Ενδιαφέρον το λαθάκι στο μικρό όνομα της Μπαλανίκα. Κατιάνα είπε κάποιος. Τατιάνα άκουσε αυτός που έκανε τους τίτλους.

Γνωστή τακτική Σακελλάριου να βγάζει από τη μύγα ξύγκι. Την επόμενη χρονιά έκανε το "Ο Γιάννης Που Έγινε Τζόνης" remake του "Ο Φανούρης και το Σόι του".

Θα προσπαθήσω να τα πούμε όλα. Για την εμπειρία των γυρισμάτων, τον αξεπέραστο Γιώργο Τζαβέλλα, τη σημασία του ρόλου του Αντωνάκη και, φυσικά, για τη διαχρονική επιτυχία του φιλμ. Ευπρόσδεκτοι με ή χωρίς το καπελάκι σας. Όλες οι πληροφορίες για το AthensCon στο παρακάτω link... 2/2 www.athenscon.gr

Και αν το δεις σε πεζά γράμματα το τονίζουν εκεί που "πρέπει" (λ.χ. σε πλατφόρμες παραγγελιών).

Κάποιοι το έχουν ήδη υιοθετήσει ...

29 Αυγούστου 2004. Η Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας κλείνει όπως ακριβώς άρχισε. Τελευταίο κομμάτι που ακούγεται το Ας Κρατήσουν Οι Χοροί. Αυτή τη φορά στη σκηνή είναι ο Διονύσης Σαββόπουλος πλαισιωμένος από Πρωτοψάλτη, Βίσση, Αρβανιτάκη, Ρέμο και Χατζηγιάννη. 3/3

ΟΑΚΑ, 21 χρόνια αργότερα: 29 Αυγούστου 2004.
Η Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας ξεκινά με το Ας Κρατήσουν Οι Χοροί. Ο Σταύρος Ξαρχάκος διευθύνει την ορχήστρα και στη σκηνή Μαρινέλλα, Νταλάρας, Γαλάνη, Αλεξίου και Πάριος. Αλλά χωρίς τον Διονύση Σαββόπουλο (ακόμα). 2/3

18 χρόνια μετά το Χάππυ Νταίη. 1994 και λίγο πριν κλείσει η 1η σεζόν του "Της Ελλάδος Τα Παιδιά" η πλοκή ρίχνει τους σμηνίτες σε νταλκά. Κι επιστρατεύουν το "Λαϊκό Τραγουδιστή" για να βγάλουν το άχτι τους. Το "κι όμως τούτη η θητεία δεν σταματάει πουθενά" μένει διαχρονικό. 2/2

Ρε, ο Σαββόπουλος!
1985 και ο Διονύσης Σαββόπουλος ξανασυναντά τον Νικήτα Τσακίρογλου (στα φανάρια της Κατεχάκη) στο Βαριετέ -ξανά- του Νίκου Παναγιωτόπουλου. "Συναντιόμαστε μέσα σε ταινία μετά από 10 χρόνια ακριβώς! Από τα Χρώματα της Ίριδας!". Απολαυστική αυτοαναφορικότητα. 2/2

Το είδα χθες και σε ανάρτηση των ΓΑΚ.

Ίσως να μην είναι οι εντελώς αρχικοί. Σύμφωνα με αφήγησή του ήταν αρχικά "σε αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε" και τον φώναξαν στη λογοκρισία για συστάσεις. Και εκείνος (ίσως διανθίζοντας) έλεγε ότι του είπαν "δεν έχουμε καθαρούς φούρνους στον τόπο μας;". Και άλλαξε το "τόπο" σε "κόσμο" για να περάσει.

Η χρονολόγηση είναι μάλλον Φεβρουάριος του 1967 (με βάση ανάρτηση του Μαστοράκη) και κάποιες άλλες περιφερειακές αναφορές.

Σήμερα είναι μια πάρα πολύ καλή μέρα να το ανεβάσω. Περισσότερα προσεχώς...

Γενικά τα ζυμαρικά δεν παγώνουν/ξεπαγώνουν καλά (επειδή ρουφάνε νερό). Όμως γουγλάροντας βλέπω ότι πολλοί αναφέρουν πως λαζάνια και παστίτσιο καταψύχονται επαρκώς καλα, γιατί το ζυμαρικό είναι αναλογικά μικρό μέρος της μερίδας.

Δεν ήρθαν σπίτι. Εγώ τις πακέταρα για να αντέξουν το ταξίδι της επιστροφής.

Μπα(ν)τάλες τις λένε και στα πατρογονικά εδάφη. Και όντως πλέον (στην Αθήνα) κυκλοφορούν κι άλλες "ροζέ" ποικιλίες. Πιθανως συγγενείς. Τιμή αγοράς 2,5/κιλο.

Με όλο το θάρρος, μου επιτρέπετε δύο ερωτήσεις: (1) με ποια ονομασία γνωρίζετε εσείς αυτή τη ποικιλία; και (2) ποια τιμή λιανικής θεωρείτε εύλογη/συνηθη;