Gözlerim aşina bir yerden size
Asırlar öncesi görmüş gibiyim.

Ve benim birdenbire
Yüzünü değil,
Gözünü değil,
Senin sesini göresim geldi.

Paramparça bir taş, yerini arıyorum.

Karanlıkta düşerse, kaybolur biliyorum.

Kaybolsun, dert değil.

Kaybolsun, taş benim.

Sabah bir adam gördüm, selam verdim.
Öğlenleyin yine onu gördüm, şüphelendim.
Akşam tekrar gördüm, çektim vurdum.
Ayna kırıldı.

Uykun gelmiş değil
belki sen uykuya gitmişsindir.

Kadıköy, okulun en gözde kızı gibi gelirdi bana hep. Çok güzel, çok cazibeli, çok ulaşılmaz, çok yakın, bir o kadar da uzak. Sevdalanmaya bile cüret edilemeyen...

O kız büyümüş ve kadın olmuş. Her gün başka bir evin tavanına bakarak hayallere dalan.