Güveniyor, inanıyor, biliyor, biliyor ve biliyormuşçasına yaşamanın bedbinliği değil mi altında kaldığımız? Boşluklara, boşluğuyla sızanların boyadığı, bomboş bir dünyanın boşluğunda hissettiğimiz ağırlık değil mi omuzlarımıza biraz da çöken!