Aile yılıymış. Kimin ailesi? Kimin hayatı?

“Normal doğum” diye sahaya pankart açtıran zihniyetin derdi senin sağlığın değil, senin itaatin.

Konu senin bedenin, senin hayatın, senin kararların üzerinde kurmak istedikleri tahakküm. Sadece doğurtmak değil, nasıl doğuracağını, nasıl yaşayacağını, nasıl aile olacağını dikte etmek.

Çünkü bu ülkede propaganda en iyi nasıl yayılır biliyorlar. Herkesin izlediği, herkesin bir şekilde maruz kaldığı yerlerden. Diyanet’ten, okuldan, televizyondan yetmezse futboldan. O yüzden kimse bu saçma sapan meseleleri “ne var bunda canım” diye geçmesin.

Çünkü hükümet biliyor: Bu ülkede futboldan daha geniş kitlelere ulaşan çok az şey var. Ne yasa, ne hutbe, ne miting… Ama bir futbol sahasına yazarsan herkes görür, herkes duyar.

Çünkü mesele doğum değil, aile değil, sağlık hiç değil. Mesele devletin kendi kafasındaki “makbul insan”ı üretme gayesi. Normal doğum pankartıyla sahaya çıkıyor futbol takımları. “Aile yılı” sloganıyla maç başlatıyorlar.

Bugün bir doğum gününü daha cezaevinde karşılıyor. Ama dışarıdaki milyonlar onun fikirlerini, duruşunu ve umudunu taşımaya devam ediyor.

Demirtaş, sadece bir siyasetçi değil; demokrasi, barış ve halkların eşit temsili için mücadele eden bir isim. Cezaevinde geçirdiği yıllar boyunca yazdı, düşündü, üretti.

AİHM, 2020 yılında verdiği kararla Demirtaş’ın tutukluluğunu “siyasi saiklerle özgürlükten yoksun bırakma” olarak tanımladı ve derhal serbest bırakılması gerektiğini hükme bağladı. Ancak Türkiye, bu kararı uygulamadı.