Ondanks dat ongedocumenteerde mensen recht hebben op medische zorg, krijgen ze die niet altijd met levensbedreigende situaties tot gevolg. Elsie Vermeer hoopt dat door haar documentaire zorgmedewerkers zich bewust worden van hun zorgplicht, ook voor deze groep mensen. Artsen weten vaak niet wat de regelingen zijn.In de documentaire Mij een zorg zien we onder andere het verhaal van de 32jarige Jandi. De Braziliaanse vertelt dat ze hard en veel als schoonmaakster werkte, tot ze ernstig ziek werd. Het ziekenhuis weigerde haar op te nemen, omdat ze geen zorgverzekering had. Na een doorverwijzing van Kruispost een hulporganisatie, gespecialiseerd in hulp voor ongedocumenteerden werd ze gediagnosticeerd met een autoimmuunziekte die haar fataal had kunnen worden.Volgens Vermeer is dit eacuteeacuten van de vele vergelijkbare verhalen uit de stad. Mensen wachten vaak lang om met klachten naar een dokter te gaan, omdat de ongedocumenteerde mensen vaak ook niet weten wat de regels zijn. Maar als ze dan bij een huisarts of ziekenhuis komen, worden ze vaak de deur gewezen, omdat ze geen zorgverzekering hebben. Ook daar weten ze dan niet wat de regelingen zijn.Er bestaat een subsidieregeling via het Centraal Administratiekantoor CAK, maar het kost wel wat uitzoek en papierwerk voor zorgpersoneel. Ja, het is wat meer gedoe, zegt Vermeer. Maar het is wel de hulp die je hoort te geven.Eeacuten op de dertig Amsterdammers ongedocumenteerdVermeer hoopt niet alleen bewustwording te creeumlren bij zorgprofessionals. Ook wil ze een zaadje planten in het hoofd van Amsterdammers. Eeacuten op de dertig mensen is naar schatting ongedocumenteerd in Amsterdam. Je weet niet wie het zijn. Het zou goed zijn als we daarom een beetje extra naar elkaar omkijken.De documentaire is vanavond om 18.30 en om 21.45 te zien op televisie bij AT5.