adamlar sürdürülebilir fakirlik yarattılar. öyle üç beş yılda biten gelip geçici bir fakirlik değil bu. tüm ömrümüzü sefalet içinde bitirebilecek kadar kararlı, istikrarlı, devamlılığı olan bir fakirlik. en ufak bir iyileşme umudumuz yok. keskin, berrak, net.

"Annem, uzaktan baksa bile çiçekler yeşerirdi." 💔🍂🥀

#annelergünü

hani "iyiler erken ölür sözünün bilimsel bir tarafı olduğunu düşünüyorum" demiştin ya sırrı abi. ben de öyle düşünüyorum.

türkiye'deki yozlaşmanın temel aktörlerinden biri de, "ben yaşamadım, çocuğum yaşasın" diyen anne ve babalardır. bu anlayış yüzünden dünyanın kendi etrafında döndüğünü zanneden, başarıya giden her türlü yolu mübah gören narsist, hedonist ve bencil bir nesil yetişiyor.

İsrail’de bile yasadışı olmayan yürüyüşe Türkiye’de yasadışı diyorlar, izin vermiyorlar.

Bunların derdi Filistin değil, istedikleri şey bu meseleyi iç siyasette sopa olarak kullanmak.

vatanseverlik, vatana barışın ve huzurun gelmesi için çalışmakla, vatanın şehirlerini talancı müteahhitlerden, ırmaklarını hes'lerden, dağlarını etrafa zehir saçan maden şirketlerinden korumakla olur; sosyal medya hesaplarını bayraklarla donatmakla değil vatansever kardeşlerim.

Farkındalık için paylaş.

Unutma, unutturma.

asker, yan bakıyor diye sokaktaki vatandaşı öldürüyor. doktor, hastasını taciz ediyor. siyasetçi, memleketini soyuyor. damat, kaynanasıyla kaçıyor. halk sefalet içinde can çekişiyor. eksiksiz bir korku filmi. kusursuz bir distopya. devasa bir tımarhane. dört dörtlük bir cehennem.

değişmez kuraldır:

avrupa'da, idareciler halka hesap verir; ortadoğu'da, halk idarecilere hesap verir.

eskiden, dünya'yı dolaşmak, kutuplarda ışık şölenleri izlemek, çölde safari yapmak gibi hayallerim vardı; şimdi, zam gelmeden tuvalet kağıdı ve peçete alınca, bundan daha iyisi olamaz diye düşünüyorum artık. maslow'un ihtiyaçlar hiyerarşisinin dibine kadar düşürdüler bizi.

Özgür Özel:

“Kadının kaç çocuklu olacağı, doğuracaksa nasıl doğuracağı, nasıl büyüteceği; kadının nasıl giyineceği, ne yiyeceği, ne içeceği, ne kadar güleceği kadının bileceği iştir.

Bu konuda laf söylemek hiç kimseye düşmez.”

bir ülkenin kendi halindeki sıradan vatandaşı, işini kurarken, konuşurken, çalışırken kendini sürekli tedirgin ve kaygılı hissediyorsa, o ülkede oturmuş bir demokrasi ve istikrarlı bir ekonomi yoktur.

şu hayatta en nefret ettiğim argümanlardan biri "devletin bekası"dır. kundakdaki bebekler bunun için boğdurulur, masumların üzerine bu gerekçeyle bombalar yağdırılır, en vahşi cinayetler bu sebeple işlenir. biri "devletin bekası" deyince gerisini dinlemiyorum artık.

insanlık tarihi tekrarlardan ibarettir. zenginler karnını doyurur, fakirler hesap öder. idareciler ülkeyi batırır, halk bedel öder. "ne zaman savaş çıksa beni çağırırlar, ne zaman hurma tiridi ziyafeti verilse amr'ı davet ederler" demiş arap şair yüzyıllar önce. bu hiç değişmez.