گرچه اقیانوس ظاهرش بی انتهاست
گرچه اقیانوس ظاهرش بی انتهاست
راه ما از کاروان ناامیدیها جداست
دل به دریا میزند با قایق آزادگی
هرکه در خلوت به آثار تفکر مبتلاست
پرچم سبز و سفید و قرمز رویای ما
در وزشهای نسیم صبح آگاهی رهاست
در گذار از پیچوخم های پیشرو
یادمان باشد که شب هم ناگزیر از انقضاست
-شاعر ناشناس
راه ما از کاروان ناامیدیها جداست
دل به دریا میزند با قایق آزادگی
هرکه در خلوت به آثار تفکر مبتلاست
پرچم سبز و سفید و قرمز رویای ما
در وزشهای نسیم صبح آگاهی رهاست
در گذار از پیچوخم های پیشرو
یادمان باشد که شب هم ناگزیر از انقضاست
-شاعر ناشناس
چه وضعشه؟!
چه وضعشه؟!