˚✧₊⁎🧡🍒🧃🌱⁎⁺˳✧༚💨

สำหรับใครที่ตามหาแอคอ.นักวาดมังงะสาขาญี่ปุ่นค่ะ อาจจะยังไม่ครบทุกคนเพราะนี่ก็หาไม่ค่อยเจอเท่าไหร่ orz
go.bsky.app/9q6Sp6o

why don't we skip movie night and get you to bed, honey?

#明主 #akeshu

พอคิดว่าต้องคอยเปลี่ยนมือถือทุกๆหลายปี ถ้าพังจริงๆก็ว่าไปอย่าง แต่แบบแอปใช้ไม่ได้ อัปเดตไม่รองรับงี้ มีสองเครื่องก็เปลือง ดูแลไม่ไหว มีเครื่องเดียวก็กลัว 😣

Happy happy holidays 😚･:*:｡❄️🧣☃️

#明主 #akeshu

🎄🎅⭐

ここにもクリスマス絵アップしよう✨🎄

#MIU404イラスト企画
#MIU404 #伊吹藍 #志摩一未
#MerryChristmas2025
404 undercover mission! 🎅🎄

TH→JP

ギリ間に合うよね！？まだクリスマスだよね！？

クリスマス明主🎅

메리크리스마스 (4/6)

🎄🎁✨

Persona 5 Royal “Beneath the Mask” Christmas Acoustic Version Released - personacentral.com/p5r-beneath-...

おめでと🎁

เป็นเดือนธค.ที่ไม่เคยประสบมาก่อน ดิ่งเพราะเพื่อนคนนึง สงสัยสะสมมานาน ทีละเล็กละน้อยจนในที่สุดก็ล้น 🥲 ไม่นึกเลยว่าต้องไปหมอ แต่ก็อยากไปดูอยู่เหมือนกัน (เคย)มีเพื่อนอีกคนสมัยมหาลัยเป็นซึมเศร้ากว่าเราอีก ไม่ได้คุยกันนานแล้ว ไม่กล้าทักไปถามปสก.ด้วย กลัวรับมือไม่ไหว 555 แต่ก็เห็นยังอยู่ในเฟส กลัวจะเป็นเท่าเค้าอยู่เหมือนกัน 🫠 ช่วงวันที่1-2คือดิ่งแบบสุดๆ ของชอบก็ไม่ช่วย แต่ดีขึ้นบ้างแล้ว

ถ้าโดนถามว่าชอบอะไรตอนนี้ เอาจริงๆคือไปไม่เป็นอยู่นะ 🫠 เมื่อก่อนคงเป็นชอบอ่าน เขียน(เล่น) วาด(เล่น) แต่ตอนนี้ก็คงเป็นชอบดูคลิปล่ะมั้ง เดี๋ยวนี่อ่านอะไรไม่ค่อยเข้าหัวเท่าไหร่ จดจ่อกับตัวอักษรไม่ค่อยได้ ถนัดรับเป็นภาพมากกว่า หมาแมว ทำขนมอาหาร คนต่างชาติอยู่ญป. (สนองนี้ดที่ตัวเองไม่มีวันทำได้ 😅) งานประดิษฐ์ เกม (สรุป)การ์ตูน บลาๆ โลกจริงมันสูบพลังงานหมดแล้ว

เหมือนจะสงสัยว่าตัวเองเป็นAudhd เขียนโพสต์ไว้เพราะ ว่าไงดี อยากระบาย อย่างน้อยก็เผื่มีคนแบบเดียวดันมาเห็นงี้ 😂 รู้สึกเหงาในโลกของtypical

Try being adult enough in my home country is hard enough so try being adult in other countries aka live aboard seem to be a worse nightmare now 🥲

เคยไปรับจ้างรายวันสองวันที่ออฟฟิศ แค่แพ็คของธรรมดา ตอนแรกก็นึกว่างานง่ายๆ แต่เอาเข้าจริงคือได้แต่ยืน/นั่งแพ็คกับอีกสองคนโดยหยุดพักไม่ได้เลย ดูมือถือก็ไม่ได้ ย้ายของลงกล่อง ปิดเทป แปะป้ายนั่นนี่ พอเวลากลางวันก็นึกว่าจะได้นั่งตกตะกอนพักสมองพักใจคนเดียวซะหน่อย ก็ถูกชวนไปกินข้าวกลางวันด้วยกันอีก ก็ต้องไปกับเค้า ไม่มีเวลาได้อยู่กับตัวเองบ้างเลย ขนาดแค่ทำสองวันนะเนี่ย

ถ้าเราอยู่กับภาษาที่สามมาตั้งแต่เด็ก แบบซึมซับมาเรื่อยๆเหมือนภาษาอังกฤษ ป่านนี้ก็คงสกิลโอเคกว่านี้ไปแล้วมั้ง ทุกวันนี้รู้อิ้งแบบสื่อสารได้แต่แค่ไม่คล่องแกรมม่าเท่าไหร่ ระดับธุรกิจก็ใช้ไม่เป็น ไม่ชอบการเรียนแบบนั่งในห้อง ทำแบบฝึกหัด มีสอบ คิดคะแนนตัดเกรด บรรยากาศแบบรร.อะ ชอบ learn แต่เกลียด studyชะมัด

พูดกันตามตรง ไม่ได้รู้สึกว่าเกลียดการเขียนอะไรขนาดนั้นหรอกนะ แค่เศร้า+เครียด+โกรธอยู่เหมือนกันที่สมองไม่แล่นเหมือนเมื่อก่อนแล้ว อ่านงานคนอื่นแล้วรู้สึกอยู่ แต่พอเขียนเองคือนิ่งๆ ชืดๆ เหมือนสื่อความออกมาไม่ได้เต็มที่อย่างที่หวังเท่าไหร่ เขียนอะไรแทบไม่ออก พอคิดถึงเรื่องนี้ทีไรก็นอยด์ตัวเองจนต้องพยายามเลิกคิดไปเลย /ใจก็ทิ้งไม่ลงเพราะเคยเป็นความใฝ่ฝันมาตั้งนานอยู่เหมือนกัน ตัดไม่ขาดซักที

ก็เคยคิดอยากลองไปอยู่ต่างประเทศหรอกนะ แต่มันไม่ใช่แค่เรื่องภาษาแล้วนี่สิ ทั้งเรื่องงาน เงิน เอกสารราชการ ธนาคาร ธุรกรรมนั่นนี่ ไหนจะอยู่คนเดียวก็เหงาเกินไปอีก แต่ก็กลัวตัวเองจะวิตกกังวลจนไม่กล้าออกไปข้างนอกพอกัน แค่คิดถึงเรื่องที่ต้องจัดการในวัยผู้ใหญ่แล้วเหนื่อยชะมัด