گفتم به مرز فروپاشی رسیدم، گفتم سینه‌ام سنگین شده نمیدونم بغضه یا چه کوفتی
خب اون بغض ترکید و یک ساعت و پونزده دیقه بی‌وقفه اشک ریختم به پهنای صورت
بعدش یه گیلاس شراب ریختم ، بعدش گیلاس دوم و سوم بعدش دوباره نیم ساعت گریه
و الان تصمیم گرفتم یه فیلم طنز ترکی ببینم
من تو مرز نیستم، من خود فروپاشی‌ام

امروز به مرز فروپاشی رسیدم
تهران دیگه واقعا هوا نداره، برای اینکه شهر دفن شده تو دود مازوت رو نبینم روزهاست پرده خونه‌رو کنار نمیزنم
چشمام می‌سوزه، سردرد مداوم دارم، سینه‌ام سنگینه؛ اما نمیدونم این سنگینی مازوته یا بغضی که چندروزه حبس شده
امروز واسه اولین بار گفتم: کاش مرده بودم و این روزارو ندیده بودم

بعد از مهسا زنان ایرانی مثل دونده‌های امدادی چوب شجاعت رو به زن بعدی دادن تا رسید به پرستو احمدی
آزادی قشنگه اما مقاومت واسه آزادی
قشنگ‌تره
#پرستو_احمدی
#زن_زندگی_آزادی

فیلم‌هایی این دو روز سوریه‌رو، همشو با دقت باز می‌کنم میبینم، واکنش آدما، تیپا، قیافه‌های شاد و گاه متعجب. اما هیچکدوم از فیلم‌های زندان صیدنایارو نتونستم ببینم. تصور اینکه انسانی تو همچین جایی سال‌ها حبس بوده روانیم می‌کنه.
من نمیدونم آینده سوریه چی میشه ولی هر چی بشه به آزادی این آدم‌ها می‌ارزه به نظرم

و تمام
اسد سقوط کرد. اگه اسد ۱۳ سال پیش وقتی مردم معترض درعا به خیابون ریختن به جای اینکه مشورت حکومتی‌رو که ماتحت خودش گوهی بود رو بپذیره و کشتار راه بندازه، دست به اصلاح خودش میزد یا از قدرت کناره‌گیری می‌کرد؛ نه سوریه دچار جنگ داخلی میشد و نه خودش با این فضاحت فرار می‌کرد.
درس بگیرید نادونا، درس

خوندن توییت‌های عرازشه درباره سوریه واسم عین تراپی میمونه. دارن پاره میشن 😂
یه امشب‌رو در ایکس بودن رو حلال اعلام می‌کنم 🤣

کلی آدم آشنا اینجا دیدم و خوشحال شدم، گفتم ای ول تنها نیستم و این حرفا
فقط نمیدونم چرا هیچکس هیچی نمیگه؟ چرا دیالوگی شکل نمی‌گیره؟ دل و دماغش نیست یا هنوز از ایکس دل نکندید؟
راستشو بگید

اسد داره سقوط می‌کنه! اگه این اتفاق سال ۸۹ رخ میداد چقدر شرایط تغییر می‌کرد، هم برای ما هم برای مردم بخت‌برگشته سوریه. خیلی ناراحتم که واسه سقوط اسد پلشت نمیتونم خوشحال باشم

عصر پنجشنبه باشه، هوا ابری باشه، بوی لازانیا تو خونه پیچیده باشه و این توله‌سگ هم ور دلت باشه. امروز یوم‌الله است

از قرنی می‌رفتم سمت فردوسی. یهو دیدم یه خانم رو به دیوار وایساده و داره گریه میکنه. بهش گفتم به کمک احتیاج داری؟ برگشت زل زد بهم. گفتم میخوای بغلت کنم؟ خودشو انداخت تو بغلم و بیشتر از پنج دیقه تو بغلم گریه کرد. گفتم دوست داری بگی چی شده؟ گفت: باورکن هیچی، فقط دیگه تحمل ندارم. در حال فروپاشی هستیم

نمی‌دونم من چندمین ایرانی هستم که اومدم اینجا، ولی حس بهمن ۸۸ رو دارم وقتی واسه اولین بار اکانت توییتر باز کردم تنهای، تنهای، تنها
پرنده آبی از دست رفت، پروانه آبی از دست نره صلوات