Ta rozmowa jest mi bardzo bliska nie tylko dlatego, że przeprowadziłam ją z moją mentorką, ale też dlatego, że jest na wskroś lokalna, wychodząca poza mury akademii i poruszająca arcyważny temat humanistyki środowiskowej. W takich praktykach widzę dla nas jeszcze postantropocenową szansę.