Mahir Polat, kalbi hasta bir adam.

Doktorların değil, savcıların gözetiminde.

İstanbul’un tarihini koruduğu için
şimdi dört duvar arasında tutuluyor.

Bu ülke, iyi insanları susturmakta çok ısrarcı.

Ama kalp bazen sadece bedenle değil, vicdanla da yorulur.

Bu ülkede bazı gençler pudra şekeriyle büyütüldü,
Bazılarıysa tencere tava çaldığı için gözaltına alındı.

Bazıları sınavsız işe girdi,
Bazıları “barınamıyoruz” dedi diye tutuklandı.

Adaletin terazisi kırık.

Kimin çocuğu olduğun, ne söylediğinden daha değerli.

Merhaba!

Burası mış gibi yapanlara, diz çökenlere, ezbercilerle aynı safta yürüyenlere göre bir yer olmayacak.

Ben Kalem Ters.

Kalemimi ne saray tutar, ne yalan ehlileştirir.

Bu ülkede bir zamanlar fikri hür, vicdanı hür insanlar vardı…