چند روزه یه پنجاهی افتاده از کیفم وسط خونه. خم نمیشم برش دارم که سیس بیل گیتس گرفته باشم. از اینجا تا مایکروسافت پرانتز :))

این شلوارا که از بغل تا خشتک بازن به درد راه‌زفتن نمیخورن. باید صاف وایسی فقط باهاشون چون راه میری همش وسط پاهات جمع میشه و یه صحنه عجیبی پدیدار میشه.

مهاجرتمون به اینجا- روزهای آغازین.