หวานเปิดขมท้ายกูร้องไห้นะคะ เเต่ไซโกะเรียกโทวกะว่าภรรยาหม่าม๊า หม่าม๊า=ไฮเสะ โอเคโทวซากิยังไม่ล่ม

ชูสองนิ้วไปกี่รูป

ดวงตาของเขามัวหมองไร้ความรู้สึกใดๆ เหมือนกับว่าเขากำลังไล่ตามบางอย่างอยู่ เสียงนั้นเป็นเสียงที่กำลังร่ำอยู่นั้นทำให้ผู้คนคุ้มคลั่งเสียสติ เเต่สำหรับเขามันช่างรู้สึกธรรมดาเสียเหลือเกินหรือเพราะว่าเขาเสียสติอยู่เเล้วกันเเน่
#อเวนบิ้น

!มโน

ถ้าเปรียบน้องโทวกะเวอชั่นนี้เป็นซาวาโกะล่ะก็พระเอกใจดีอย่างคาเซฮายะก็ต้องเป็นไฮเสะสิ

เขาอยากได้สิ่งใดเขาก็ได้สิ่งนั้นมาครองไม่มีสิ่งใดที่เขาปราถนาเเล้วไม่ได้ดั่งใจ เขาต้องการจะครอบครองสิ่งใดเขาก็ต้องได้ครอบครองสิ่งนั้น เเน่นอนว่าหัวใจของนางก็เช่นกัน ทั้งเสียงร้องเพลงของนางเขาอยากจะเก็บไว้ฟังเพียงผู้เดียว ใบหน้าที่งดงามนั้นเขาอยากจะเก็บไว้เชยชมเพียงผู้เดียว ทุกส่วนของนางเขาอยากจะเก็บไว้ให้เป็นของเขาเเต่เพียงผู้เดียว

สมองไหล

เค้าหนีมาเกมพี่ละพี่ซันทำไรเค้าไม่ได้หรอกค่ะเเบร่ๆ

หน้าเเบบเฮอะ~~~~~

คุณหนูสุด

ไอรีนเด็กห้องAเขาว่ากันมาว่ามันเเม่งเจ้าชู้คบผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เเต่ตั้งเเต่เจอพี่โทปาซที่เป็นประธานนักเรียนเเม่งก็ทำตัวเหมือนลูกหมาโกลเด้นเดินตาเขาต้อยๆ ปกติมันไม่ยอมคน เเต่พอพี่โทปาซสั่งอะไรมันทำหมด สั่งให้นั่งมันก็นั่ง วุ #อเวนปาซ