پستها و ری‌پستهای سه نفرو تو تایم‌لاین برام میاره

اونم برای من که دل‌بسته مکانم

معتادم معتاد :))))

آخه اخبار اونجاست، رفقای مجازی همه اونجان

🤣🤣

آخرش مجبور می‌شم همین کارو بکنم

مثلا من می‌گم اگر با مردن من آخوند می‌ره بمب بندازین سر من ولی آیا در مورد بچه‌ام هم می‌گم؟ وقتی اینجا مکث می‌کنم آیا می‌تونم بگم مرگ اون بچه در غزه هم تلفات غیرنظامی طبیعیه و خب غصه‌اش به من چه؟ اگر بگم می‌شه هم برای اون بچه عمیقا غمگین بود و هم پذیرفت این جنگ ناگزیره آیا این موضع اخلاقیه یا عافیت‌طلبانه؟