co mention OK 24/7
active : 09:00- 11:00 | 19:00 - 23:00
| ต่อโรลไม่ค่อยจบ ตอบโรล ช่วงดึก #KMI_commu
Profile hengchia.bsky.social
head cherlyr.bsky.social
bit.ly/KyoyaKMI_commu
กลุ่มพระอาทิตย์
“เซมไป อยู่กลุ่มท้องฟ้าไม่ใช่เหรอครับ”
“ หลงทางอีกแล้ว? ”
@kido-kmicommu.bsky.social
กลุ่มพระอาทิตย์
“เซมไป อยู่กลุ่มท้องฟ้าไม่ใช่เหรอครับ”
“ หลงทางอีกแล้ว? ”
@kido-kmicommu.bsky.social
#KMI_เปิดโรล
หลังจากเดินตามหามาเกือบครึ่งวันใกล้จะถึงเวลาช่วงเย็น
ชิองไม่ยอมล้มเลิกความพยายามที่จะหาโกสุมิซังให้พบก็เลยมาถึงย่านการค้านี่ไงล่ะ
โดยอ้างอิงข้อมูลชาวบ้านที่อยู่ใกล้ๆบอกว่ามีแมวตัวสีเทากำลังเดินเล่นอยู่แถวย่านค้า
สัญญาณที่ดีสำหรับวันนี้! รอบก่อนไม่แม้แต่ได้ข้อมูลอะไร
(+)
#KMI_เปิดโรล
หลังจากเดินตามหามาเกือบครึ่งวันใกล้จะถึงเวลาช่วงเย็น
ชิองไม่ยอมล้มเลิกความพยายามที่จะหาโกสุมิซังให้พบก็เลยมาถึงย่านการค้านี่ไงล่ะ
โดยอ้างอิงข้อมูลชาวบ้านที่อยู่ใกล้ๆบอกว่ามีแมวตัวสีเทากำลังเดินเล่นอยู่แถวย่านค้า
สัญญาณที่ดีสำหรับวันนี้! รอบก่อนไม่แม้แต่ได้ข้อมูลอะไร
(+)
#KMI_เปิดโรล
วันหยุดที่ควรจะเป็นวันพักผ่อนของโซสุเกะ
ในหัวของเขามีแต่เรื่องแมวโกสุมิที่หายตัว ขณะแต่งหน้าทำผมcross dressing ปกติเพื่อถ่ายลงอินเตอร์เน็ต ใบหน้าบึงตึง ถอนหายใจหรือว่าเขาควรออกไปหาอีกสักรอบ
ชิองนั่งคิดอยู่นานเป็นสิบนาทีก่อนเปิดประตูออกจากบ้านไปตามหาโกสุมิ
เธอเริ่มต้นที่ย่านอิเอะ ต่อด้วยย่านอากะและย่านการค้า
(+)
#KMI_เปิดโรล
วันหยุดที่ควรจะเป็นวันพักผ่อนของโซสุเกะ
ในหัวของเขามีแต่เรื่องแมวโกสุมิที่หายตัว ขณะแต่งหน้าทำผมcross dressing ปกติเพื่อถ่ายลงอินเตอร์เน็ต ใบหน้าบึงตึง ถอนหายใจหรือว่าเขาควรออกไปหาอีกสักรอบ
ชิองนั่งคิดอยู่นานเป็นสิบนาทีก่อนเปิดประตูออกจากบ้านไปตามหาโกสุมิ
เธอเริ่มต้นที่ย่านอิเอะ ต่อด้วยย่านอากะและย่านการค้า
(+)
#KMI_Nekowadoko
ช่วงพลบค่ำ
หลังเรียนกวดวิชาเสร็จเรียบร้อย โซสุเกะยังไม่ลืมคำมั่นสัญญาที่ให้เอาไว้กับโกสุมิซัง ช่วงนั้นค่อนข้างเงียบเฉียบ เด็กหนุ่มตามหาย่านนิชิโกะก่อนและดูตามพุ่มไม้ ที่น่าจะมีโอกาสเจอแต่ไม่เจอ บนต้นไม้แถวบ้านไม่มี
จึงไปย่านอื่นๆ ลาดตะเวนไปทั่วย่าน
และแล้วกลิ่นหอมจางๆเหมือนว่าเป็นกลิ่นของอาหาร โกสุมิอาจจะอยู่ใกล้ๆนี่ก็ได้ ก้าวเท้ารีบเดินไปดู
(+)
#KMI_Nekowadoko
ช่วงพลบค่ำ
หลังเรียนกวดวิชาเสร็จเรียบร้อย โซสุเกะยังไม่ลืมคำมั่นสัญญาที่ให้เอาไว้กับโกสุมิซัง ช่วงนั้นค่อนข้างเงียบเฉียบ เด็กหนุ่มตามหาย่านนิชิโกะก่อนและดูตามพุ่มไม้ ที่น่าจะมีโอกาสเจอแต่ไม่เจอ บนต้นไม้แถวบ้านไม่มี
จึงไปย่านอื่นๆ ลาดตะเวนไปทั่วย่าน
และแล้วกลิ่นหอมจางๆเหมือนว่าเป็นกลิ่นของอาหาร โกสุมิอาจจะอยู่ใกล้ๆนี่ก็ได้ ก้าวเท้ารีบเดินไปดู
(+)
ถ้าเป็นอาคารเก่าคงเป็นเรื่องที่แปลกแต่พวกเราอยู่ในอาคารปี1ซึ่งปกติ แต่ที่ผิดปกติคือ ควรถึงชั้นหนึ่งได้แล้ว พอลองมองลอดไปข้างล่างกลับพบว่าเป็นชั้นที่สอง
อาจารย์ตรงหน้ายังไม่รู้ตัวอย่าทำให้เธอตกใจเสียดีกว่า ต้องชวนคุยไปเรื่อยๆ
“จะว่าไปแล้ว เซนเซย์ชอบแมวไหมครับ?”
“ เมืองนี้มีแมวชื่อโมจิ หนักห้ากิโลด้วยนะครับ ได้เจอกันหรือยังนะ”
เริ่มเดินต่อ แม้ว่าจะวน
ถ้าเป็นอาคารเก่าคงเป็นเรื่องที่แปลกแต่พวกเราอยู่ในอาคารปี1ซึ่งปกติ แต่ที่ผิดปกติคือ ควรถึงชั้นหนึ่งได้แล้ว พอลองมองลอดไปข้างล่างกลับพบว่าเป็นชั้นที่สอง
อาจารย์ตรงหน้ายังไม่รู้ตัวอย่าทำให้เธอตกใจเสียดีกว่า ต้องชวนคุยไปเรื่อยๆ
“จะว่าไปแล้ว เซนเซย์ชอบแมวไหมครับ?”
“ เมืองนี้มีแมวชื่อโมจิ หนักห้ากิโลด้วยนะครับ ได้เจอกันหรือยังนะ”
เริ่มเดินต่อ แม้ว่าจะวน
หลังเลิกเรียน
โซสุเกะเก็บข้าวเก็บของปั่นจักรยานกลับบ้านปกติเหมือนๆในทุกวัน แต่ว่าวันนี้กลับต่างไป เพราะมีใบประกาศตามหาน้องแมวที่หายตัวไป เขาหยุดเพื่ออ่านรายละเอียด น่าสงสารจังเลย
ช่วยหาก่อนไปเรียนพิเศษสักหน่อยล่ะกัน ตัดสินใจได้แล้ว ก็ออกตัวปั่นจักรยานกวาดสายตาสอดส่องตามทางเป็นพิเศษ
(+)
หลังเลิกเรียน
โซสุเกะเก็บข้าวเก็บของปั่นจักรยานกลับบ้านปกติเหมือนๆในทุกวัน แต่ว่าวันนี้กลับต่างไป เพราะมีใบประกาศตามหาน้องแมวที่หายตัวไป เขาหยุดเพื่ออ่านรายละเอียด น่าสงสารจังเลย
ช่วยหาก่อนไปเรียนพิเศษสักหน่อยล่ะกัน ตัดสินใจได้แล้ว ก็ออกตัวปั่นจักรยานกวาดสายตาสอดส่องตามทางเป็นพิเศษ
(+)
“ สวัสดีครับ ”
“ ผมไม่ได้ตั้งใจจะใช้ใครนะครับ ขู่ไปงั้นแหละครับ” โบกมือบ่ายเบี่ยง
“ คิดว่าทำได้นะครับ แบบนี้”
ใช้มือทำท่าหยิกแขนคุณหลอกๆ เป็นเงาตรงพื้น
“ สวัสดีครับ ”
“ ผมไม่ได้ตั้งใจจะใช้ใครนะครับ ขู่ไปงั้นแหละครับ” โบกมือบ่ายเบี่ยง
“ คิดว่าทำได้นะครับ แบบนี้”
ใช้มือทำท่าหยิกแขนคุณหลอกๆ เป็นเงาตรงพื้น
ในขณะเดินขึ้นตึกเรียนหลังเข้าพิธีเสร็จสิ้นเรียบร้อย เขาที่ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรก็เลยกะเดินเอื่อยๆตามหลังกลุ่มนักเรียนส่วนใหญ่ แต่แล้วเด็กหนุ่มก็รู้สึกแปลกๆชอบกล เลยตัดสินใจหยุดเดิน
(+)
ในขณะเดินขึ้นตึกเรียนหลังเข้าพิธีเสร็จสิ้นเรียบร้อย เขาที่ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรก็เลยกะเดินเอื่อยๆตามหลังกลุ่มนักเรียนส่วนใหญ่ แต่แล้วเด็กหนุ่มก็รู้สึกแปลกๆชอบกล เลยตัดสินใจหยุดเดิน
(+)
“ สวัสดีครับ”
“อันนี้ให้ผมเหรอ?”
“ ขอบคุณนะครับ แต่ว่า อยากแบ่งให้คุณกินด้วย เชิญครับ”ส่งยิ้มพร้อมยื่นกระบอกมันฝรั่งทอดให้ ☺️
“ สวัสดีครับ”
“อันนี้ให้ผมเหรอ?”
“ ขอบคุณนะครับ แต่ว่า อยากแบ่งให้คุณกินด้วย เชิญครับ”ส่งยิ้มพร้อมยื่นกระบอกมันฝรั่งทอดให้ ☺️
อาคารปี1
เนื่องจากไม่มีใครเห็นเขา เขาจึงใช้โอกาสนี้ สำรวจรอบๆตึกอาคารที่ ทว่าเคียวยะไม่รู้เลยว่าฤทธิ์ของเหตุการณ์ลี้ลับที่เจออันแรกหายไปแล้วทำให้คนอื่นๆเห็นเคียวยะปกติ
อาคารเรียนเก่า เป็นสถานที่ที่เคียวยะสำรวจที่แรกแต่กลับไม่เจออะไร จึงตัดสินใจไปเข้าห้องน้ำในอาคารปี1 เพื่อล้างมือ ฆ่าเวลา ขณะนั้นขนแขนของเขาก็ลุกตั้งฉับพลัน
(+)
อาคารปี1
เนื่องจากไม่มีใครเห็นเขา เขาจึงใช้โอกาสนี้ สำรวจรอบๆตึกอาคารที่ ทว่าเคียวยะไม่รู้เลยว่าฤทธิ์ของเหตุการณ์ลี้ลับที่เจออันแรกหายไปแล้วทำให้คนอื่นๆเห็นเคียวยะปกติ
อาคารเรียนเก่า เป็นสถานที่ที่เคียวยะสำรวจที่แรกแต่กลับไม่เจออะไร จึงตัดสินใจไปเข้าห้องน้ำในอาคารปี1 เพื่อล้างมือ ฆ่าเวลา ขณะนั้นขนแขนของเขาก็ลุกตั้งฉับพลัน
(+)
ช่วงเปิดภาคเรียนเป็นเวลาที่เคียวยะค่อนข้างรู้สึกสนุกกว่าปกติเพราะอะไรน่ะเหรอ
เพราะว่า จะมีเหตุการณ์ลี้ลับเกิดขึ้นกับพวกคนในโรงเรียนรวมถึง เขาเช่นกัน อย่างปี1 เขาก็เจอเงาไม่มีหัว ระหว่างที่เดินคิดพลางๆ เขาชนกับนักเรียนคนอื่นอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่ที่แปลกก็คือ พวกเขาไม่มองมาที่เคียวยะและเดินจากไปแม้ว่าตนจะขอโทษ
(+)
ช่วงเปิดภาคเรียนเป็นเวลาที่เคียวยะค่อนข้างรู้สึกสนุกกว่าปกติเพราะอะไรน่ะเหรอ
เพราะว่า จะมีเหตุการณ์ลี้ลับเกิดขึ้นกับพวกคนในโรงเรียนรวมถึง เขาเช่นกัน อย่างปี1 เขาก็เจอเงาไม่มีหัว ระหว่างที่เดินคิดพลางๆ เขาชนกับนักเรียนคนอื่นอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่ที่แปลกก็คือ พวกเขาไม่มองมาที่เคียวยะและเดินจากไปแม้ว่าตนจะขอโทษ
(+)
「神秘的なこととか超自然現象、宇宙人とかって、全然人間には敵わないよね。だって人間の方が怖いもん。」
สิ่งลี้ลับหรือเรื่องเหนือธรรมชาติอย่างมนุษย์ต่างดาว อะไรพวกนั้น สู้คนไม่ได้หรอก คนน่ากลัวกว่าเห็นๆ
「今、空いていますか?教室に忘れ物をしたので、取ってきていただけますか?」
ว่างอยู่หรือเปล่า? ผมลืมของไว้ที่ห้องเรียน สามารถช่วยเอามาให้หน่อยได้ไหมครับ |คุยกับสิ่งลี้ลับ
聡介 鏡夜
โซสุเกะ เคียวยะ
Y.2
bit.ly/KyoyaKMI_commu 🐈
#KMI_commu
「神秘的なこととか超自然現象、宇宙人とかって、全然人間には敵わないよね。だって人間の方が怖いもん。」
สิ่งลี้ลับหรือเรื่องเหนือธรรมชาติอย่างมนุษย์ต่างดาว อะไรพวกนั้น สู้คนไม่ได้หรอก คนน่ากลัวกว่าเห็นๆ
「今、空いていますか?教室に忘れ物をしたので、取ってきていただけますか?」
ว่างอยู่หรือเปล่า? ผมลืมของไว้ที่ห้องเรียน สามารถช่วยเอามาให้หน่อยได้ไหมครับ |คุยกับสิ่งลี้ลับ
聡介 鏡夜
โซสุเกะ เคียวยะ
Y.2
bit.ly/KyoyaKMI_commu 🐈
#KMI_commu