#THK_EVENT02 #THK_โปรโมทชมรม

ในใบปลิวระบุถึงกิจกรรมการทดลองเปลี่ยนสีดอกกุหลาบ โดยใช้การวัดความเป็นกรด-ด่างด้วยอินดิเคเตอร์

นอกจากจะได้เรียนรู้วิทยาศาสตร์แล้ว ยังสามารถนำไปเป็นของประดับ หรือของขวัญได้ด้วย

สามารถโควทผลลัพธ์แล้วติด #THK_Sciclub ได้เลย

th.shindanmaker.com/1238261

(ขอบคุณรูปภาพทั้งหมดจากผปค. @thk-sakie.bsky.social นะคะ 🙇🏻‍♀️)

(ขอบคุณเช่นกันค้าบบบ✨)

ชะงักเล็กน้อยตอนอีกฝ่ายปฏิเสธเหรียญ แล้วส่ายหน้าเบาๆ

“..ไม่ใช้หรอก”

เสียงเขาแผ่วเบาเหมือนเคย ไม่ได้ดูผิดหวังหรือขัดข้องอะไร ก่อนจะก้มมองร่มในมือ แล้วเอียงหน้าเล็กน้อยเหมือนฟังอะไรบางอย่าง หรือคุยกับใครบางคนที่ไม่มีใครมองเห็น

“...ก็เขาไม่เอานี่นา...อืม ไม่เป็นไรหรอก...เดี๋ยวก็ลืมแล้ว”

พูดคุยกับร่มเบา ๆ เหมือนมันตอบกลับได้ แล้วค่อย ๆ หมุนตัวเดินออกไปอย่างเงียบเชียบ

“ไม่ต้องห่วง...มันแค่ไปแล้ว”

เขาพูดเหมือนรู้ว่าเหรียญนั้นจะไม่กลับมา แต่ก็ไม่ได้ให้คำตอบชัดเจนว่าเกิดอะไรขึ้น เขานิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ ขยับร่มในมือ แล้วหยิบเหรียญจากกระเป๋ากางเกง

“เอาไป...แทนของที่หาย...”

โชวยืนนิ่งเงียบ ขยับร่มกลับมาที่ตัวเอง หลุบตามองข้อนิ้วที่ขึ้นรอยแดงของอีกฝ่ายครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดเสียงเบา

“ขอโทษ… ไม่ได้ตั้งใจ…ให้ตกใจ”

เขายังยิ้มไม่เปลี่ยน รอยยิ้มบางเหมือนแอบสนุกที่เห็นอีกฝ่ายสะดุ้ง และก็รู้สึกผิดที่ทำให้เจ็บ

“แค่กลัว...แมงมุม...อยู่ใต้นั้น”

เสียงท้ายนั้นแทบไม่ได้ยิน คล้ายจะพูดกับตัวเอง ก่อนจะค่อยๆ ถอยหลังนิดหนึ่ง เป็นสัญญาณว่าเขาไม่ล้ำเส้น

(ม่ายยยยยยยย—แอ่ก!/กลิ้งชนกำแพงGame over)

(/ปิดเหม่งกลิ้งหลบ)

ไม่รู้ว่าเขามายืนอยู่ด้านหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ มันเงียบจนน่าขนลุก แม้แต่เสียงหายใจก็ไม่มี

เด็กหนุ่มร่างสูงกว่าพร้อมร่มสีแดงในมือ ยกกางเหนือหัวของเอย์เก็น ผมของเขายาวและยุ่งปรกหน้าจนเกือบมองไม่เห็นดวงตา

“อันตราย...”

เสียงแผ่วเบาเหมือนกระซิบ ลอยมากับลมหอบหนึ่งที่เย็นผิดฤดูกาลในเย็นวันร้อนอบอ้าว

เขาไม่ขยับเข้าใกล้ นิ้วเรียวเพียงชี้ไปใต้ตู้กดน้ำ

“…อย่าเอามือ...เข้าไป”

(มาปักก่อนค๊าบบบ เดี๋ยวแวะมาแจมด้วยยย)