Este ano si. Este venres está a durar todo un ano.

Claro. A débeda pendente. O tempo atravesado polos remorsos e a responsabilidade. A longa man dos actos, que segue a apertar no pescozo ata o derradeiro alento.

"Hai acumulación. Hai responsabilidade. E, alén diso, hai desacougo. Un gran desacougo."

"Que sabía da vida, eu que a vivira con tanta cautela?
Quen nin gañara nin perdera, e só deixara que a vida me sucedese? Que albergara as típicas ambicións e axiña me resignara a que non se realizasen?"