อ่ะโถ่ะ ก็หาไปเหอะเขาหาจนแทบจะซื้อใหม่อยู่แล้วแต่เพื่อนคืนมาอย่างนี้ก็ค่อยโล่งใจหน่อยไม่ต้องเสียตังค์
ยัดหนังสือใส่กระเป๋า
" อืม กลับกันเถอะ "
พยักหน้ารับคำเพื่อน ตอนนี้ฟ้าก็มืดแล้ว ยิ่งรีบกลับได้ไวแค่ไหนก็ยิ่งดีล่ะนะ ดึกๆไม่รู้ว่าเขาจะได้เจออะไรบ้าง
อ่ะโถ่ะ ก็หาไปเหอะเขาหาจนแทบจะซื้อใหม่อยู่แล้วแต่เพื่อนคืนมาอย่างนี้ก็ค่อยโล่งใจหน่อยไม่ต้องเสียตังค์
ยัดหนังสือใส่กระเป๋า
" อืม กลับกันเถอะ "
พยักหน้ารับคำเพื่อน ตอนนี้ฟ้าก็มืดแล้ว ยิ่งรีบกลับได้ไวแค่ไหนก็ยิ่งดีล่ะนะ ดึกๆไม่รู้ว่าเขาจะได้เจออะไรบ้าง
ถึงแม้เธอจะดูแปลกอย่างที่กล่าว แต่เขาจะไปว่าใครได้ล่ะ (อยู่ชมรมคนป่าไม่กล้าไปว่าใครหรอกค่ะ)
น้ำใจเพียงเล็กน้อยหากหยิบยื่นให้ได้ไม่ว่าเป็นใครเขาก็พร้อมให้ โดยเฉพาะหญิงสาวที่ดูงดงามเช่นเธอ
" ไม่เป็นไรหรอครับ รับไปใช้เถอะ "
ต่อให้เธอโยนทิ้งเขาก็ไม่เสียใจที่ให้หรอก
ถึงแม้เธอจะดูแปลกอย่างที่กล่าว แต่เขาจะไปว่าใครได้ล่ะ (อยู่ชมรมคนป่าไม่กล้าไปว่าใครหรอกค่ะ)
น้ำใจเพียงเล็กน้อยหากหยิบยื่นให้ได้ไม่ว่าเป็นใครเขาก็พร้อมให้ โดยเฉพาะหญิงสาวที่ดูงดงามเช่นเธอ
" ไม่เป็นไรหรอครับ รับไปใช้เถอะ "
ต่อให้เธอโยนทิ้งเขาก็ไม่เสียใจที่ให้หรอก
ภายใต้ค่ำคืนที่เงียบสงัดจนน่ากลัว เขาเดินคนเดียวยังถนนเปลี่ยวที่ไม่คุ้นเคยโดยที่ไม่คิดว่าจะได้พบเห็นใคร ณ ที่นี้แต่กลับพบหญิงสาวคนนึงที่ตัวเปียกโชกยืนอยู่ แม้ฝนจะไม่ได้ตกด้วยซ้ำ แล้วยังท่าทีที่เธอยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะปากอีกมีแต่สิ่งที่เขาสงสัยเต็มไปหมด
เขาไม่ได้เอ่ยทักอะไรเพียงแค่หยุดฝีเท้าลงแล้วเดินเข้าไปใกล้เธอมากขึ้นก่อนล้วงผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าขึ้นมายื่นให้อีกฝ่าย
ภายใต้ค่ำคืนที่เงียบสงัดจนน่ากลัว เขาเดินคนเดียวยังถนนเปลี่ยวที่ไม่คุ้นเคยโดยที่ไม่คิดว่าจะได้พบเห็นใคร ณ ที่นี้แต่กลับพบหญิงสาวคนนึงที่ตัวเปียกโชกยืนอยู่ แม้ฝนจะไม่ได้ตกด้วยซ้ำ แล้วยังท่าทีที่เธอยกนิ้วชี้ขึ้นมาแตะปากอีกมีแต่สิ่งที่เขาสงสัยเต็มไปหมด
เขาไม่ได้เอ่ยทักอะไรเพียงแค่หยุดฝีเท้าลงแล้วเดินเข้าไปใกล้เธอมากขึ้นก่อนล้วงผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าขึ้นมายื่นให้อีกฝ่าย
รับหนังสือมาแล้วถึงกับขยี้หัว มองหน้าเพื่อนสลับกับมองหนังสือในมือ
" โอ้ยย! ฉันก็นึกว่ามันหายไปไหน หาอยู่ตั้งนาน มาอยู่กับนายนี่เอง "
กอดหนังสือไว้แน่นในที่สุดก็กลับมาสู่อ้อมอกพ่อสักทีนะลูกกโถๆ
รับหนังสือมาแล้วถึงกับขยี้หัว มองหน้าเพื่อนสลับกับมองหนังสือในมือ
" โอ้ยย! ฉันก็นึกว่ามันหายไปไหน หาอยู่ตั้งนาน มาอยู่กับนายนี่เอง "
กอดหนังสือไว้แน่นในที่สุดก็กลับมาสู่อ้อมอกพ่อสักทีนะลูกกโถๆ
พอเห็นอีกฝ่ายเริ่มถอยตัวห่างเขาเลยสงวนท่าทีมากขึ้น
" มันไม่ใช่ชมรมที่วุ่นวายอะไรหรอกน้า~ กิจกรรมก็ชิวๆ ฟีลชมธรรมชาติงายย แถวกิจกรมมก็จัดนานๆที ไม่ต้องเข้าป่าบ่อยขนาดนั้น "
ยื่นใบปลิวชมรมไปให้
พอเห็นอีกฝ่ายเริ่มถอยตัวห่างเขาเลยสงวนท่าทีมากขึ้น
" มันไม่ใช่ชมรมที่วุ่นวายอะไรหรอกน้า~ กิจกรรมก็ชิวๆ ฟีลชมธรรมชาติงายย แถวกิจกรมมก็จัดนานๆที ไม่ต้องเข้าป่าบ่อยขนาดนั้น "
ยื่นใบปลิวชมรมไปให้
" ห้องนายนี่ยังดูเหมือนเดิมเลยน้าา~ ถึงจะดูสะอาดกว่าปกติก็เถอะ "
พูดพลางขำคิกคัก เขาแค่ไม่อยากให้บรรยายมันดูตึงเครียด เพราะดูจากท่าทางของเร็นยะแล้วคงมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นแหง
" ห้องนายนี่ยังดูเหมือนเดิมเลยน้าา~ ถึงจะดูสะอาดกว่าปกติก็เถอะ "
พูดพลางขำคิกคัก เขาแค่ไม่อยากให้บรรยายมันดูตึงเครียด เพราะดูจากท่าทางของเร็นยะแล้วคงมีอะไรไม่ดีเกิดขึ้นแหง
เขาดันหลังคนตรงหน้าให้เดินตรงเรื่อยๆ
" นายมีชมรมที่สนใจจะเข้ายังล่ะ? "
ยิ้มร่าถามอีกฝ่ายแต่เขายังไม่รอที่จะได้คำตอบด้วยซ้ำก็เริ่มพูดต่อ
"ถ้านายยังไม่มีน่ะน้าาา ชมรมฉันยังมีพื้นที่เหลือสำหรับทุกคนเลยล่ะ ชื่อว่าชมรมคนป่า ชื่อมันดูน่ากลัวใช่ม่าา~ แต่ความจริงแล้วมันเกี่ยวกับการศึกษาพันธุ์พืช กับพวกสัตว์ที่อยู่ในป่าบนเกาะนี้ล่ะ แล้วก็น้าาา มีกิจกรรมเข้าแคมป์ของชมรมด้วยน้า "
เขาดันหลังคนตรงหน้าให้เดินตรงเรื่อยๆ
" นายมีชมรมที่สนใจจะเข้ายังล่ะ? "
ยิ้มร่าถามอีกฝ่ายแต่เขายังไม่รอที่จะได้คำตอบด้วยซ้ำก็เริ่มพูดต่อ
"ถ้านายยังไม่มีน่ะน้าาา ชมรมฉันยังมีพื้นที่เหลือสำหรับทุกคนเลยล่ะ ชื่อว่าชมรมคนป่า ชื่อมันดูน่ากลัวใช่ม่าา~ แต่ความจริงแล้วมันเกี่ยวกับการศึกษาพันธุ์พืช กับพวกสัตว์ที่อยู่ในป่าบนเกาะนี้ล่ะ แล้วก็น้าาา มีกิจกรรมเข้าแคมป์ของชมรมด้วยน้า "