Μόνο αλήθειες εδώ.

Θα μείνετε μόνο εσύ και ο Προντίδας. Α ξέχασα, είστε το ίδιο άτομο...

Έλα μωρέ ποτέ δεν κάνει διακοπή ρεύμ...ωνασουγ

Για να μη νιώθεις άσχημα εμένα το αγαπημένο μου είναι το χριστουγεννιάτικό
open.spotify.com/track/31xV0o...

Θυμήθηκα και τους μνημειώδεις στίχους του Κυπαρισσόλοφου:
"Παράφρων στη μεμβράνη
Παράφρων στο μυαλό".
Αχ τί κέφια είχαμε κάνει.

ΠΑΥΣΗ... ΩΡΑ ΤΟΥ ΣΦΥΡΙΟΥ

Ενδιαφέρουσα οπτική! Δεν ειχα κάνει αυτή τη διάκριση να σου πω την αλήθεια. Αλλά τώρα που το λες υπάρχουν είδη μουσικής που δεν στηρίζονται καθόλου στην ερμηνεία αλλά στο ηχητικό αποτέλεσμα πχ. Post Rock, Shoegaze. Και κάποια prog είναι έτσι όπως πχ. Steven Wilson. Είναι ένας άλλος μουσικός κόσμος.

Ναι ξεχωρίζουν γιατί έχουν κάτι ιδιαίτερο που δεν μπορείς να το προσδιορίσεις. Σαν post rock με vocals. Δεν παίζει τόσο ρόλο το κάθε όργανο ξεχωριστά αλλά το σύνολο εδώ. Δεν έχουν κιθαριστικά riff με τη στενή έννοια αλλά εχει παντού κιθάρα.

Meta-beef ήταν αυτό!

Παντελώς λάθος με τους κανόνες των ίδιων των κυνηγών.

Btw ο απόλυτος ύμνος του συγκροτήματος με αυτό το ανατριχιαστικό outro:
open.spotify.com/track/69xUkf...

Τό'χα ξανανεβάσει αυτό την πρώτη μέρα που βγήκε, μόλις το άκουσα. Αλλά ο αλγόριθμος τό΄θαψε μάλλον. Όποτε είπα να κάνω post με απευθείας ανάθεση σήμερα 😀