Mijn ouders hebben in hun verhuis mijn bachelorpaper gevonden. Superfier gaf mijn papa 't aan mij.
Ik denk terug aan hoe de prof tijdens de verdediging zei:"Ik heb't een 10 gegeven, omdat ik geen tweede paper van jou aankan."
En ik snap haar, want het is de langste hoop gezwets ooit.

Mijn vrouw heeft zin in koekjes, maar we hebben niks in huis. Dat komt omdat ze mij verboden heeft om nog snoep, koeken of chips in huis te halen.

Haar honger is héél groot, want ik probeerde haar te zeggen:"Ik heb een doos wafeltjes-"
-Zij:"WAT WAT WAAR?!"
"-besteld bij de fanfare."

Sorry.

Mijn lieve papa is een beetje zoals Samson; hij spreekt veel dingen bijna juist uit.

Vanochtend in de winkel:"Moet je nog genderbier hebben?"

Ginger beer, dus.

't Is gebeurd. Dag Roza ❤️

't Is gank.

Ik kan maar op twee manieren lezen:
1) Een heel boek in één keer
2) Een boek beginnen, neerleggen, nooit meer oppikken

Dit weekend dan toch twee keer dat eerste kunnen doen met Nod van Adrian Barnes en Wonder van R.J. Palacio.

Boek. Hond. Hard gaan op Klara.

De baby kan al een week elk moment geboren worden, dus zoek ik elke dag op Wikipedia wie er die dag zoal geboren is.

Als 't nog rap gebeurt - 21/11: René Magritte, Björk, Voltaire en Carly Rae Jepsen
Of morgen - 22/11: Scarlett Johansson, Mark Ruffalo en Adèle Exarchopoulos

Dus, ergens tussen nu en midden december komt er een kind uit mijn vrouw. Is er een soort van protocol voor de eerste rij bij de bevalling? Lifehacks van moeders die al eens bevallen zijn voor de ouder die niet moet bevallen?